راکد سازی کارخانه‌ها با هدف رانتخواری
ساعت 24 -فعالان اقتصادی می‌گویند قبل از هر چیز باید دلایل رکود واحدهای تولیدی شناسایی و سپس تصمیم‌های لازم اتخاذ شود. در همین زمینه ابوالفضل روغنی گلپایگانی، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران به «دنیای اقتصاد» گفت: باید واحدهای صنعتی که دچار آسیب شدند کالبدشکافی و ارزیابی شوند که این اتفاق به چه دلیل رخ داده است. بدون توجه به ریشه مشکلات نمی‌توان در مورد درست یا غلط بودن احیای واحدهای تولیدی راکد قضاوت کرد.
دلایل متعددی از جمله مشکلات تامین مالی، نبود بازار مصرف، تکنولوژی قدیمی، مشکلات مدیریتی، اختلاف بین شرکا و عدم پیش‌بینی لازم در زیرساخت‌ها در این وضعیت تاثیرگذار است. روغنی گلپایگانی تصریح کرد: صدها عامل برای ورشکستگی و تعطیلی یک واحد تولیدی وجود دارد. وظیفه دولت احیای این واحدها نیست. اما با این حال نمی‌توان گفت که دولت نباید هزینه کند. بسیاری از واحدها امکان تولید و تامین دارند و دولت باید برای راه‌اندازی این واحدها کمک کند.
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران با بیان این که اگر در کشور ساختار مناسبی وجود داشت، فرصت‌های سرمایه‌گذاری به سمت تولید هدایت می‌شد، گفت: دولت باید روند تولید را کنترل و بررسی کند. نباید رفتارها به شکلی باشد که واحدهای تولیدی دچار مشکل شوند و بعد از آن به فکر حمایت از آن‌ها باشند. به گفته روغنی گلپایگانی، احیای برخی واحدهای تولیدی راکد صرفا سبب هدررفت منابع می‌شود. تعدادی از واحدهای راکد احیا شده‌اند و بعد از یک مدت فعالیت دوباره با خطر ورشکستگی روبه‌رو می‌شوند. هدایت واحدهای تولیدی به سمت رکود
ابراهیم بهادرانی، کارشناس اقتصادی در گفتوگو با «دنیای اقتصاد» در پاسخ به این سوال که آیا احیای واحدهای تولیدی راکد اساسا توجیه اقتصادی دارد، گفت: این موضوع به دلایلی که منجر به راکدشدن واحد تولیدی شده است، بستگی دارد. دولت باید با کمک‌هایی که می‌کند باعث به صرفه شدن تولید شود. ممکن است کارخانه‌ای وجود داشته باشد که ظرفیت تولید و مشتری دارد، اما مشکلی مانند بدهی به بانک دارد. دولت باید به این واحد کمک کند، چرا که تولید آن اقتصادی و شرایط بهینه است و قطعا تاثیر مثبتی بر اقتصاد کشور دارد. اما اگر کارخانه ورشکست شده باشد، محصولات آن خریداری نشود و نتواند کالای خود را به قیمت تمام شده بفروشد، کمک دولت به آن واحد مصداق اتلاف منابع است. یک مدت به این واحد کمک می‌شود و دوباره به مسیر سابق بازمی‌گردد. از آنجا که ممکن است بعضی از واحدهای احیا شده مجدد به وضعیت راکد برگردند، دولت باید واحدهایی را احیا کند که توجیه اقتصادی دارد.
بهادرانی اضافه کرد: اگر فضای کسب و کار باعث راکدشدن واحد تولیدی شده باشد، دولت باید زودتر به کمک واحد تولیدی بیاید و اجازه ندهد که راکد شود. فضای کسب و کار در کشور ما وضعیت خوبی ندارد. طبیعی است که در چنین شرایطی برخی شرکت‌ها دچار مشکل شوند. بنابراین نباید سیاستگذاری‌های دولت به گونه‌ای باشد که واحدهای تولیدی را به مسیر رکود هدایت کند.
این کارشناس اقتصادی گفت: مکانیسم احیای واحدهای راکد توسط دولت مشخص نیست. دولت باید یک گروه کارشناسی برای بررسی احیای این واحدها تعیین کند. به نظرمی‌رسد تعداد واحدهای تولیدی که با انجام کار کارشناسی احیا می‌شود، کمتر است. دولت ترجیح می‌دهد به مسائل واحدهایی که مشکلات کارگری دارند، رسیدگی کند.
دتیای اقتصاد
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.