بی‌ثباتی ارزی درمسیر تخریب خانواده ایرانی
ی‌ثباتی ارزی سفره‌های مردم را تهدید می‌کند
کوچک شدن سفره خانواده‌های ایرانی تا جایی می‌تواند از سوی خانواده‌ها تحمل شود. پس از گذشتن تاب آب وری خانواده‌ها از نقطه اشباع اختلافها سر باز می زنند. شوربختانه این اتفاق در ایران رخ داده است. شیم.
تولیدکنندگان کودهای شیمیایی می‌گویند بی‌توجهی به نیاز واقعی این صنعت و تبعیض در توزیع ارز، کار را به جایی رسانده که ادامه تولید برای بسیاری از واحدها غیرممکن شده و امنیت غذایی کشور هم در معرض خطر قرار گرفته است.
به گزارش ایلنا، در یک سال اخیر بسیاری از کارخانه‌های تولید کودهای شیمیایی هیچ‌گونه حمایت ارزی از سوی دولت نشده‌اند. این صنعت که برای واردات مواد اولیه‌اش ناچار به تامین ارز خارجی است، این روزها با قفل شدن چرخه مالی روبه‌رو شده است.
فعالان این حوزه هشدار می‌دهند اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، تنها تولید کود در کشور آسیب نمی‌بیند، بلکه کشاورزی و کل سفره مردم تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.
تامین به موقع کود شیمیایی و پیوند آن با امنیت غذایی
کودهای شیمیایی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین نهاده‌های کشاورزی، نقشی حیاتی در افزایش بهره‌وری مزارع و تامین غذای کشور دارند. بخش بزرگی از محصولات زراعی ایران برای رسیدن به عملکرد مطلوب به تامین به‌موقع و کافی کود نیازمندند؛ به‌طور مثال، بدون مصرف کودهای ازته و فسفاته، میزان برداشت گندم و ذرت به کمتر از نصف ظرفیت واقعی می‌رسد.
کاهش تولید کود به معنای افت مستقیم تولید محصولات کشاورزی و کوچک شدن سفره غذایی خانوارهاست. این وضعیت نه تنها کشاورزان را متضرر می‌کند، بلکه بازار مصرف را با کمبود و گرانی مواد غذایی اساسی روبه‌رو می‌سازد. از همین رو کارشناسان معتقدند بحران در تامین کودهای کشاورزی، از یک مسئله صرفاً صنعتی فراتر رفته و به دغدغه‌ای استراتژیک در حوزه امنیت غذایی کشور تبدیل شده است.
تبعیض در توزیع ارز
به گفته تولیدکنندگان، وزارت جهاد کشاورزی فقط شرکت‌های طرف قرارداد با خدمات حمایتی کشاورزی را در نظر می‌گیرد و بقیه واحدها عملاً کنار گذاشته می‌شوند که این انحصار باعث شده بسیاری از کارخانه‌ها با سابقه چند دهه تولید و عرضه ده‌ها نوع کود، برای تامین مواد اولیه به جیب شخصی مدیران متکی شوند.
پیامدهای اقتصادی و تولیدی
به دلیل اینکه حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد تولید کود وابسته به مواد اولیه وارداتی است، هر زمان که ارز به موقع نرسد، تولید به‌طور مستقیم کاهش پیدا می‌کند. نتیجه هم این خواهد شد که عملکرد مزارع پایین می‌آید و زمینی که باید پنج تن گندم بدهد، دو یا سه تن بیشتر برداشت نمی‌شود. این یعنی امنیت غذایی کشور به شکل جدی تهدید می‌شود.
خواسته‌های تولیدکنندگان
تولیدکنندگان از دولت انتظار دارند سیاست‌های ارزی را اصلاح کند، از نگاه آن‌ها باید ارز به کالاهایی که بعد از سال ۱۴۰۲ وارد و ترخیص شده‌اند هم اختصاص یابد. علاوه بر این، حذف انحصار شرکت‌های خاص و اجازه استفاده از ارز صادراتی برای واردات مواد اولیه می‌تواند بخشی از مشکل را حل کند.