پزشکیان نتوانست وعده‌هایش به مردم را اجرا کند
ساعت 24 - آقای پزشکیان قول و قرارهایی با مردم گذاشت و مردم نیز طبیعتاً انتظار داشتند که به تدریج آن وعده‌ها عملی شود. اما متاسفانه، هم مردم و هم اصلاح‌طلبان مشاهده کردند که آقای پزشکیان نتوانست به آن وعده‌ها عمل کند یا با وجود توانایی، به دلایلی از انجام آن‌ها خودداری کرد. د؟
به‌عنوان مثال، انتظار می‌رفت در جهت بهبود وضعیت اقتصادی کشور اقداماتی صورت گیرد، سایه‌ی جنگ از کشور دور شود، تحریم‌ها کاهش یابد، فیلترینگ برداشته شود و زندانیان سیاسی و محصورین آزاد شوند. برخی از این موارد، خارج از اختیار آقای پزشکیان بود، اما در برخی دیگر انتظار می‌رفت ایشان برخوردی قاطع‌تر و جدی‌تر داشته باشند.
البته بخشی از اصلاح‌طلبان هنوز از عملکرد فعلی آقای پزشکیان دفاع می‌کنند. به نظر من روندی که در حال پیش رفتن است، روال منطقی و مناسبی نیست و آینده‌ی روشنی را نوید نمی‌دهد. پزشکیان رئیس‌جمهور بدشانسی است. به‌محض آغاز به کار ایشان، اسماعیل هنیه بعد از مراسم تحلیف ترور شد و مسئله‌ی جنگ پیش آمد. حوادثی غیرمنتظره رخ داد که شرایط را پیچیده‌تر کرد.
از ابتدای انقلاب، همواره در برابر انجام کارها و اصلاحاتی که باید صورت می‌گرفت، با افرادی مواجه بودیم که از «شرایط حساس کنونی» برای دوری از اقدامات اصلاحی می‌گفتند. اکنون نیز به‌نظر من همین وضعیت وجود دارد. اگر بخواهیم انجام اصلاحات و تغییرات را به زمانی موکول کنیم که همه چیز آرام و بی‌دغدغه باشد، باید گفت چنین زمانی هرگز فرا نخواهد رسید. وضعیت روزبه‌روز بدتر خواهد شد. بنابراین، هنر مدیریت در این است که بتوان در دل بحران‌ها، بحران را مدیریت کرد و برای نجات کشور راهی پیدا نمود.
وضعیت بحرانی کشور ما لایه‌های مختلفی دارد. برخی از مشکلات و مسائلی که آقای پزشکیان با آن مواجه است، با تصمیمات سخت اما ممکن، قابل حل هستند. به‌عنوان مثال، یکی از چالش‌های اصلی کشور، تورم بالاست. همه می‌دانند این تورم بالا موجب فقیرتر شدن اقشار ضعیف جامعه و افزایش آسیب‌پذیری آن‌ها شده است.
راه‌حل این مشکل نیز مشخص است؛ باید بودجه‌ای متوازن تصویب و اجرا شود. عامل اصلی تورم، کسری بودجه‌ای است که دولت در لوایح سالانه دارد. حال این پرسش مطرح است که آیا آقای پزشکیان در این زمینه اقدامی مشخص برای رساندن کسری بودجه به صفر از طریق صرفه‌جویی‌های لازم و حذف دستگاه‌ها و سازمان‌های موازی انجام داده‌اند؟ تا جایی که من اطلاع دارم، چنین اقدامی صورت نگرفته است.
در حوزه‌ی مسائل سیاسی و اجتماعی نیز وضعیت مشابهی وجود دارد. دخالت نیروهای امنیتی در انتخابات نظام مهندسی، نظام پزشکی و یا انتخابات شوراها که در پیش است، آزمون‌هایی جدی هستند که نشان می‌دهند آیا آقای پزشکیان قصد ورود و اصلاح در این حوزه‌ها را دارد یا خیر. همچنین موضوع آزادی زندانیان سیاسی، رفع حصر و باز کردن فضای سیاسی از دیگر مطالبات جدی جامعه است. بالاخره، ایشان رئیس‌جمهور کشور هستند و اگر اراده و فشار لازم را وارد کنند، می‌توانند در این زمینه‌ها اقداماتی انجام دهند. با این حال، این مطالبات همچنان بی‌پاسخ مانده و عملاً به نتیجه‌ای نرسیده است. جلیلی رئیس جمهور می‌شد، روزهای اول گرفتار جنگ می شدیم
* پیش‌بینی می‌کنید که ایشان رئیس‌جمهور تک‌دوره‌ای باشند؟
وضعیت کشور به‌گونه‌ای است که حتی نمی‌توان شش ماه آینده را پیش‌بینی کرد؛ بنابراین در حال حاضر پیش‌بینی آینده کار ساده‌ای نیست و من نمی‌توانم در این زمینه اظهار نظر دقیقی داشته باشم.
