رفتن به محتوا
تلویزیون سام با ۲ سال ضمانت سام سرویس
کد خبر 451888

مذاکره و تعامل یا خروج از برجام و دستیابی به تسلیخات بازدارنده

درمناقشه هسته ای زمان به نفع ایران نیست

ساعت 24 - حالا نزدیک به 15 ماه اززمان خروج آمریکا از پیمان برجام و 12ماه از اعلام برگشت تحریم های مختص به شرکتهای آمریکایی و 8 ماه از تحریم عمومی ایران را پشت سرگذاشته ایم. دراین روزها و هفته های تازه سپری شده اما معلوم شده است موضوع میزان تاب آوری اقتصاد ایران دربرابر تشدید تحریم ها که اکنون از حوزه اقتصا عبورکرده و به تحریم سیاسی ایران نیط رسیده است دست کم در برخی محافل کارشناسی درکانون توجه است.

زمانه
dir="RTL"> بها ءالدین بازرگانی گیلانی که سایت دیپلماسی ایرانی که از سوی صادق خرازی دیپلمات شناخته شده ایرانی منتشر می شود اورا مترجم و پژوهشگز معرفی کرده است درنوشته ای نسبتا جسورانه درهمین باره نوشته و تاکید می کند ادامه وضعیت فعلی به نفع ائ ایران نیست ومقامهای ارشد ایران باید این مناقشه را به سوی نقاط سرحدی ببرند. از نظر این نویسنده " زمان به سود ایران نیست و لذا توقف طولانی در چنین وضعیتی شرط تدبیر نیست. رهبران سیاسی کشور در این شرایط خطیر برای جلب همراهی عامه مردم باید به آنها مراجعه کنند و ضمن مشورت با مردم و با همراهی تمام جناح ها و ارکان جامعه یک بار برای همیشه تکلیف را روشن کنند. دو راه بیشتر پیش رو نیست: یا با اتخاذ یک دیپلماسی طراحی شده دقیق و سطوح ملی، با انگیزه و اعتماد به نفس دست به تعامل، مذاکره و معامله بزنند و بدانند که دنیا به آخر نرسیده و بدانند که بر خلاف هراس افکنی های بسیاری در داخل، کارت های قدرت کمی هم در اختیار ایران نیست و مبادا که دوباره طبق عادت مآلوف، آن را کمرنگ و بی اثر کنند. یا با اتکا به توان ملی و طراحی یک راهبرد همه جانبه و به شدت ریاضتی دست به مقاومت بزنند، یکسره از برجام و پیمان عدم اشاعه خارج شوند و با دستیابی به توان تسلیحاتی بازدارنده، کار را یکسره کنند. "

این پژوهشگر تاکید می کند: "خروج ایالات متحده از برجام و تداوم ضدیت هایش با ایران، کشوری که به پشتوانه درآمدهای نفتی، تا حد زیادی مصرفی و تجمل طلب بارآمده و جوامع آن به سبک زندگی غربگرا و رفاه طلب، عادت کرده اند، به شدت آسیب رسان شده است. رهبران و مقامات عالی جمهوری اسلامی ایران اینک الزاما برای مقابله با موج تحریم ها و دشمنی ها، سلسله تصمیمات و تدابیری را اتخاذ و به تدریج به مرحله اجرا گذاشته اند. این تصمیمات و راهبردها که برای کیان کشور حائز اهمیت حیاتی و تاریخی است، نسبتا سریع و از سوی معدودی شخص و نهاد سیاسی و امنیتی دولتی و در اتاق فکرهای بسته اتخاذ شده است. این تصمیمات که فاقد بررسی های جامع و اجماع سطح ملی و بدون آگاهی بخشی های عامه است، فرصت و انگیزه چندانی برای مشارکت و مساعدت و مداخله ارکان اجتماع باقی نمی گذارد. حداقل روشن نیست که این راهبرد در کشاکش تحولات میدانی و درحالی که آمریکا تمام توان خود را برآن متمرکز کرده و می تواند به تدریج بسیاری از کشورها به ویژه اروپا را به اردوگاه خود جلب کند، چگونه ادامه خواهد یافت و کشور را چگونه از مخاطرات مبتلا به آن مصون نگه می دارد. در این نکته تردیدی نیست که بعد از قریب دو دهه صرف هزینه و انرژی و سر و کله زدن با موضوع هسته ای، اما همچنان باقی ماندن در حالت بلاتکلیفی و گرفتار تحریم های حاد و فزاینده شدن، فرسایش توان مملکت و بالمآل آسیب و نارضایتی تدریجی افکار عمومی را به دنبال دارد. همینطور جنگ روانی و تهدیدات نظامی، ثبات فکری رهبران سیاسی کشور را از آنان سلب خواهد کرد. "

نظرات کاربران
نظر شما

ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.

تازه‌ترین خبرها