تاوان شعار رییسی را مردم می دهند
ساعت 24 - روش مبارزه سیاسی در نظام جمهوری اسلامی گونه‌ای آرایش یافته است که در همه سال‌های پس از جنگ هیچ رییس‌جمهوری زیر بار اینکه عضو یک حزب است و از برنامه‌های یک حزب تبعیت می‌کند نرفته است. این روش سیاسی ناشفاف برای شهروندان ایرانی هزینه‌های بزرگی دارد، زیرا کاندیداها برنامه‌ای برای پس از برنده شدن ندارند و خود را هوادار هیچ قشر و گروهی نمی‌دانند و به همین دلیل برنامه‌های شعارگونه در جریان مبارزه انتخاباتی می‌دهند.
به نظر می‌رسد سید ابراهیم رییسی از این نظر تنها‌ترین کاندیدا بوده و وعده‌هایش نیز عموما غیرکارشناسی برآورد شده است. بزرگ‌ترین وعده وی سا‌خت یک میلیون مسکن در سال است. دولت سیزدهم زمین و زمان را به هم می‌دوزد تا بتواند دست‌کم ۲۵ درصد از این وعده را برای چهار سال آماده کند، اما این کار برای ایرانیان گران تمام می‌شود؛ به‌این ترتیب که سپرده‌گذاران بانک‌های ایرانی که در زمان مبارزه انتخاباتی رییسی اصولا دخالتی نداشته‌اند و سهامداران و مدیران بانک‌ها نیز در زمان ارائه شعار حاضر نبوده‌اند حالا باید تاوان بدهند. چگونه مردم تاوان می‌دهند؟ این را از زبان وزیر اقتصاد بخوانید که از جریمه ۲۶ هزار میلیارد تومانی بانک‌های متخلف در حوزه اعطای تسهیلات مسکن موضوع قانون جهش تولید مسکن خبر داده و گفته است بر‌اساس قانون جهش تولید مسکن، بانک‌ها و موسسات اعتباری غیربانکی مکلفند دست‌کم ۲۰ درصد از تسهیلات پرداختی نظام بانکی در هر سال را با نرخ سود مصوب شورای پول و اعتبار به بخش مسکن اختصاص دهند. سازمان امور مالیاتی کشور موظف است در صورت عدم رعایت این ماده قانونی، در قالب بودجه سنواتی، مالیاتی برابر ۲۰ درصد تعهد انجام‌نشده را از بانک‌ها و موسسات اعتباری مستنکف، اخذ و به خزانه‌داری کل کشور واریز کند و بر‌اساس این قانون این مبلغ به حساب صندوق ملی مسکن واریز می‌شود. » آیا دولت و مجلس انقلابی برای طرح شعار و تدوین قانون از مردم نظر‌خواهی کردند که حالا می‌خواهند سودآوری بانک‌ها را کاهش دهند و از دارایی بانک‌ها ۲۶ هزار میلیارد تومان بردارند؟ نمی‌شود برای خودتان قانونی بنویسید که زیانش به مردم برسد. مگر سرمایه و سپرده‌های بانک‌های خصوصی برای دولت است که می‌خواهد با استناد به یک قانون عجیب و یک دستور عجیب‌تر از دارایی بانک‌ها بردارد؟ این چه وضعیتی است که برای اقتصاد ساخته‌اید؟
