اخبار سیاسی

رفتار سرد تهران با میانجیگری مسکو

به نظر می‌‌رسد که روسیه در حال استفاده از فرصت است تا با توجه به تمایل ترامپ به برقراری صلح در اوکراین و اعمال فشار غیرمعمول بر اوکراین برای پذیرش صلح، در شکاف میان اروپا و آمریکا از یک طرف و شکاف میان ایران و اروپا از سوی دیگر شنا کند.
احضار ۱۱ وزیر پزشکیان به مجلس

در هفته آینده ۱۱ وزیر دولت چهاردهم به بهارستان خواهند رفت‌ که وزرای نفت‌، نیرو، اطلاعات‌، جهاد کشاورزی‌، امور خارجه‌، ارتباطات و دفاع‌، برای پاسخگویی به ۴۹ سوال نمایندگان به کمیسیون‌های مجلس دعوت شده‌اند.
واشنگتن وبازی پیچیده با ایران

در شرایط کنونی که ایالات متحده فشارهای اقتصادی و تحریمی علیه ایران اعمال می‌کند، خبر ترامپ مبنی بر ارسال نامه به ایران‌‌، هم‌زمان با تلاش‌های دیپلماتیک روسیه برای میانجیگری، نشان‌دهنده یک موقعیت پیچیده است.
کدام تبلیغ علیه نظام موثر است؟

ساعت 24 - نظام در حال پرداخت هزینه‌هایی است که بنده هنوز نمی‌دانم این هزینه‌ها را آگاهانه و با تصمیم قبلی می‌پردازد و از پرداخت آن استقبال می‌کند یا علاقه‌ای به این پرداخت‌ها ندارد، بلکه عملکرد برخی اجزای تندروی آنکه برخلاف رویه‌های قانونی است، چنین هزینه‌هایی را بر حکومت تحمیل می‌کنند.
روس‌ها میانجی بی‌طرف نیستند

ساعت 24 - کرملین روز سه‌شنبه پیشنهاد میانجی‌گری میان ایران و ایالات متحده را مطرح کرد و دمیتری پسکوف، سخنگوی ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، اعلام کرد مسکو آماده است تا به کاهش تنش‌ها میان تهران و واشنگتن کمک کند. این پیشنهاد پس از دیدار وزرای خارجه روسیه و آمریکا در ریاض در اواخر فوریه مطرح شد.
نامه ترامپ به «مقصد» نمی‌رسد