* آقای الویری، اگر آقای جلیلی در انتخابات ۱۴۰۳ پیروز می‌شدند و رئیس‌جمهور بودند، فکر می‌کنید جنگ زودتر رخ می‌داد یا اصلاً جنگی اتفاق نمی‌افتاد؟
قطعا همان روزهای اول گرفتار جنگ می شدیم و همین کارهای خیر اتفاق نمی افتاد. به‌محض اینکه آقای پزشکیان رئیس‌جمهور شد، فشار بسیار زیادی به ایشان وارد کردند تا به‌خاطر شهادت اسماعیل هنیه، عملیات نظامی علیه اسرائیل انجام دهد. اما ایشان مقاومت کرد و همین تصمیم عاقلانه باعث شد در آن مقطع، وقوع جنگ به تاخیر بیفتد. با این حال، پس از شهادت حسن نصرالله، نظر آقای پزشکیان تغییر کرد و عملیات نظامی انجام شد که به ضرر ما تمام شد و در آن مقطع صدماتی دیدیم. متاسفانه، حاکمیت مشکل امروز را به فردا موکول می‌کند
* تقریباً در هر بحرانی که در کشور پیش می‌آید، مانند جنگ ۱۲ روزه، اعتراضات سراسری در سال ۱۴۰۱ و سایر بحران‌ها، صحبت از اصلاحات ساختاری در کشور مطرح می‌شود. اما وقتی آن بحران فروکش می‌کند و زمان می‌گذرد، این بحث‌ها به فراموشی سپرده می‌شوند. چرا این اصلاحات در کشور انجام نمی‌شود؟
علت این است که حاکمیت شجاعت انجام اصلاحات ساختاری را ندارد. ایران از نظر ذخایر زیرزمینی، حدود ده درصد ذخایر دنیا را در اختیار دارد؛ از نظر نفت و گاز در رتبه دوم جهان قرار دارد؛ و از نظر تنوع اقلیمی و جاذبه‌های توریستی نیز وضعیت بالایی دارد. با این حال، چرا این بحران‌های متنوع ما را گرفتار کرده‌اند؟ علت این است که در نظام حکمرانی ما مشکل وجود دارد. این نظام حکمرانی، برای رفع ایرادات خود، نیاز به اصلاحات ساختاری دارد؛ اما هیچ‌گاه حاضر نشدیم این اصلاحات را انجام دهیم.
برای نجات کشور، ما نیازمند اصلاح سیاست خارجی و چرخش‌های جدی در دیدگاه‌هایمان درباره تعامل با کشورهای دنیا هستیم. در حوزه سیاست داخلی نیز نیاز به برگزاری انتخابات آزاد و حضور اقشار مختلف مردم با سلیقه‌های گوناگون داریم. در حوزه اقتصادی و رفع ناتراضی‌ها، نیازمند انجام جراحی‌‌های سخت اما ضروری هستیم. متاسفانه، حاکمیت مشکل امروز را به فردا موکول می‌کند. اما نمی‌داند حل مشکل، فردا بسیار دشوارتر از امروز خواهد بود.
نه متاسفانه در به همان پاشنه می‌گردد. نصیحت ناصحان نه تنها مورد توجه قرار نگرفت، بلکه بسیاری از افرادی که پیشنهاد اصلاح داشتند، مانند جبهه اصلاحات، با تندی با آن‌ها برخورد شد و پای میز محاکمه کشیده شدند. جریان‌هایی وجود دارند که نان آن‌ها در آشفتگی، بی‌نظمی و بی‌انضباطی کشور است.
جریان‌هایی وجود دارند که از بازارهای آشفته بهره می‌برند و نان آن‌ها در آشفتگی، بی‌نظمی و بی‌انضباطی کشور است. اما نکته مهم این است که مدیریت اجرایی باید در مقابل آن‌ها بایستد، برخورد کند و برنامه خود را پیش ببرد.
مشکل ما این است که در بسیاری از موارد که امکان اجرا و عمل وجود داشت، عملکرد قابل قبولی از دولت ندیدیم. به عنوان مثال، مسئله فیلترینگ تقریباً یک موضوع پیش‌پاافتاده و ساده بود که انتظار می‌رفت آقای پزشکیان در همان مراحل اولیه این مشکل را حل کند، ولی به نتیجه‌ای نرسید.
مرتضی الویری - خبر انلاین
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.