کلمبیا، کشور تولید کننده مزدور

ساعت 24 - شهر کیِف (اوکراین)اکنون می‌تواند روی نیروهای جدید حساب کند. البته نه گروهی داوطلب که بدنبال ماجراجویی بوده و احساساتشان در نفرت از روسیه برانگیخته شده است یا کسانی که متمایل به گروه‌های راست افراطی محلی هستند، بلکه مزدورانی که جذب سود جویی شده‌اند. در صدر آن‌ها کلمبایی‌ها : نوعی صادرات که این کشور آمریکای لاتین در آن تخصص دارد.

در ۷ ژوئیه ۲۰۲۱ در ساعت ۱ بامداد، رئیس جمهور هائیتی جوونل مویس (Jovenel Moïse) در محل اقامت خود در شهر پورتو پرنس ترور شد. ۱۲ گلوله به پیشانی، چشم چپ،سینه، ران و ناحیه شکم اصابت کرد. ظاهراً دستور داده شده بود که هیچ شاهدی زنده نماند. در حالیکه فرزندانش موفق به فرار شدند، همسرش با تظاهر به مردن، از این معرکه جان سالم بدر برد. ۴۸ ساعت بعد، از تعداد و ملیت قاتلان مطلع شدیم. ۲۶ نفر همگی از کشور کلمبیا. در‌واقع شدت خشونت و بیرحمی این عملیات مهر و نشانی از مجریان آن داشت.

در کشور تمدن آند ها، رسانه‌ها ( همه خصوصی) بر اساس اظهارات خویشاوندان قاتلین، سعی در قربانی جلوه دادن آن‌ها داشتند با این مضمون که : آن‌ها توسط اجیر کنندگان گول خوردند و برای محافظت از « شخصیت ها» استخدام شده بودند، ولی مجریان این ترور در نهایت اعتراف کردند که برای کشتن اجیر شده و پول دریافت کرده بودند.

چهره مزدور در کشور کلمبیا در دهه ۱۹۸۰ حول قاچاقچی مواد مخدر پابلو اسکوبار شکل گرفت.در طول سالها، این جنگجویان، پس از خدمت در یکی از سرکوبگر ترین ارتش‌های جهان(۲، مهارت توسل به خشونت را به حد کمال رساندند بطوری که کلمبیا به بزرگترین ذخیره مزدور و قاتلان کره زمین تبدیل شد.

کمتر از یکسال پس از ترور رئیس جمهور هائیتی، ارازل و اوباش کلمبیا، دادستان پاراگوئه مارچلو پچی(Marcelo Pecci) ، که در جزیره‌ بری در دریای کارائیب کلمبیا در حال گذراندن ماه عسل بود را کشتند. او در کشورش مبارزه با گروه‌های فاسد و مجرم را رهبری می‌کرد. پس از آن نوبت رهبر سیاسی، روزنامه‌نگار و نامزد ریاست جمهوری در اکوادور، فرناندو ویلاویسنسیو (Fernando Villavicencio) بود که در تاریخ ۹ اوت ۲۰۲۳ در پی گلوله‌های مزدوران کلمبیایی جان باخت.

حدود بیست سال است که مطبوعات کلمبیا، هر از گاهی، در صفحه حوادث خبری در در مورد گروه‌هایی متشکل از نظامیان قدیمی که در خاورمیانه مبارزه می‌کنند یا از چاه‌های نفت محافظت می‌کنند، می‌نویسند. از سال ۲۰۰۶ بعضی از رسانه‌ها مانند Semana یا The New Arab گزارشی مبنی بر استخدام ۳۵ ارتشی کهنه کار برای دفاع از پایگاه‌های نظامی آمریکا در عراق منتشر کردند. در سال ۲۰۱۰ صد ها شهروند کلمبیایی نیز در جنگ افغانستان شرکت کردند.

«مثل سگ» عملیات نظامی ایالات متحده آمریکا در خاورمیانه بعد از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ منجر به رشد سریع شرکتهای امنیتی خصوصی شد. شرکتهایی که در ارتباط با پنتاگون و وزارت امور خارجه مسئول جذب مزدوران هستند و از آن‌ها برای انجام موفقیت آمیز عملیات خطرناک یا « کار کثیف» علیه مردم استفاده می‌کنند. آن‌ها یک نیروی ذخیره ایده‌آل هستند زیرا مرگشان هیچ هزینه سیاسی ندارد و بر وجدان هیچ ملتی سنگینی نمی کند. در شرایطی که حقوقِ بین‌المللیِ صریح و واضحی در مورد عملیات مزدوران وجود ندارد، شرکتهای خصوصی هم در مورد اقداماتشان ملزم به هیچ پاسخگویی نیستند. برای مدت مدیدی فعالیت مزدوران با تنوع صحنه‌های عملیات ( سوریه، ایران،لیبی، عراق و غیره...) و عدم تنوع اجیرکنندگان ( تقریباً همیشه ایالات متحده آمریکا)همراه بود.

سپس اوضاع تغییر کرد. در ماه مه ۲۰۱۱ روزنامه نیویورک تایمز فاش کرد که بسیاری از سرباز‌های قدیمی بعنوان کارگر ساختمانی در ابو ظبی مستقر شده‌اند(۶). این مزدوران تحت فرماندهی عملیاتی یک سرهنگ سابق عملیات ویژه مشترک کلمبیایی می‌باشند و حضور آن‌ها برای پیوستن به ارتش مزدوران یمن است که در چهارچوب ائتلاف به رهبری عربستان ، فعالیت می‌کنند. در سال ۲۰۰۵ نیویورک تایمز فاش کرد که ۴۵۰ سرباز سابق آمریکای لاتین، با اکثریت کلمبیایی مستقیماً توسط امارات برای نیل به اهداف مشروحه استخدام شدند. پاره‌ای از رسانه‌های کلمبیایی در ۱۰ دسامبر خبر فوت ۱۰ تن از آن‌ها را در شهر تعز در یمن منتشر کردند جایی که خشونت آمیز ترین نبرد ها در آن رخ داد و بیش از ۱۰ هزار غیر نظامی کشته شدند(.

