کاندیداها؛ بفرمایید مزد کارگران
«جهان‌صنعت»- بدون چون و چرا بیشتر کاندیداهای اصلی انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم هرگز شغل کارگری نداشته و مصیبت‌های کارگران را در متوازن کردن دخل و خرج خود تجربه نکرده‌اند. واقعیت این است که کارگران ایرانی و نیز بازنشستگان کارگری روزگار دشواری را سپری می‌کنند و از مدیران و اداره‌کنندگان کشور برای افزایش رفاه مادی خود و بیرون کشیدن آن‌ها از تهیدستی قطع امید کرده‌اند.
مدیران و اداره‌کنندگان کشور دهه‌های پشت سرهمی است که توانایی و تمایل مهار تورم را ندارند و این پدیده آدمکش را رها کرده‌اند تا ایرانیان تهیدست مثل کارگران را به مرور و در سکوت به قتل برساند. مرگ آرام و پیوسته کارگران ایرانی تنها مرگ جسم و کالبد نیست بلکه مرگ غرور و انسانیت و سربلندی آن‌ها نیز به حساب می‌آید. نرخ تورم بالای 45درصد از 1397 تا 1402 تاب و توان کارگران را به انتها کشانده و آن‌ها را با استیصال مواجه کرده است. شوربختانه دولت سیزدهم دو سال پی‌درپی است که بدون نگاه ژرف به پیامدهای جلو زدن نرخ تورم از نرخ رشد مزد کارگران آن‌ها را در تنگنای شدید قرار داده است. وزیر کار دولت سیزدهم که حالا کاندیدای ریاست‌جمهوری شده است بنا به گفته نمایندگان نهادهای کارگری حتی از کارفرمایان نیز نسبت به افزایش مزدها سختگیرتر بوده است.
حالا کاندیداهایی که از صافی شورای نگهبان رد شده و به مرحله نهایی می‌رسند باید با واکاوی کارشناسانه و نیز دلسوزانه روزگار غبارآلود کارگران و بازنشستگان با مقوله مزد رفتاری تازه را پیشنهاد داده و آن را در اولویت شعارهای خود قرار دهند. کاندیداهای عبور کرده از صافی شورای نگهبان باید بدانند میلیون‌ها کارگر ایرانی و نیز بازنشستگان کارگری از آن‌ها انتظار دارند در این‌باره رفتاری نو داشته و با دست فرمان دولت سیزدهم در این میدان رانندگی نکنند. کاندیداها شاید بگویند می‌خواهیم از راه مهار تورم کارگران را در پله‌های بالاتری از رفاه قرار دهیم اما این کار نشدنی است و کارگران ایرانی سال‌هاست با این ترفند آشنایی دارند. آیا کاندیداها توانایی، شهامت و دانایی این را دارند که به کارگران بگویند اگر رییس دولت شدند مزد آن‌ها را دوباره در دستور کار قرار خواهند داد؟
حقیقت این است که این پدیده را نباید دست‌کم گرفت و انجام آن را از امروز به فردا انداخت. کارگران ایرانی نیک فهمیده‌اند که ماندن در بازار کار رسمی و فعالیت در کارخانه‌ها با این دیدگاه‌ها که نباید با افزایش مزد کارگران به تورم دامن زد، بی‌فایده است. این‌گونه شده است که کارفرمایان دنبال نیروی کار می‌گردند و متخصصان ایرانی راهی کشورهای دیگر می‌شوند. آیا کاندیداها می‌توانند پیامدهای مزد کارگران را خوب ببینند؟ آیا آن‌ها با مصیبت‌های خرج را با دخل ناچیز جور کردن آشنایند؟ کاندیداها؛ بفرمایید مزد کارگران.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.