ساعت 24نامه ترامپ به رهبری ایران که در آن تهدید کرده «یا مذاکره کنید یا برای شما بد می‌شود» از چه زاویه‌ای باید دیده شود تا هدف اصلی نامه معلوم باشد؟ فرض‌های ما اینهاست: اول، ترامپ به تجربه می‌داند که ایران با این شرایط مذاکره نمی‌کند. دوم، ترامپ به کارایی فشار حداکثری جدید خود شک دارد، زیرا صبر نکرد تا اثر آن را ببیند و تهدید و نامه جدید او اثرگذارتر شود. نامه ترامپ به رهبری ایران که در آن تهدید کرده «یا مذاکره کنید یا برای شما بد می‌شود» از چه زاویه‌ای باید دیده شود تا هدف اصلی نامه معلوم باشد؟ فرض‌های ما اینهاست: اول، ترامپ به تجربه می‌داند که ایران با این شرایط مذاکره نمی‌کند. دوم، ترامپ به کارایی فشار حداکثری جدید خود شک دارد، زیرا صبر نکرد تا اثر آن را ببیند و تهدید و نامه جدید او اثرگذارتر شود. سوم، رویکرد کلی ترامپ خرج‌نکردن برای جنگ است و او در گذشته هم نشان داده از یک جنگ گسترده و فراگیر منطقه‌ای بعد از بمباران احتمالی مراکز هسته‌ای ایران رویگردان است؛ و چهارم، ترامپ به فشار طرفداران مذاکره با امریکا در ایران امید دارد و این نامه هم برای تحریک این گروه و فشار بیشتر است. با این چهار فرض از میان دو نتیجه محتمل، یک نتیجه به این سمت مایل می‌شود که ارسال این نامه به امید انجام مذاکره است، اما فرض اول آن‌قدر جدی و قوی است که نتیجه دوم را هم درنظر بگیریم که ترامپ قصد هدف‌قراردادن مراکز هسته‌ای ایران را دارد و این نامه بعد از یک مانور شبیه‌سازی حمله به ایران، برای آن است که نشان دهد قبل از حمله اتمام‌حجت کرده تا هم ایرانی‌های طرفدار مذاکره را توجیه و قانع کند و هم دستاویزی بین‌المللی داشته باشد. با این‌حال جنگ تازه در منطقه برای امریکا کار آسانی نیست، بلکه کاری سخت است که هیچ‌کس به‌ویژه شروع‌کننده جنگ نمی‌تواند سرنوشت آن را پیش‌بینی کند. پس این نامه چرا فرستاده شد؟ معتقدم این نامه فقط بخشی از پازل تبلیغاتی امریکا است که در آن ترامپ با ترساندن دنیا دنبال افزایش درآمد‌های امریکا از کشور‌های دیگر است. امریکا در دو ماه اخیر بیشتر همین رویکرد ترساندن و تهدید را پیش گرفته است. در گذشته نیز حمله به همسایگان ایران با همین راهبرد بود و هدف نهایی آن حملات، تسلط بر ایران و تسلیم‌کردن یا فروپاشی نظام ایران ارزیابی می‌شد. اکنون امریکا یک تاریخ سراسر شکست و خسارت در منطقه غرب آسیا دارد و در دو ماه اخیر نیز رویگردانی و ایستادگی متحدان خود را تجربه کرده است. حتی برخی پیش‌بینی کرده‌اند اقدام متقابل اروپا، کانادا، مکزیک، برزیل و چین در افزایش تعرفه روی کالا‌های امریکا بزرگ‌ترین رکود را به اقتصاد این کشور وارد خواهد کرد و شاید دلیل تعلیق دوباره تعرفه‌های مکزیک و کانادا نیز همین نوع ارزیابی‌ها باشد. می‌توان از امریکا خواست به‌جای اینکه ایران را بمباران کند تا دنیا حساب ببرد، همچون گذشته دنیا یا متحدان منطقه‌ای‌اش را بمباران کند تا ایران حساب ببرد! یا دست‌کم همین طرح‌های تعرفه‌ای خود علیه چین و کانادا و اروپا را با موفقیت پیش ببرد تا شاید روی ایران اثر بگذارد!‌ می‌توان بر اساس خط‌مشی جمهوری اسلامی پیش‌بینی کرد که پاسخ ایران به نامه چه باشد؛ حتی پاسخی به این نامه - بر فرض که اجازه داده شود که به مقصد برسد- داده نخواهد شد. خواهیم دید که از امروز طرفداران مذاکره با امریکا خواهان افشای متن نامه خواهند شد زیرا قلباً احساس می‌کنند که ترامپ پیام‌های خوبی برای آنان فرستاده است و نیت بدی از مذاکره ندارد! اما در آینده نزدیک شاهد خواهیم بود که این نامه و احساسات ایشان و بیشتر کار‌های تبلیغاتی ترامپ فراموش خواهد شد و دنیا بر اساس واقعیت‌های موجود که مبتنی بر شواهد واقعی است، پیش خواهد رفت، نه بر اساس احساسات یک رئیس‌جمهور نمایشی خودشیفته. منبع: روزنامه جوان
مبارزه با بی حجابی آب در هاون کوبیدن است

ساعت 24 - فردا روز جهانی زن است. به‌طور قطع توصیه نمی‌کنیم که ایران ارزش‌های غربی درباره زنان را پذیرفته و ترویج کند. همچنان که اکثر کشورهای اسلامی و حتی کشورهای شرقی غیراسلامی یا حتی برخی کشورهای نیمکره غربی مرزبندی خود را با ارزش‌های افراطی جوامع غربی حفظ می‌کنند و جالب‌تر اینکه در کشورهای غربی نیز چنین ارزش‌هایی عمومیت ندارد و بسیاری از مردم با ارزش‌های افراطی آن مخالف هستند.
نظریه وفاق به دیوار سفت خورده است

