بازی پیچیده شورای امنیت با جمهوری اسلامی

سخنرانی‌های اخیر در شورای امنیت، نامه‌های رسمی به دبیرکل سازمان ملل و همتایان بین‌المللی و فعالیت‌های دیپلماتیک ایران نشان می‌دهد تهران تلاش می‌کند جایگاه فعال و مسلط خود را در عرصه بین‌المللی حفظ کند.

این نامه‌نگاری‌ها می‌تواند روایت طرف اروپایی مبنی بر عدم اجرای تعهدات برجامی از سوی ایران و محق نشان دادن خود را زیر سوال ببرد. ارسال و انتشار عمومی نامه در کنار صدور بیانیه از سوی وزارت خارجه ایران می‌تواند روایت ایران را مبنی بر سوءاستفاده تروئیکای اروپایی از فرآیند موسوم به اسنپ‌بک تقویت کند.

برخی از تحلیل گران و کارشناسان معتقدند که هرچند این نامه نگاری‌ها ممکن است در باور عمومی بیشتر جنبه دفاعی و عکس العملی داشته باشد و در میدان نتواند روند اجرای تحریم‌های شورای امنیت را متوقف سازد اما می‌تواند بر پیچیدگی‌های اجرا افزوده، حمایت‌های بین المللی از فرصت دادن به دیپلماسی را تقویت کرده و مسیر را برای تجارت ایران با چین و روسیه هموارتر سازد.

از نگاه تحلیلگران، قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت و محدودیت‌های مندرج در آن از ۲۶ مهر ۱۴۰۴ به بعد عملاً پایان یافته و ایران مسیر خود را با پشتوانه حقوقی و دیپلماسی چندجانبه دنبال می‌کند.

بازگشت تحریم‌ها و دیپلماسی فعال ایران؛ بازی پیچیده شورای امنیت

تجربه یک دهه؛ ناکامی مذاکرات در سایه بدعهدی غرب

تجربه یک دهه گذشته نشان می‌دهد تلاش‌های ایران برای رسیدن به توافق مبتنی بر چندجانبه‌گرایی همواره با زیاده‌خواهی و بدعهدی طرف‌های اروپایی و آمریکا مواجه بوده است. طراحی طرف غربی در این مقاطع، ایجاد بازی سرزنش و متهم کردن ایران است، در حالی که ناکامی مذاکرات، ناشی از قصور و نقض تعهدات غرب بوده است.

تحلیلگران بین‌المللی معتقدند درک این واقعیت برای فهم صحیح روند مذاکرات و ارزیابی تحرکات دیپلماتیک ایران ضروری است.

نقش راهبردی چین و روسیه و ظرفیت بریکس

در این میان، نقش چین و روسیه برجسته است. مواضع پکن و مسکو نشان می‌دهد این کشورها با بازگرداندن تحریم‌های شورای امنیت موافق نیستند و اختلافات عمیق آن‌ها با آمریکا و اروپا، فرصتی برای ایران فراهم کرده است تا با استفاده از ظرفیت کشورهای عضو بریکس، اثرگذاری تحریم‌ها را محدود و روند اجرایی آن‌ها را با چالش مواجه کند.