پوست خربزه اصلاح طلبها زیر پای پزشکیان
ساعت 24 - ستون ویژه روزنامه کیهان از هر نوشته‌ای در هر جای که به اصلاح طلبی نزدیک باشد چیزی پیدامی کند که با ان بتواند میان پزشکیان و اصلاح طلب ها جدایی بیفکند و پزشکیان را علیه اصلاح طلبی کند. درستون ویژه امروز کیهان به نوشته‌ای در تجارت فردا استنادشده است. آنچه در کیهان منتشر شده است را در زیر می‌خوانید:
رای‌دهندگان به پزشکیان انتظار دارند او با شفافیت، برنامه‌ای روشن و مدون برای ادامه مسیر آینده کشور ارائه دهد. نشریه تجارت فردا، از نشریات وابسته به اصلاح‌طلبان، ضمن طرح این سوال که آیا عمر سیاسی مسعود پزشکیان به پایان رسیده است؟، نوشت:
«مسعود پزشکیان از زمان آغاز ریاست‌جمهوری‌اش در تیر ۱۴۰۳، با بحران‌های متعدد و پیش‌بینی‌نشده‌ای مواجه شده که اگرچه در ایجاد آن‌ها نقشی نداشته، اما شیوه مدیریتش، عیار حکمرانی او را نشان داده است. او با وعده رفع تحریم‌های اقتصادی، تنش‌زدایی بین‌المللی و گسترش آزادی‌های اجتماعی، اعتماد طبقه متوسط را جلب کرد و در رقابتی تنگاتنگ با حدود ۳ میلیون رای اختلاف نسبت به سعید جلیلی، رئیس‌جمهور شد. با این حال، ناکامی در تحقق وعده‌های مهم، او را در برابر حامیان و مخالفانش، در موضع ضعف قرار داده است. آقای پزشکیان در موضع‌گیری‌های اخیر با صراحت از ناتوانی دولت در تامین منابع مالی سخن گفته و به موانع داخلی و خارجی بر سر راه اداره کشور اشاره کرده، اما این توضیحات برای رای‌دهندگان کافی نبوده و آن‌ها انتظار دارند او با شفافیت، برنامه‌ای روشن و مدون برای ادامه مسیر آینده کشور ارائه دهد. در حال حاضر مسعود پزشکیان در حوزه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و بین‌المللی با چالش‌های اساسی مواجه است. در عرصه خارجی، عملکرد دولت چهاردهم حتی ضعیف‌تر از دولت‌های پیشین بوده است. برخلاف وعده تنش‌زدایی، ایران گرفتار جنگ شد و تحریم‌ها نه‌تنها رفع نشد، بلکه با فعال‌سازی اسنپ‌بک قدرت و شدت گرفت.
برجام نیز که در دولت سید ابراهیم رئیسی باقی‌مانده بود، در دولت مسعود پزشکیان به پایان رسید. سفر پزشکیان به مجمع عمومی سازمان ملل در سپتامبر ۱۴۰۴ نیز بدون دستاورد پایان یافت و پیشنهادهایی مانند دیدار با دونالد ترامپ به نتیجه نرسید. این ناکامی‌ها، مهم‌ترین وعده‌های انتخاباتی پزشکیان را به پاشنه آشیل او تبدیل کرده و او را در برابر طبقه متوسطی که به امید تغییر به او رای داده بودند، در موضع دفاعی قرار داده است. با این توضیف به نظر می‌رسد آینده سیاسی پزشکیان به مراتب دشوارتر از گذشته خواهد بود. او با بحران‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، تشدید تحریم‌ها، و نارضایتی عمومی مواجه است. اگر نتواند در کوتاه‌مدت راهکارهایی عملی برای کاهش فشارهای معیشتی و بازسازی اعتماد ازدست‌رفته ارائه دهد،
جایگاهش بیش از پیش تضعیف خواهد شد. با وجود سه سال باقی‌مانده از عمر قانونی ریاست‌جمهوری، ادامه وضع موجود می‌تواند به مرگ اعتباری و پایان زودهنگام عمر سیاسی او منجر شود. پرسش کلیدی این است که آیا پزشکیان می‌تواند با مدیریتی موثر و خلاقانه، ابتکار عمل را بازپس گیرد یا دورانش به مدیریت بحران‌ها و دفع فشارها محدود می‌ماند. سرنوشت او در این بزنگاه تاریخی رقم می‌خورد؛ جایی که باید بین شفافیت و سکوت، پذیرش مسئولیت یا فرافکنی، یکی را انتخاب کند. تغییر مسیر واقعی و طرح صادقانه مسائل با مردم با هدف احیای امید یا حرکت کردن در مسیر فعلی که از او سیاستمداری تشریفاتی و رئیس‌جمهوری تزئینی می‌سازد». یادآور می‌شود برخی غربگرایان و افراطیون مدعی اصلاحات، پوست خربزه دلخوشی به مذاکره را زیر پای دولت گذاشتند و یک سال فرصت تدبیر و طراحی مستقل از مذاکره را از آقای پزشکیان دریغ کردند. اما همان‌ها حالا که بن‌بستی در مقابل دولت ساخته‌اند، از پزشکیان می‌خواهند فرافکنی کند و کارشکنی آمریکا و اروپا را به نظام نسبت بدهد و استعفا کند تا آن‌ها بتوانند ادامه ماموریت وطن‌فروشانه خود را با بهانه‌ای جدید پی بگیرند.