بازنشستگان و کابوس هزینه‌های پزشکی
ساعت 214 - پرونده بیمه تکمیلی بازنشستگان تامین اجتماعی، سال‌هاست که به یکی از پیچیده‌ترین و در عین حال پرچالش‌ترین موضوعات رفاهی کشور تبدیل شده؛ مسئله‌ای که هر بار با تغییر شرکت طرف قرارداد، امیدی کوتاه‌مدت در دل بازنشستگان شکل می‌گیرد اما در نهایت به تداوم همان چرخه قدیمی گلایه‌ها، نارضایتی‌ها و هزینه‌های پرداخت‌نشده منتهی می‌شود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، امسال نیز در حالی‌که بسیاری از مستمری‌بگیران با نگرانی روزهای پایانی مهلت قراردادها را دنبال می‌کردند، بیمه آتیه‌سازان حافظ بار دیگر در دقیقه ۹۰ قرارداد جدیدی با کانون عالی بازنشستگان تامین اجتماعی به امضا رساند.
بازنشستگان که امروز بخش عمده‌ای از درآمدشان صرف هزینه‌های پزشکی، دارو، بستری، جراحی و مراقبت‌های دوره‌ای می‌شود، اکنون با پرسشی جدی روبه‌رو هستند: آیا این قرارداد تازه، تغییری در کیفیت خدمات، میزان تعهدات و سرعت پرداخت‌ها ایجاد خواهد کرد یا تکرار همان روندی است که در سال‌های گذشته موجب تورم بدهی‌ها، مراجعات مکرر و بلاتکلیفی در مراکز درمانی شده است؟
در شرایطی که هزینه‌های سلامت با سرعتی دوچندان نسبت به افزایش مستمری‌ها رشد می‌کند، شفاف‌سازی درخصوص پوشش‌ها، نحوه ارجاع، پرداخت خسارت‌ها، قرارداد مراکز درمانی و تامین به‌موقع منابع مالی، بیش از هر زمان دیگری برای بازنشستگان حیاتی است.
بازرس کانون بازنشستگان تامین اجتماعی شیراز با تشریح مشکلات به‌وجودآمده پس از قطع بیمه تکمیلی، این موضوع را یکی از جدی‌ترین بحران‌های درمانی بازنشستگان دانست و گفت: بازنشستگان سال‌هاست نسبت به خدمات ناکافی بیمه تکمیلی معترض هستند.
زهرا درویشی در گفت و گو با ایلنا توضیح داد: این بیمه به دلیل پوشش ناقص خدمات، پرداخت نشدن خسارت‌ها طی ۶ تا ۷ ماه، و جبران نشدن کامل هزینه‌های درمان، عملاً کمکی به بازنشستگان نمی‌کند و افراد به دلیل درآمد محدود قادر نیستند به‌موقع درمان خود را انجام دهند.
به گفته وی، برخی بازنشستگان در اثر ناتوانی مالی از انجام عمل‌های ضروری منصرف می‌شوند که در مواردی به فوت آنان منجر شده است.
درویشی با اشاره به وضعیت مالی نابسامان سازمان تامین اجتماعی و ناهماهنگی منابع و مصارف افزود: منابع سازمان بسیار کمتر از هزینه‌های آن است و تامین اجتماعی توان پیشبرد بیمه‌ای که بتواند هزینه درمان بازنشستگان را کاهش دهد ندارد.
رئیس اتحادیه بانوان خانه کارگر فارس توضیح داد: سازمان ناچار است به سمت «درمان مستقیم» حرکت کند؛ درمانی که طبق قانون وظیفه ذاتی تامین اجتماعی است اما به‌دلیل کمبود شدید زیرساخت‌ها عملاً امکان‌پذیر نیست.
درویشی تاکید کرد: در فارس فقط یک بیمارستان شیراز به صورت ملکی و درمانگاه نادر کاظمی فعال است. این در حالی است که توصیه کانون عالی بازنشستگان استفاده از درمان مستقیم است، اما ظرفیت محدود بیمارستان‌های ملکی با حجم نیاز بازنشستگان همخوانی ندارد و موجب تشکیل صف‌های طولانی و انتظار چندساله برای جراحی شده است.
وی با انتقاد از اینکه توسعه بیمارستان‌های ملکی باید دو تا سه دهه پیش انجام می‌شد، گفت: اگر این سرمایه‌گذاری‌ها در زمان مناسب صورت می‌گرفت، امروز بازنشستگان می‌توانستند خدمات درمانی موثر، ارزان و در شان خود دریافت کنند.
به گفته درویشی بازنشستگان و کارگران از طریق مالیات، به‌صورت مستقیم در تامین درآمدهای کشور نقش دارند و باید مانند سایر بازنشستگان کشوری، لشکری و نیروهای مسلح از خدمات درمانی مبتنی بر منابع عمومی بهره‌مند شوند.
بازرس کانون بازنشستگان تامین اجتماعی شیراز پیشنهاد کرد بخشی از یارانه‌ها و کمک‌هایی که به مراکز غیرضروری پرداخت می‌شود به توسعه بیمارستان‌های ملکی اختصاص یابد تا نیازهای درمانی بازنشستگان پاسخ داده شود.