جایگاه ایران در انرژی : چالش‌های انباشته
ساعت 24 - ایران از منظر منابع انرژی، یکی از استثنایی‌ترین کشورهاست: بزرگ‌ترین ذخایر گاز طبیعی جهان، زیرساخت‌های لوله‌کشی منطقه‌ای، تجربه دیرینه مهندسی انرژی، و موقعیت چهارراهی بین خلیج فارس، آسیای مرکزی، قفقاز و شبه‌قاره. اما این ظرفیت بی‌نظیر، تاکنون نتوانسته به جایگاه راهبردیِ بایسته در دیپلماسی انرژی منطقه‌ای منتهی شود.
چالش‌هایی چون تداوم تحریم‌ها، کهنه شدن بخشی از زیرساخت‌ها، ضعف نهاد سیاست‌گذار انرژی، عدم انسجام در سیاست خارجی اقتصادی، و عدم بهره‌گیری از ظرفیت‌های نهادسازی منطقه‌ای، ایران را در وضعیت "امکانات زیاد، اثربخشی کم" قرار داده است.
در نظم نوین، کشوری چون قطر با تمرکز بر بازار LNG و نهادسازی در GECF، یا ترکیه با نقش‌آفرینی در خطوط ترانزیت، موفق شده‌اند هویت دیپلماتیک انرژی خود را تعریف کنند. ایران نیز می‌تواند با تدوین یک دکترین جامع دیپلماسی انرژی، مبتنی بر همگرایی گازی منطقه‌ای، نقش‌آفرینی در تحول دیجیتال انرژی، و تنوع‌بخشی به صادرات انرژی (فیزیکی و فناورانه)، جایگاه منطقه‌ای خود را بازتعریف کند.
دیپلماسی ایرانی