وی ادامه داد: این زنان به مرور زمان آشفته تر شده و وقتی نوزاد به سه ماهگی رسیده و نیازمند مراقبت دائمی مادر است، قادر به ارائه مراقبت از فرزند نیست و غمگین بوده، بغض دارد و گریه می کند، از چیزی خوشحال نمی شود، حتی از آغوش گرفتن نوزاد و یا حتی مسایلی که قبلا برای او جذاب بوده دیگر جذاب نیست. دلشوره دارد و نگران اتفاقات بد برای خود یا نوزادش است و بی دلیل عرق می کند و خوب نمی خوابد.

این روانشناس گفت:‌ این علائم نشان دهنده افسردگی پس از زایمان هستند که در صورت عدم درمان، عواقب جدی و ناخوشایندی برای مادر و نوزاد در پی خواهند داشت. اگر این مادر تحت درمان تخصصی به موقع قرار گیرند، احتمال بهبودی او بسیار بالا است و نوزاد نیز از آسیب های احتمالی در آینده حفظ خواهد شد.

وی با تاکید بر اینکه مشاوره، انواع شناخت درمانی و در موارد اورژانس که مادر قصد آسیب به خود یا نوزاد را دارد و دارو درمانی از درمان های انتخابی مناسب هستند، افزود: افرادی که پس از به دنیا آمدن نوزاد دچار این علایم هستند، باید به مراکز بهداشتی و درمانی جهت دریافت خدمات مشاوره ای و دارویی مراجعه کنند.

به گفته نصیری، این افراد برای مراقبت از خود باید برنامه ریزی کرده، به کارهای مورد علاقه بپردازند، با فردی مورد اعتماد درد و دل کرده و زمانی از روز (هرچند خیلی کوتاه) را فقط به خود اختصاص دهند و آنچه را دوست دارند به انجام برسانند.

وی افزود: اطرافیان یک مادر افسرده نیز باید به او کمک کنند و بدانند که این حالت ها در اختیار و کنترل شخص نیست بنابراین از سرزنش و قضاوت او جدا خودداری کرده و از گفتن جمله هایی مانند «اصلا مادر خوبی نیستی، یکم به فکر بچه ات باش، فردا آینده ات چه خواهد شد» پرهیز کنند. چنین جملاتی فقط اوضاع را بهم می ریزد و در بهبود مادر هیچ نقشی نخواهند داشت.

این روانشناس تصریح کرد: باید به درد دلهای مادر افسرده از صمیم قلب گوش و اجازه داد هرچه در دل دارد بگوید، این بیماری اغلب به دلیل عدم وجود سیستم حمایتی مناسب بوجود می آید، برای مراقبت از فرزند به او کمک کنید تا زمان هایی را برای خود اختصاص دهد.

ایرنا