هشدار نخست وزیر سابق قطربه جنگ ایران و امریکا
ساعت 24 - نخست وزیر سابق قطر نسبت به پیامدهای جنگ اسرائیل و آمریکا با ایران هشدار داد و تاکید کرد: ایران نباید وارد رویارویی نظامی با ایالات متحده شود، چرا که این دقیقاً همان چیزی است که اسرائیل از مدت‌ها پیش در پی آن بوده و برای تحقق آن تلاش کرده است. اسرائیل می‌خواهد در نهایت خود را از صحنه درگیری کنار بکشد و از موضع نظاره‌گر، شاهد جنگ میان دو کشور باشد.
باید با صراحت تاکید کرد که فروپاشی ایران – این همسایه بزرگ و مهم – به هیچ‌وجه به سود کشورهای خلیج نیست. چنین سناریویی، بی‌تردید به هرج‌ومرجی ویرانگر در منطقه منجر خواهد شد که تبعات آن، تمامی بازیگران منطقه‌ای را متاثر خواهد ساخت. برای جلوگیری از این وضعیت، کشورهای خلیج باید از مجاری تصمیم‌سازی و ارتباطات دیپلماتیک، موضعی صریح و قاطع برای توقف فوری این جنون آغازشده از سوی اسرائیل اتخاذ کنند؛ جنونی که ابعاد کامل تاثیر آن بر منطقه هنوز به‌روشنی نمایان نشده است.
تجربه‌های تاریخی نیز این ضرورت را تایید می‌کند؛ همچنان‌که اشغال ظالمانه کویت توسط رژیم بعثی عراق، پیامدهای سنگینی برای کل منطقه به دنبال داشت، جنگ جاری نیز بی‌تردید دارای تبعاتی گسترده و عمیق برای خاورمیانه و حتی جهان خواهد بود. در نهایت، هیچ پیروزی‌ای پیروزی قطعی نیست و هیچ شکست‌خورده‌ای تا ابد بازنده نخواهد ماند.
بر این اساس، بر ما در کشورهای خلیج فرض است که برای متوقف ساختن این سرکشی و دیوانگی در کاربرد قدرت، تلاش کنیم؛ چرا که ما نخستین قربانیان آن خواهیم بود. منافع ما ایجاب می‌کند که خلیج [فارس] دریایی از آرامش و صلح برای همگان باشد. امیدوارم رهبران ما در اسرع وقت از طریق مجاری دیپلماتیک شناخته‌شده خود وارد عمل شوند و این دیوانگی را متوقف سازند.
ما به‌خوبی می‌دانیم که پس از شکست طالبان در سال ۱۹۹۱ در افغانستان، اوضاع به چه سمت و سویی رفت و چه تحولاتی در پی داشت. ایران با افغانستان تفاوت دارد و به‌مراتب بزرگ‌تر و مهم‌تر از آن است. با وجود اختلافات فراوانی که میان کشورهای خلیج با ایران – و البته با اسرائیل – وجود دارد، این بدان معنا نیست که در این منازعه جانب یک طرف را بگیریم، اما در عین حال، نمی‌توانیم نیز فقط نظاره‌گر باقی بمانیم یا به اتخاذ موضعی خنثی، منفی و بی‌اثر بسنده کنیم. بلکه بی‌طرفی ما باید فعال، موثر و مثبت باشد
ایران نباید وارد رویارویی نظامی با ایالات متحده شود، چرا که این دقیقاً همان چیزی است که اسرائیل از مدت‌ها پیش در پی آن بوده و برای تحقق آن تلاش کرده است. اسرائیل می‌خواهد در نهایت خود را از صحنه درگیری کنار بکشد و از موضع نظاره‌گر، شاهد جنگ میان دو کشور باشد.
همان‌گونه که در یکی از توییت‌های پیشین اشاره کردم، روشن است که آن‌چه اخیراً در منطقه رخ داده، پیامدهایی در پی خواهد داشت. این پیامدها در چندین جهت خود را نشان خواهند داد، از جمله در قالب طرح‌هایی برای تجزیه برخی کشورها – نظیر کشور برادر سوریه – یا تحمیل وضعیتی که منطقه را وادار به پرداخت هزینه‌هایی سنگین برای سالیان دراز خواهد کرد.
و همان‌گونه که پیش‌تر نیز گفته‌ام، کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس نخستین کسانی خواهند بود که از این پیامدها آسیب خواهند دید. از این‌رو، ضروری است که این کشورها با یکدیگر به توافقی روشن و مبتنی بر دیدگاهی مشترک در قبال این تحولات و پیامدهای آن دست یابند.
با آن‌که همواره به ضرورت اتحاد کشورهای خلیج ایمان داشته‌ام، اما معتقدم این اتحاد در شرایط کنونی نمی‌تواند ادامه یابد مگر آن‌که حاکمیت قانون، و نه منطق زور، معیار حل‌وفصل اختلافات میان اعضا و نیز مبنای تفسیر مواد منشور تاسیسی این اتحادیه قرار گیرد. تنها زمانی که قانون مرجع نهایی و بی‌طرف باشد، اتحادی سیاسی شکل خواهد گرفت که ضمن تضمین استقلال تصمیم‌گیری خلیجی، از کشورهای عضو در برابر هرگونه مداخله در امور داخلی‌شان حفاظت خواهد کرد.
من کاملاً باور دارم که کشورهای خلیج از توان لازم برای تحقق این هدف برخوردارند، مشروط بر آن‌که اراده‌ای جدی وجود داشته باشد و دل‌ها پاک و نیّت‌ها صادق باشد. اگر چنین شود، این امر آغازی خواهد بود برای شکل‌گیری اتحادی قدرتمند و اثرگذار؛ اتحادی که شاید من شاهد آن نباشم، اما فرزندان یا نوه‌های ما آن را در آینده خواهند دید. و برای تحقق این آرمان، لازم است با تمام توان خود بکوشیم تا این منطقه را در بهترین وضعیت به نسل‌های آینده بسپاریم.
چنان‌که همگان می‌دانیم، در اتحاد قدرت نهفته است، اما این اتحاد نیازمند پایه‌ای محکم است؛ و متاسفانه، این پایه در حال حاضر فراهم نیست. من هیچ طرفی را متهم نمی‌کنم، بلکه بر این باورم که مسئولیت این وضعیت بر دوش همگان است.