ساختار قدرت در ایران، شبکه‌ای پیچیده از نهادهای انتخابی و انتصابی است که در تعارض منافع و رویکردها به سر می‌برند. قوه مجریه، با وجود جایگاهش به‌عنوان مجری سیاست‌ها، در عمل تحت فشار نهادهای موازی چون مجمع تشخیص مصلحت، شوراهای عالی متعدد، شورای نگهبان و نهادهای دیگر قرار دارد. این وضعیت در حالی است که سازوکاری رسمی برای حل اختلافات این نهادها با دولت اندیشیده نشده است. برای مثال، بر اساس گزارش شفافیت بین‌الملل در سال۲۰۲۴، ایران در شاخص ادراک فساد رتبه ۱۴۷ از ۱۸۰ را دارد که نشان‌دهنده نفوذ عمیق فساد در لایه‌های مختلف کشور است. در چنین بستری، وفاق به معنای اقناع و گفت‌وگو زمانی معنا می‌یابد که همه بازیگران به آن تن دهند؛ اما وقتی نهادهای ذی‌نفوذ تمایل چندانی به گفت‌وگو ندارند و ظاهرا ضرورتی هم برای آن احساس نمی‌کنند؛ این تئوری به دیوار سخت واقعیت برخورد می‌کند. شیوه حکمرانی کنونی نیز با وفاق پزشکیان ناسازگار است. این شیوه، بیش از آنکه بر تحول و اجماع‌سازی استوار باشد، بر تداوم سلطه گروه‌های ذی‌نفوذ و توزیع رانت میان آن‌ها متمرکز است. داده‌های مرکز پژوهش‌های مجلس نشان می‌دهد که در دهه گذشته، بیش از ۷۰درصد بودجه عمومی به نهادهای غیرپاسخ‌گو اختصاص یافته، درحالی‌که سهم بخش‌های مولد مثل تولید و آموزش به زیر ۲۰درصد سقوط کرده است. در این چارچوب، وفاق نه راه‌حل، بلکه بیشتر تهدیدی برای منافع این گروه‌ها تلقی می‌شود. پزشکیان تلاش کرد با تشکیل کابینه‌ای متنوع -از اصولگرایان معتدل تا اصلاح‌طلبان- این وفاق را عملی کند، اما نتیجه «کابینه سهامی» بود که به جای حل مسائل، به تقسیم قدرت و تداوم اختلافات زیرپوستی منجر شد. فقدان یک تئوری منسجم حکمرانی پشت این وفاق -که حدود و ثغور آن را مشخص کند- آن را به شعاری زیبا اما بی‌پشتوانه تبدیل کرده است. از سوی دیگر، شاخص آزادی بیان سازمان گزارشگران بدون مرز در سال ۲۰۲۴، ایران را در رتبه۱۷۶ از ۱۸۰ قرار داده که نشان‌دهنده محدودیت زیاد فضای نقد و گفت‌وگوی آزاد است. بدون این بسترها، وفاق به جای آنکه به اقناع منجر شود، به انفعال دولت در برابر فشارها می‌انجامد. تجربه چند ماه اخیر دولت چهاردهم موید این مدعاست: استیضاح زودهنگام وزرا توسط مجلس، مداخلات نهادهای دیگر در انتصابات و ناکامی در اجرای وعده‌هایی مثل رفع فیلترینگ یا گشایش در روابط بین‌المللی یا کاهش تورم -که همچنان بالای ۴۰درصد است- نشانه‌هایی از این انفعالند. پزشکیان که با پایگاه رای شکننده ۵۳درصدی و مشارکت ۴۹درصدی انتخابات به قدرت رسید، فاقد اقتدار لازم برای بازتعریف قواعد بازی و ایستادگی در برابر نهادهای موازی است. سرانجام این وفاق، با توجه به شرایط موجود، در بهترین حالت، به همزیستی موقت جناح‌ها و کاهش تنش‌های ظاهری منجر می‌شود، اما نمی‌تواند ناکارآمدی ساختاری یا فساد را ریشه‌کن کند؛ چراکه ریشه این مشکلات در خود نهادهایی است که وفاق را برنمی‌تابند. در بدترین حالت -و محتمل‌تر- وفاق به ابزاری برای توجیه ناتوانی دولت و تداوم نفوذ ذی‌نفوذان تبدیل می‌شود، همان‌طور که در دولت روحانی با شعار اعتدال شاهد بودیم. داده‌های اقتصادی نیز این شکست را تایید می‌کنند: رشد اقتصادی در سال۱۴۰۳ زیر ۲درصد پیش‌بینی شده و ناترازی بودجه به بیشتر از ۱۰۰۰هزار میلیارد تومان می‌رسد. بدون تغییر در ساختار قدرت و بازتعریف اقتدار دولت، وفاق پزشکیان نه تنها کار نمی‌کند، بلکه به سرنوشت دیگر آرمان‌های ناکام تاریخ معاصر ایران -از مشروطه تا اصلاحات- می‌پیوندد: ایده‌ای قشنگ که در باتلاق واقعیت غرق می‌شود. وفاق، در ایران امروز، موفق و کارآمد نیست، نه به‌خاطر ضعف پزشکیان، بلکه به‌خاطر بستری که برای آن آماده نبوده و نیست. دکتر حسین سلاح‌ورزی - دنیای اقتصاد
ترامپ:
ما در وضعیتی با ایران قرار داریم که خیلی زود اتفاقی رخ خواهد داد

ساعت ۲۴- روزهای جالبی در پیش است. این تمام چیزی است که می‌توانم به شما بگویم. همان‌طور که می‌دانید با ایران به مراحل نهایی رسیده‌ایم.
یک مسئول آمریکایی: نامه ترامپ به رهبر ایران نوشته شده اما هنوز ارسال نشده است

ساعت 24 - یک مسئول آمریکایی گفت که نامه رئیس جمهور آمریکا به رهبر جمهوری اسلامی ایران هنوز ارسال نشده است.