پارسا پیروزفر: مردم کاری نکنند که دوباره وارد گرداب شویم
ساعت 24- پارسا پیروزفر بازیگر سینما و تئاتر امروز در یادداشتی قابل تامل از مردم خواست با درک تفاوت میان نامزدها در انتخابات پیش‌رو شرکت کنند.
پارسا پیروزفر بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر در آخرین روزهای باقی مانده به انتخابات ریاست جمهوری در یادداشتی از مردم خواست در انتخابات شرکت کنند. او در ابتدای این متن نوشته است: «آدم با آدم فرق دارد. حتی دو نفر آدم کاملاً شبیه به هم وجود ندارند. آدم های هیچ مجموعه‌ای شباهت کامل به هم ندارند. بنابراین محصول هر آدمی با دیگری متفاوت است، ولو اینکه در مجموعه واحدی از جنسیت، نژاد، مذهب، ایدئولوژی، حزب و... باشند. تفکری که همه را شبیه به هم می‌بیند، کل مجموعه را بدون در نظر گرفتن تفاوت‌های فردی اعضای مجموعه، صرفاً بر اساس پیش فرض‌هایی قضاوت می‌کند.
این تفکر اگر قدرتی در اختیار داشته باشد، به همه اعضای آن مجموعه بطور یکسان لطف یا ظلم خواهد کرد و اگر قدرت نداشته باشد چه بسا این نوع نگاه منجر به ظلم به خود و آدم‌های خارج از آن مجموعه گردد. مگر در هر اقلیمی، هر مذهبی، هر شغلی، هر خانواده‌ای طیف وسیعی از آدم‌های بد و متوسط و خوب و عالی وجود ندارد؟ سیاستمداران هم از این قاعده مستثنی نیستند. مگر همین همسایه دیروز، فردا صاحب فلان پست نمی‌شود، و هم‌کلاسی قدیمی، در آینده استاندار بهمان جا؟
همیشه و همه جا در مجموعه دولتمردان، طیف رنگارنگی از آدم‌های سفاک، رحیم، سفیه، خردمند، جبون یا دلیر نبوده‌اند؟ نبوده‌اند آنان که از یک خاندان و یک خانواده برخی مملکت به باد داده، و برخی آباد کرده‌اند؟ دولتمرد خردمندتر، هر قدر هم از تصور ما از دولتمرد آرمانی به دور، یا دست و پایش بسته باشد، شاید بتواند به آرامی شرایط بهتری برای جامعه فراهم کند؛ و یا لااقل مانند دیگری ملتی را به تباهی و قهقرا نکشاند. تفکری که همه را به یک چشم می‌بیند اینجا هم خطرناک است؛ این بار برای خودمان، اطرافیانمان، و بیش از همه برای طبقاتی که متحمل بیشترین فشارها می‌شوند.»
پیروزفر در ادامه با توجه به اینکه برخی به دلایل مختلف از تحریم انتخابات صحبت می‌کنند، ادامه داده است: «بله، تکان خوردن هم خود انتخابی است. می‌توانیم از جا تکان نخوریم، چون با هیچ یک از انتخاب‌های موجود خود را کاملاً هم مسیر نمی‌دانیم. ولی در این بازی، انفعال هم خود تکانی است به نفع یکی! تکان نخوردن، بخشیدن میدان به کسانی است که شاید بهترین انتخاب موجود نباشند. دلسردیم و افسرده، پس تکان نمی‌خوریم. بارها تکان خوردیم و نتیجه‌ای ندیدیم. ولی شاید گاهی هم اوضاع کمی بهتر بوده و ندیده‌ایم. شاید چون دل و دماغ کنجکاوی و کشف تفاوت افراد را نداریم. ولی علاج این دلسردی و بی‌تفاوتی چیست؟ ادامه انفعال؟ باور به اینکه چیزی را نمی‌توانیم تغییر دهیم؟ بعید است علاج آن، تشویق خودمان و دیگران به رکود بیشتر باشد! فضیلتی در این رکود، و ارج و اجری در این بی حرکتی نیست. بی‌طرفی به شمار طرفی که نمی‌خواهیمش خواهد افزود؛ و فردا دلسردی مان را عمیق تر، و فشارها را بیشتر خواهد کرد.»
این بازیگر شناخته‌شده یادداشتش را این‌طور به پایان برده است: «تکان نخوردن، ما را همان جا که ایستاده‌ایم نگه نمی‌دارد، که عقب‌تر خواهد برد؛ ما و همه عزیزانمان را در گردابی آشنا فرو خواهد کشید. راهی جز دیدن تفاوت آدم‌ها و انتخاب نیست. برای سقوط نکردن در مغاکی که پیشتر تجربه کرده‌ایم فقط یک راه وجود دارد، یک و فقط یک راه ... تکان خوردن و جلو رفتن .. / بیست و هفتم اردیبهشت نود و شش»
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.