چند قدم تا تاریکی بزرگ
ساعت 24 - یکم- مدیران و کارشناسان اقتصادی کشور به ویژه مدیران میانی به مرور عادت کرده‌اند هر روزی که تریبون گیر می‌آورند از کاستی‌های فعالیت مربوطه به مدیران سیاسی و نیز به شهروندان اطلاعات دهند. این اتفاق ناخوشایندی است که به ویژه از سال۱۳۹۷ به این‌سو که تحریم‌ها علیه اقتصاد شدت گرفت ادامه دارد.
می‌شود به طور مثال بنویسید خبر تازه‌ای در این‌باره منتشر شده است؟ بله. در یک گزارش مجلس آمده است: «بررسی‌ها نشان می‌دهد سهم بخش تولید از کل سرمایه‌گذاری صنعت برق از ۴/۳میلیارد دلار در سال۱۳۸۷ به کمتر از ۸/۰میلیارد دلار در سال۱۴۰۱ کاهش یافته است.»
دوم- این روند کاهنده سرمایه‌گذاری چه پیامدهایی دارد؟ دو گونه پیامد در این‌باره را می‌توان تفکیک کرد؛ یک پیامد داخلی است. به این معنا که «براساس گزارش کارشناسان مرکز پژوهش‌های مجلس، در صورت تداوم وضعیت فعلی و عدم تحقق سرمایه‌گذاری لازم، کشور در سال‌های آتی با شکاف جدی بین عرضه و تقاضای برق مواجه خواهد شد؛ شکافی که می‌تواند محدودیت‌های جدیدی در صنایع بزرگ ازجمله فولاد، سیمان و پتروشیمی ایجاد کند. »
سوم- پیامد خارجی آن چیست؟ به گزارش کارشناسان «در حالی که کشورهای منطقه از جمله ترکیه، قطر و امارات با اجرای پروژه‌های عظیم نیروگاهی و تجدیدپذیر در حال افزایش ظرفیت خود هستند، ایران با نرخ رشد کمتر از ۵/۱درصدی ظرفیت تولید برق در دهه گذشته، از برنامه‌های توسعه عقب مانده است.
چهارم- خب وقتی اینها را می‌دانیم چرا سرمایه‌گذاری نمی‌شود؟ برای اینکه راه‌های سرمایه‌گذاری بسته است. مردم پس‌انداز ندارند، دولت از صادرات نفت فقط به‌اندازه پرداخت کارکنانش پول دارد و سوم اینکه راه سرمایه‌گذاری خارجی نیز به دلیل تحریم‌ها بسته شده است. کارشناسان باور دارند باید راه سرمایه‌گذاری باز شود تا کشور در تاریکی فرو نرود.
جهان صنعت