تحریم و زیرساخت های درحال فروپاشی

ساعت 24 - خوشبختانه همه منتقدان شش آتشه برجام با روی کار آمدن دولت انقلابی آتش مخالفتشان به سردی گراییده و این مزیت را پدیدار کرده است که می توان درباره پیامدهای مرگ بار تحریم بر اقتصاد ایران نوشت. اگر پیش از این تحریم فقط 20 درصد در وضعیت تاسف بار اقتصاد ایران سهم داشت و 80درصد به دلیل مدیریت غیر انقلابی بود این نسبت ها حالا به مرور متعادل می شوند و می توان درباره همه پیامدهای تحریم نوشت.

html>

گروهی از سیاستمداران که حالا در راس دوقوه اصلی اداره کننده کشور قرار گرفته اند با چشمهایی باز و بهت زده به خوبی می بینند به دلیل تحریم گسترده غرب نه تنها نمی توانند بدون سنجاق شدن به درآمد شهروندان ادراه عمومی کشورو یا همان پرداخت های جاری را به آسانی انجام دهند بلکه به دلیل ده سال سقوط سرمایه گذاری خصوص، دولتی و به ویژه خارجی زیر ساخت های کشور شامل نیروگاهها و پالایشگاههای نفت وگاز ونیز حتی جاده و فرودگاه و حمل ونقل ریلی توانایی تامین انرژی برای مصرف صنایع را نیز از دست داده اند. ده سال فراموشی در سرمایه گذاری برای بهره برداری از گاز خدادی و نیز تبدیل آن به برق و عدم نوسازی شبکه برق کشور کاررا به جایی رسانده است که باید آنچه داریم را بین بنگاهها وخانواده ها تقسیم کنیم.

بدیهی است که دولتها توانایی و جرات آن را ندارند که اب و برق وگاز میلیونها خانواده را در گرمای تابستان وسرمای زمستان قطع کنند اما می توانند برق وگاز مجتمع های بزرگ پتروشیمی و فولاد و سیمان را قطع کنند و البته این کار نیز با دردسر تاخیری همراه خواهد شد. دردسر زودهنگام این وضعیت سقوط سود آوری این بنگاهها و تشکیل صف های فروش سهام این شرکتها ونارضایتی سهام از دست دادگان است که نمودها ونشانه های آن درروزهای تازه سپری شده به چشم آمد. دردسر بعدی می تواند تعدیل نیروی انسانی این بنگاهها برای توازن در دخل وخرج باشد که پیامدهای تلخی خواهد داشت و سرانجام آنطور که از سوی مدیران بخش خصوصی گفته می شود تعطیل برخی از مجتمع ها است که تولید ناخالص داخلی ونیز صادرات را با تهدید مواجه خواهد کرد.

کاش دولت سیزدهم به جای اینکه نیروی خود را برای کارهایی مثل حراج پول مردم در بانکها به بهانه پرداخت وام های خرد بدون تضمین هدردهد و دنبال این باشد که همانند دولت نخست احمدی نژاد مشاغل زود بازده پدیدار سازد فرصت کافی به مسایل اساسی مثل تامین منابع ارزی برای جلوگیری از فروپاشی زیر ساختها اختصاص دهد. تمرکز دولت روی استفاده از پول شهروندان در بانکها انگار آسانترین کار برای دولتهاو پرداخت های بدون برگشت از منابع بانکها چشمگیرترین فعالیتها است.