خداحافظی برنج با ارز ترجیحی

حذف ارز ترجیحی واردات برنج که بازار آن از حدود یک سال پیش در نوسان و نابسامانی قرار داشت، این سوال را برای واردکنندگان و مصرف کنندگان پدیدآورده است که آیا این سیاست جدید می‌تواند به ثبات در بازار بینجامد؟

لام می‌کنند.

به گزارش ایرنا، برنج به عنوان یکی از کالاهای پرمصرف در سبد خانوارهای ایرانی، از زمان تخصیص ارز ترجیحی به کالاهای اساسی، در فهرست اقلام مشمول قرار داشت و به همین دلیل دولت با نرخ گذاری در ستاد تنظیم بازار تلاش می‌کرد تا بازار آن را برای مصرف کنندگان به صرفه نگه دارد

طبق آخرین آمار وزارت جهادکشاورزی، مصرف برنج در ایران سالانه حدود ۲.۷ میلیون تن برآورد می‌شود که از این میزان امسال حدود ۱.۸ میلیون تن از شالیزارهای کشور برداشت شد که به معنی کسری حدود یک میلیون تن برنج در بازار کشور است که می‌بایست از طریق واردات این شکاف برطرف شود.

حجم بالای واردات برنج به کشور و اختلاف قیمت ارز ترجیحی ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی با نرخ مرکز مبادله اعم از ارز تجاری و تالار دوم و حتی بازار ارز، حاشیه سود واردات برنج را برای واسطه‌ها جذاب و در عین حال نظارت بر بازار برای رعایت نرخ‌های اعلامی ستاد تنظیم بازار را سخت کرده بود به طوری که حتی در جلسات علنی مجلس و ستاد تنظیم بازار از اینکه برنج با قیمت مصوب به دست مصرف کننده نهایی نمی‌رسد، مورد انتقاد مسئولان بود.

طبق برآوردهای دولت با ارز ۲۸ هزارو ۵۰۰ تومان بود، می‌بایست هر کیلوگرم برنج وارداتی هندی ۴۹ هزار و ۸۰۰ تومان و برنج پاکستانی ۶۶ هزار و ۳۰۰ تومان عرضه می شد اما این نرخ ها فقط زمانی برای مصرف کننده در دسترس بود که دولت برای تنظیم بازار، برنج وارد شده توسط شرکت بازرگانی دولتی را در فروشگاه‌های زنجیره‌ای عرضه می‌کرد و در بازار خرده فروشی برنج هندی حداقل بین ۵۵ تا ۸۶ هزارتومان و برنج پاکستانی بین ۹۰ هزار تا ۱۲۰ هزارتومان فروخته می شد و عملا یارانه تخصیصی دولت در قالب ارز ترجیحی به هدف نمی رسید.

بر این اساس از ابتدای آذرماه برنج از فهرست کالاهای مشمول ارز ترجیحی خارج شد تا واردکنندگان ارز مورد نیاز خود را از تالار دوم مرکز مبادله از صادرکنندگان دریافت کنند نه از دولت. اکنون پرسش مصرف کنندگان این است که بازار برنج پس از این تغییر بنیادین به کدام سو می‌رود و واردکنندگان نیز می‌گویند که وقتی دولت ارز اختصاص می‌داد، هرچند پرداخت ها با تاخیر انجام می شد، اطمینان وجود داشت که بالاخره تسویه حساب صورت می‌گیرد اما اکنون واردکننده خود ارز واردات را آن هم به قیمت روز در مرکز مبادله تهیه کند.