آیا می توانید داستان تلخ خودرو را به جایی برسانید

ساعت 24 - دولت مسعود پزشکیان حالا بیش از 100روز است سکان کشتی اقتصاد را در اختیار دارد و باید دست‌کم در این 100روز راهبردهای بخشی و نیز سیاست‌های کلی اقتصادی دولت را ارائه می‌کرد اما دشواری‌های به‌جا مانده از روش اداره اقتصاد از سوی دولت سیزدهم که به بنیادهای علمی- کارشناسی توجه‌اندکی داشت و نیز سیاست خارجی تنش‌زا و رخدادهای عجیب در خاورمیانه انرژی دولت را گرفته است..

به همین دلیل دولت چهاردهم هنوز نتوانسته است سیاست‌های کلان اقتصاد را از نظر اینکه می‌خواهد بر ابعاد دخالت‌های دولت در کسب‌وکارها بیفزاید یا اینکه قصد دارد اقتصاد را از قید و بندهای دولت ساخته رها کند برای شهروندان و نیز فعالان اقتصادی توضیح دهد. شاید دشواری‌های سیاست خارجی راه دولت چهاردهم برای عبور دادن اقتصاد از بن‌بست‌ها را ببندد و نتواند با صراحت تصمیم‌های قاطع بگیرد اما این وضعیت نباید بهانه‌ای باشد که دست‌کم برخی دشواری‌های اقتصادی را برطرف کند. به‌طور مثال می‌توان به صنعت خودروسازی ایران پرداخت که همه مشکلات اقتصاد را با خود دارد. خودروسازی ایران از تکنولوژی روز دنیا بسیار دور افتاده است و به لحاظ کیفیت خودروسازان ایرانی فاصله عمیقی با دنیای خودروسازی دارد. خودروسازی ایران علاوه‌بر این از نظر قیمت نیز در وضعیت سختی قرار دارد و اگر حکم شود که تعرفه واردات خودروهای خارجی حذف شود فروش محصولات خودروسازی ایران مشتری نخواهد داشت. خودروهای ایرانی حتی در بازار کشورهای همسایه نیز خریدار ندارند. حسین عبده‌تبریزی در این‌باره نوشته است: «بازار خودرو در ایران سال‌هاست با مشکلات جدی مواجه است؛ زیان و بدهی خودروسازان، نوسانات قیمتی، کیفیت پایین تولید، انحصار در عرضه و نبود شفافیت در سیاستگذاری. طرح جامع ساماندهی بازار خودرو باید راهکاری کارآمد برای رفع این چالش‌ها را پیدا کند. این طرح باید بر پایه‌ سه محور اصلی تدوین شود: خصوصی‌سازی و افزایش رقابت‌پذیری، حذف قیمت‌گذاری، بهبود کیفیت و کاهش هزینه‌ها. ورود فناوری‌های نوین به خطوط تولید، حمایت از سرمایه‌گذاری جدید در صنعت خودروسازی و تشویق مصرف‌کنندگان به استفاده از خودروهای برقی و هیبریدی، از جمله اقدامات ضروری است.» با این وضعیت اما دولت چهاردهم باید بتواند دست‌کم صنعت و اقتصاد خودرو را به‌مثابه یکی از دردسرهای دولت‌ها و نیز یکی از گرفتاری‌های شهروندان و نیز عامل تحقیرشدگی یک سرزمین به‌صورت بنیادین در دستور کار تغییر قرار دهد. وضعیت فعلی اینگونه است که مصرف‌کننده نهایی زیان خودروسازان را نیز باید پرداخت کند و دولت همچنان استیلای خود را بر این صنعت اعمال می‌کند و بیست و چند نهاد نظارتی نیز وجود دارند و… اگر دولت چهاردهم می‌خواهد نشان دهد برای برطرف کردن تنگناها آمادگی دارد بهترین راه اثبات راستگویی و کارآمدی می‌تواند همین اصلاح خودروسازی باشد. آیا این خواسته بزرگی است