مردم می‌خواهند زندگی کنند، نیامده‌اند مبارزه کنند

ساعت 24 -خیلی متاسفم که می‌گویم ایران روز به روز ضعیف‌تر می‌شودچون سهم‌ ما در تولید ناخالص جهانی کاهش پیدا می‌کند. وقتی سهم‌تان در تجارت کاهش پیدا می‌کند، یکی از مولفه‌های قدرت ضعیف می‌شود. در کل قدرت سه مولفه دارد، قدرت اقتصادی، نفوذ سیاسی و مولفه‌ی نظامی.

وقتی در حوزه‌ی اقتصاد با کاهش قدرت روبه‌رو شویم تاب‌آوری ما کم می‌شود. چطور باید این کاهش را جبران کنیم؟ طبیعتا با نفوذ سیاسی اما ما آن‌چنان نفوذی هم نداریم بنابراین برای جبران این کاهش قدرت باید به صورت طبیعی مولفه‌ی نظامی را مد نظر قرار دهیم که حفظش لازم و واجب است اما مطمئنا این مولفه به تنهایی نمی‌تواند خلاء دو مولفه‌ی دیگر را پر کند.

نکته‌ی مهم این است که مردم از نظر اقتصادی تحت فشار قرار دارند. هر چند مولفه‌ی نظامی بازدارنده است اما باید در نظر داشت قدرت اقتصادی هم می‌تواند بازدارنده باشد، نه به‌اندازه‌ی مولفه‌ی نظامی اما نقش این مولفه در توسعه و رفاه کشور مهم است.

این‌که کشوری بتواند کم‌کم در نظام اقتصاد جهانی نقش داشته باشد مهم است. قبلا نفت ایران این نقش را داشت اما الان چنین نقشی را ندارد. پتروشیمی تا حدی این نقش را داشته، اما با تحریم پتروشیمی این موقعیت از دست رفت. بعد رفتند سراغ تحریم فولاد.

در حقیقت روی بخش‌های برجسته‌ی کشور دست گذاشتند تا کشور را تضعیف کنند. از سوی دیگر جهان سمت انرژی‌های نو و تجدیدپذیر نشان از ان دارد که تا دو دهه‌ی بعد نقش فعلی نفت در جهان دیگر وجود ندارد. حالا کاهش قدرت اقتصادی تبعاتی دارد که باید مد نظر قرار گیرد. وقتی قدرت اقتصادی کاهش یابد، مردم با فشار روبه‌رو می‌شوند. این در حالی است که مردم می‌خواهند زندگی کنند. مردم نیامده‌اند مبارزه کنند.

مردم ایران هم می‌خواهند مثل بقیه‎ی کشورها زندگی کنند اما وقتی دائم این اتفاقات رخ می‌دهد، خودشان را با دیگر کشورها قیاس می‌کنند و خسته می‌شوند. اصلا دولت‌های رفاه برای پاسخ به همین نیاز مردم ایجاد شده‌اند. احزاب در دیگر کشورها به همین دلیل به مسائل داخلی می‌پردازند و با پرداختن به این مسائل تلاش می‌کنند رای جمع کنند.

اقتصاد هر چند بازدارندگی نظامی را ندارد اما در تقویت امنیت ملی کشورها نقش مهمی دارد. بهبود وضع اقتصادی می‌تواند مردم را امیدوارتر کرده و ان‌ها را به نظام علاقمندتر کند. حالا برخی می‌گویند در زمان پیامبر گرامی هم فشار بود و مردم این‌طور زندگی می‌کردند. افکار عمومی امروز می‌گوید احتمالا زندگی بقیه هم خیلی متفاوت نبوده. الان مردم به اطراف‌شان نگاه می‌کنند. به ترکیه و امارات و قطر و.... این کشورها زمانی از ما بسیار پایین‌تر بودند.

موضوع این است که شما نیاز به سیاستی دارید که با جهان در تضاد نباشد. نباید با کشورهایی که مطرح هستند و دارند اقتصاد را می‌رانند در تضاد بود. می‌گویند ما با چین کار می‌کنیم تا مشکل حل شود. کار درستی هم هست ولی چین هم محدودیت‌های خودش را دارد.

قطعاً چین می‌تواند به ما کمک کند چرا که دومین قدرت بزرگ جهان است و از نظر اقتصادی هنوز جای پیشرفت دارد اما اگر به جایی برسد که مجبور شود بین ایران و منافع ملی‌اش یکی را انتخاب کند قطعا منافع ملی‌اش را انتخاب خواهد کرد.

مثلا اگر ببینید تجارتش با امریکا لطمه می‌خورد، ما را انتخاب نخواهد کرد. روسیه هم کاری برای ما نمی‌تواند بکند. چون خودش درگیر بحران است و یک پای ماجرا در اوکراین. پس با این شرایط ما با افزایش فشار روبه‌رو می‌شویم.

علی ماجدی -خبرانلاین