وعده‌های بی‌سرانجام برای کارگران بی‌خانه
نماینده کارگران در شورای‌عالی کار، با انتقاد از عملکرد دولت‌ها در حوزه مسکن، قرارگاه مسکن که طی سال‌های اخیر مطرح شد را بی‌ثمر دانست و گفت: طرح‌های حمایتی فقط روی کاغذ مانده‌اند و کارگران حتی توان اجاره‌نشینی را هم از دست داده‌اند.
محمدرضا تاجیک,نماینده کارگران در شورای عالی کار در گفت‌وگو با خبرنگاراقتصادی خبرگزاری تسنیم, درباره مشکلات کارگران در تامین مسکن گفت:با وجود وعده‌های متعدد درباره ساخت و تامین مسکن کارگران، همچنان بخش بزرگی از جامعه کارگری کشور، از داشتن سرپناه مناسب محروم‌اند. در دولت گذشته، «قرارگاه مسکن» با هدف ساماندهی این مسئله تشکیل شد، هیچ خروجی نداشت و شبیه یک برنامه واقعی نبود.
وی درباره اینکه وضعیت مسکن کارگران را چطور ارزیابی می‌کنید افزود: وضعیت بسیار بحرانی است. مسکن برای کارگران نه فقط یک نیاز، بلکه تبدیل به بحران شده. بسیاری از کارگران حتی در حاشیه شهرها هم توان اجاره‌نشینی ندارند، چه برسد به خرید خانه. افزایش سرسام‌آور اجاره‌بها و قیمت زمین، خانه‌دار شدن را به رویایی دور از دسترس تبدیل کرده است. وقتی یک کارگر با حداقل حقوق، باید بیش از نصف درآمدش را فقط صرف اجاره کند، چطور می‌تواند به آینده فکر کند یا انگیزه کاری داشته باشد؟
تاجیک درباره عملکرد قرارگاه مسکن در دولت قبل گفت:متاسفانه «قرارگاه مسکن» در دولت گذشته بیشتر یک عنوان تبلیغاتی بود. نه برنامه روشنی داشت، نه خروجی مشخصی برای کارگران. ما انتظار داشتیم این قرارگاه، طرح‌هایی جدی و هدفمند برای دهک‌های پایین درآمدی، به‌ویژه کارگران تدوین کند، اما در عمل هیچ تغییر محسوسی ایجاد نشد. ساخت‌وسازهایی که وعده داده شده بود، یا به سرانجام نرسید یا اصلاً از ابتدا شروع نشد.
این نماینده کارگری درباره طرح‌های مسکن کارگری بیان کرد: اغلب طرح‌های مسکن، چه ملی و چه حمایتی، به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که کارگر عملاً نمی‌تواند وارد آن شود. سهم آورده اولیه، اقساط بالا، شرط داشتن سابقه بیمه خاص، یا حتی سکونت در منطقه مورد نظر، همه این‌ها باعث شده کارگرها عملاً از این طرح‌ها کنار گذاشته شوند. نتیجه این شده که طرح‌های مسکن برای کارگران، فقط روی کاغذ مانده‌اند.
وی درباره پیامدهای بی مسکنی برای کارگران ادامه داد:وقتی یک کارگر بعد از 10یا 15سال کار، هنوز نتوانسته حتی یک خانه‌ی کوچک برای خانواده‌اش تهیه کند، طبیعی است که احساس امنیت نکند. خیلی‌ها مجبور شده‌اند به مناطق دورافتاده مهاجرت کنند، یا در شرایط نامناسب زندگی کنند. این مسئله فقط اقتصادی نیست؛ مسکن، پایه‌ی آرامش خانواده است. وقتی نباشد، خانواده از هم می‌پاشد، بهره‌وری پایین می‌آید و آسیب اجتماعی افزایش پیدا می‌کند.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.