محتوای بازجویی شبکه افق از باهنر

مجری بارها سخنان باهنر را قطع کرد و با لحنی عصبی و کنایه‌آمیز وارد بحث شد. در یک بخش از بازپخش برنامه (آن‌گونه که در ویدیو منتشر شده دیده می‌شود) مجری خطاب به باهنر گفت: «شما اعلام کردید که دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی گفته است که دیگر هیچ‌گونه سخت‌گیری نداریم. خب این تبلیغ است؛ یعنی دیگر حاشیه امن پیدا کردید، بروید بی‌حجاب باشید».

این بازخواست اعتراضی از سوی صدا و سیما به عنوان بخش قدرتمند جریان نزدیک به هسته قدرت از محمدرضا باهنر، سیاستمدار باسابقه اشاره به اظهارات هفته گذشته او داشت: «در حال حاضر، قانون الزام‌آور و لازم‌الرعایه‌ای درباره حجاب وجود ندارد. تصمیم کلی نظام این است که قانون حجاب اجباری، در وضعیت کنونی، به‌صورت لازم‌الاجرا تلقی نمی‌شود. اگر جایی برخلاف این تصمیم با مردم برخورد یا جریمه‌ای شد، می‌توانید موضوع را به شماره ۱۱۰ گزارش دهید».

این سخنان در حالی بیان شد که باهنر چند روز پیش‌تر هم در گفت‌وگویی با پایگاه خبری انتخاب به‌صورت تلویحی همین مضمون را با ادبیاتی صریح‌تر و واژگانی حقوقی‌تر مطرح کرد؛ واژگانی که در فضای سیاسی کشور معنای ویژه‌ای دارند و به‌خوبی نشان می‌دهد او نمی‌خواهد صرفاً نظر شخصی‌اش را بیان کند، بلکه به تصمیمی در سطح کلان نظام اشاره دارد.

اما همین تغییر لحن، موجی از واکنش‌ها را به‌دنبال داشت. از رجانیوز و کیهان گرفته تا چهره‌های نزدیک به جبهه پایداری و حتی برخی از نمایندگان مجلس، همگی به تندی باهنر را هدف حمله قرار دادند. در این میان، صدا و سیما نیز رویه‌ای در پیش گرفت که بیش از هر چیز به «بازجویی رسانه‌ای» شباهت داشت؛ به‌جای آنکه عرصه گفت‌وگو و تضارب دیدگاه‌ها باشد، در جایگاه نهاد ناظر و قاضی نشست و تلاش کرد چهره باسابقه‌ای چون باهنر را وادار به عقب‌نشینی از سخنانش کند.

وقتی سیاست  از حجاب جلو می‌زند

همانطور که گفته شد، جنجال پیرامون این موضوع از چند روز پیش‌تر آغاز شد، زمانی که محمدرضا باهنر در گفت‌وگویی، با اشاره به تصمیم‌های تازه در حوزه نظارت بر حجاب گفت: «حجاب در اسلام امری ارشادی است، نه تحکمی و دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی اعلام کرده است که دیگر سخت‌گیری در این زمینه انجام نمی‌شود».

این جمله ساده و خبری، در فضای کنونی کشور، به‌اندازه یک انفجار رسانه‌ای عمل کرد. در روزهایی که مسئله حجاب از دایره اعتقاد و اخلاق گذشته و به میدان سیاست و قدرت رسیده، حتی کلمه «ارشادی» می‌تواند برخی ارکان حاکم را برآشوبد.

واکنش‌ها سریع بود. رسانه‌های نزدیک به جریان تندرو، به‌ویژه در تلویزیون، موضع گرفتند. در همان برنامه شبکه افق صدا و سیما، مجری با انتقاد از صحبت‌های باهنر درباره قانون حجاب، با لحنی تند خطاب به وی گفت: «نوع بیان، بیان موضع نظام است؛ انتظار و مصلحت نبود که چنین موضعی را از نظام بیان کنید».

و درست همان‌جا بود که گفت‌وگو از مسیر طبیعی خود خارج شد. به‌جای بحث درباره سیاست عمومی، تبدیل به محاکمه‌ای در برابر چشم میلیون‌ها بیننده شود.

تغییر کارکرد یک حکم

تا چند دهه پیش، مسئله حجاب در ایران ـ حتی از نگاه بخشی از روحانیت ـ موضوعی دینی و اخلاقی بود. اما در سال‌های اخیر، به تدریج از معناهای دینی فاصله گرفته و به نشانه‌ای از وفاداری سیاسی بدل شده است.

حجاب دیگر نه فقط پوشش زن مسلمان، بلکه پرچم اردوگاه سیاسی است. در چنین شرایطی، وقتی کسی مثل باهنر ـ که سابقه چند دهه حضور در سیاست رسمی دارد ـ از «ارشادی بودن» حجاب سخن می‌گوید، رسانه رسمی آن را نه نظر فقهی، بلکه تهدید سیاسی تعبیر می‌کند.

به بیان دیگر، آنچه در ظاهر یک گفت‌وگو درباره حکم شرعی است، در باطن یک جدال قدرت است. در ایران امروز، پوشش سر از نوع حجاب، به نوعی مرز نمادین تبدیل شده است؛ مرز میان تابعیت از هسته قدرت و تمرد از آن.در این وضعیت، طبیعی است که حتی کلمه‌ای متفاوت از زبان یک سیاستمدار باسابقه هم چنین موجی از فشار و تکذیب به‌دنبال داشته باشد.

 فاصله‌گذاری با صدای متفاوت

یک هفته پس از اظهارات باهنر و چند ساعت پس از برنامه شبکه افق، محسن دهنوی، سخنگوی مجمع تشخیص مصلحت نظام، هم در پیامی در شبکه ایکس تاکید کرد: «برخی اظهارات اعضای مجمع مانند سخنان اخیر آقای باهنر، از منظر شخصیت حقیقی مطرح شده و ارتباطی با مواضع رسمی مجمع ندارد». ترجمه سیاسی این جمله ساده است: «ما این حرف را نزده‌ایم و از آن دفاع نمی‌کنیم».

این روزها صداوسیما به‌تنهایی صحنه بازنمایی رسمی قدرت است. در چنین فضایی، هر برنامه زنده‌ای که در ظاهر به گفت‌وگو اختصاص دارد، عملاً به بخشی از سازوکار کنترل گفتمان تبدیل می‌شود. نمونه متاخر آن بازجویی مجری بزنگاه از باهنر با محور اظهارنظرش در مورد حجاب است

این اظهارات در حالی بیان شد که به نظر می‌رسد در فضای سیاست رسمی ایران، چنین موضع‌گیری‌هایی نوعی واکسن رسانه‌ای است برای جلوگیری از گسترش دیدگاه‌های متفاوت در بدنه حاکمیت است.

توسعه ایرانی