آقای دانته هینکاپیه(Dante Hincapié ) ، افسر بازنشسته فرماندهی کل نیروهای مسلح کلمبیا، در یمن جنگیده است. او در سال ۲۰۱۵ به مدت یک سال در امارات متحده عربی استخدام شد و سپس بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ بازگشت. او نقل می‌کند که تا آن زمان سه گردان تشکیل شده بود. در اولی ۹۰ درصد خارجی بودند و ۱۰ درصد کلمبیایی. در گردان دوم، نسبت معکوس شد و در سومی که او در آن شرکت کرده بود، همه سربازان کلمبیایی بودند. آقای Hincapié یکی از ۱۰ هزار سرباز قدیمی کلمبیایی است که در دهه گذشته به عنوان مزدور در خاورمیانه خدمت کرده است، اکثر آن‌ها که سرباز‌های قدیمی و حرفه‌ای بودند توسط امارات متحده عربی استخدام شدند.

زمانی که کیف نیاز به نیرو پیدا کرد، استفاده از مزدوران کلمبیایی مطرح شد. اغلب آن‌ها برای شروع یک سفر طولانی، همه چیز خود را می فروشند. آن‌ها از جمهوری دومینیکن، بلژیک، لهستان عبور کردند و از طریق زمینی به اوکراین رسیدند. عده‌ای دیگر، راه جنوب را در پیش گرفتند، اسپانیا، ایتالیا و لهستان... در مرز، از اپلیکیشن‌های ترجمه استفاده می‌کنند تا منظور خود را بفهمانند. به محض این که توضیح می‌دهند برای جنگیدن آمده‌اند، به یک پایگاه نظامی در شهر ترنوپیل در غرب کشورفرستاده می شوند. در آنجا مورد بازجویی و معاینه پزشکی قرار می‌گیرند. افراد استخدام شده یا به گردان ۴۹ پیاده نظام کارپات سیچ یا لژیون بین المللی دفاع از اوکراین اعزام می‌شوند. قبل از رفتن به جنگ، آن‌ها اجازه دارند یک حساب بانکی باز کنند تا بتوانند برای خانواده‌هایشان پول ارسال کنند.

بسیاری از آن‌ها، در برابر بدرفتاری، بیگانه‌هراسی، وعده‌های پرداخت نشده یا خشونت و جنایات جنگی که شاهد آن هستند، تاب نمی آورند. در میدان جنگ گاهی اوقات آن‌ها نمی توانند جسد هموطنشان را دفن کنند. زمانی که یکی از آن‌ها می‌میرد، مقامات اوکراینی یک جعبه کوچک حاوی یک مدال برای نزدیکانش می‌فرستند ولی هرگز پولی را که طبق قرار دادبه او بدهکارند پرداخت نمی‌کنند. در اواسط ژوئیه یک ویدیو در یوتیوب بطور گسترده پخش شد که بد رفتاریهای سرباز‌های اوکراینی را نسبت به مزدوران افشا می‌کرد و تنها عکس‌العمل اوکراینی‌ها پخش گاز اشک آور به سمت آن‌ها بود. یکی از سرباز ها فریاد میزد:« آن‌ها مثل سگ با من رفتار می‌کنند، این ترکش لعنتی در بازویم برای دفاع از کشور لعنتی شماست». در ویدئوی دوم، یک مزدور دیگر که از ناحیه صورت مجروح شده است، روی زمین دراز کشیده و گریه می‌کند: «این اوکراینی‌های حرامزاده از روس‌ها بدتر هستند»!

حقوق بین الملل بشردوستانه از مزدوران حمایت نمی کند. آن‌ها نه به عنوان جنگجو و نه به عنوان غیرنظامی، بلکه به عنوان قاتل اجیر شده به حساب می آیند. وقتی می میرند، اجساد آن‌ها طبق هیچگونه مراسمی دفن نمی‌شود و هیچ‌کس از آن‌ها به عنوان قهرمان یاد نمیکند. در صورت نقض حقوق بشر و جنایات جنگی، به صورت فردی مسئول، تلقی می شوند. در نتیجه می‌توانند مورد تعقیب کشور هایی که آن‌ها را استخدام کرده‌اندقرار گیرند تحت این عنوان که « بی اطلاع بودند یا اصول را بدرستی رعایت نکردند».. وجود یک جنگ داخلی ۶۰ ساله، موجب شد که نیرو‌های مسلح کلمبیا با داشتن ۴۵۰ هزار سرباز، یکی از مهمترین ارتشهای آمریکای لاتین باشند. با ترک مخاصمه چریکهای FARC از سال ۲۰۱۷،تعداد سربازان به ۵۰ هزار نفر تقلیل یافت.هر سال حدود ۶۰۰۰ سرباز با ۲۰ سال خدمت در سن ۴۰ سالگی بازنشسته می‌شوند و ۱۰ هزار نفر دیگر به علت عدم ارتقاء یا شرایط سخت زندگی، ارتش را ترک می‌کنند.

لوموند