شتاب تورم از نرخ ارز نیست ،از بودجه‌های چندگانه است

اخیر یک مقام بانکی گفته است که اگر ارزهای نیمایی و غیره منتفی شوند و ارز تک نرخی شود تورم افزایش می‌یابد. متاسفانه این هماهنگی بین تورم و نرخ ارز را به مردم به عنوان علیت فروخته‌اند و مردم هم چون همراهی را دیده‌اند به حساب علیت می‌گذارند.   من از این تمثیل استفاده می‌کنم. فرض کنید عاملی موجب ایجاد سیل شده و تخته پاره‌ای هم بر روی آب در جریان است. به افراد ساده‌اندیش می‌توان گفت که ملاحظه کنید آن قطعه چوب عامل حرکت آب است و آب را به همراه خود می‌کشد، مقام لطفا بفرمایند قبل از هرکدام از جهش‌های نرخ ارز؛ ۱- چه مقدار نقدینگی تزریق کرده اید. ۲- قبل از هر جهش نرخ ارز چه میزان به شدت تنش و بحران بین المللی اضافه شده. ۳- قبل از هر جهش نرخ ارز کمبود برق و حامل‌های انرژی چه میزان تنگنا برای تولید فراهم کرده است…. اگر هرکدام از این موارد را به درستی تبین و شفاف کنید خواهید دید که حذف این نرخ‌های تصنعی فقط درآمد‌های غول آسای رانت بران را کاهش می‌دهد. در این مقطع بحرانی تاریخی پولیتیکینگ را باید کنار گذاشت. افزایش درجه آزادی فعالین اقتصادی، رفع موانع بازارها، تلاش برای تکمیل بازار‌های ناقص یک شیوه لازم برای تقویت آسیب گریزی اقتصاد است.  اگر نگران تورم هستید بایستی بودجه‌های غیر ضرور ردیف‌های سیاسی و غیر کار آمد و بودجه خزانه‌های متعدد مورد باز بینی قرار گیرد و تمامی جریان مالی بخش عمومی در یک خزانه واحد متمرکز شود.   هر کس درس اول اقتصاد را خوانده باشد می‌داند که اداره یک اقتصاد حد اقل وجود دو اهرم در دست قوه مجریه را طلب می‌کند. یکی اهرم سیاست مالی و بودجه‌ای و دیگری سیاست پولی. در کشور ما پراکندگی خزانه‌ها و نهاد‌های بودجه خوار استفاده از اهرم بودجه‌ای را منتفی کرده. بخش پولی و بانکی هم شرح مصیبتی است طولانی.  در رده تصمیم سازی سیاسی لا اقل لازم است این دو وجه تنظیم و تصحیح و کارآمد شود تا نیاز به ایجاد نقدینگی و افزایش تورم منتفی گردد و الا، لا. ارز نیمایی شما کمک نمی کند.