سلولیت؛ اختلال در چربی های زیرپوست

● دكتر«كاترین دو گورساك» درباره اصول این بیماری توضیح می دهد
تغییر شكل ناهمگون سلولهای چربی لایه زیرین پوست را در اصطلاح پزشكی «سلولیت» گویند. در این حالت به جای اینكه پوست صاف و یكنواخت باشد، برجستگیهای كوچك و بزرگی ( بسته به مرحله پیشرفت بیماری) روی آن به وجود می آید. این برجستگیها اغلب در ناحیه باسن، رانها و شكم ظاهرمی شود، اما گاهی ممكن است روی دیگر قسمتهای بدن مانند بازوها و سینه نیز دیده شود. در واقع می توان گفت هر قسمتی كه بافت چرب دارد، ممكن است این برجستگیها در آنها نمایان شود.
«سلولیت» بیماری خاص زنان است و به طور طبیعی ۸۰ درصد آنان با توجه به سن و اضافه وزن، این مشكل را دارند. تغییرات هورمونی در بدن زنان، بلوغ، پیشگیری از بارداری، بارداری و یائسگی از عوامل بروز این بیماری محسوب می شوند.
از دیدگاه پزشكی «سلولیت» در معنای غیرعفونی آن «لیپودسیتروفی لوكالیزه» (تجمع چربیهای غیرطبیعی در ناحیه ای از بدن ) می باشد. سلولیت شامل چربی، آب و مواد زایدی است كه در سطحی ترین «لایه زیرجلدی» شامل حفراتی می باشد كه در خانمها حجم بیشتری نسبت به آقایان دارد. عوامل ایجاد سلولیت، داخل این حفرات قرار می گیرند.
بر اثر تجمع چربی در داخل بافت همبند عروق خونی و لنفی، این نواحی تحت فشار قرار می گیرند، بنابراین جریان خون و لنف كاهش و مواد زاید حاصل از سوخت و ساز سلولها افزایش می یابد.
با افزایش مواد زاید دفع نشده بافت همبند، اطراف سلولهای چربی فیبروز (متراكم و كوتاه) شده و در نتیجه سطح پوست به داخل كشیده می شود. در عین حال توده های چربی نیز به صورت برجستگیهایی روی سطح پوست نمودار می شوند و بدین ترتیب در سطح پوست ظاهر ناخوشایندی (شبیه پوست پرتقال) ایجاد می گردد كه به آن «سلولیت» گفته می شود.
بدن ما ۳۵ میلیارد سلول چربی دارد كه ذخیره سازی چربی بدن را به عهده دارد. این سلولها در سراسر بدن وجود دارند و با توجه به شرایط زندگی، وراثت، بارداری و اضافه وزن تا ۴۰۰ برابر افزایش می یابند.
توزیع سلولهای چربی در بدن، با توجه به جنسیت در زمان بلوغ و تحت تأثیر هورمونهای جنسی متفاوت است. هورمون مردانه؛ «تستوسترون» چربیها را در بالاتنه و هورمون زنانه ؛«استروژن» چربی ها را در نیم تنه پایین بدن ذخیره می كند.
حدود ۱۲ درصد مردان با وزن طبیعی، در قسمت بالاتنه مثل گردن، شانه ها، سینه و بالای شكم بافت چربی دارند. در حالی كه تقریباً ۲۵ درصد زنان با وزن طبیعی در قسمت پایین بدن مثل باسن و رانها تجمع چربی دارند. از نظر فیزیولوژیكی بدن زنان دو برابر مردان دارای بافت چربی است. ساختار طبیعی بدن زنان ایجاب می كند كه این ذخیره سازی، انرژی مورد نیاز او را در هنگام زایمان و شیردهی تأمین كند.
درمان این بیماری در درجه اول به تغذیه بستگی دارد. هنگامی كه ذخیره سازی چربی بیش از نیاز بدن باشد، سلولهای چربی بزرگتر شده و شریانهای خونی و لنفی را فشرده می كنند؛ در نتیجه آب و مواد اضافی به سختی دفع می شوند و كم كم زیر پوست متورم می شوند.
برخی از روشهای فیزیكی مانند جراحی نیز می تواند نتیجه مطلوبی در پی داشته باشد. اما آسان ترین راه برای داشتن اندامی متعادل، رعایت اصول بهداشت و تغذیه است.
خوشبختانه «سلولیت» بیماری محسوب نمی شود؛ زیرا خطری برای سلامتی ندارد و فقط زیبایی ظاهری را دچار مشكل می كند.
دانشمندان معتقدند عوامل هورمونی، بخصوص فشارهای موضعی بر روی چربیها باعث بروز نوعی «هایپوكسی» (كمبود اكسیژن) در بافت می شوند. این خود باعث تجمع مواد زاید و سموم در ناحیه می شود. این سموم به مرور زمان در بین سلولهای چربی رسوب كرده و كم كم بافت ناحیه را سفت می كنند.
از سوی دیگر تمامی بافتهای بدن ما وقتی از بیرون زیر فشار قرار می گیرند، طبق یك قانون كلی سعی می كنند با گذشت زمان و با تولید رشته های فیبرین از فرد محافظت كنند.
به این ترتیب سلولهای چربی به صورت توده های محصور در بین رشته های فیبرین در می آیند و این نمای توده توده و زشت را برای شما ایجاد می كنند.
این تغییرات به دلایل كاملاً ناشناخته با تغییرات پوستی ناحیه به صورت ضخیم شدن، توده توده شدن و ایجاد سطح ناصاف پوست همراه می شود كه در اصطلاح به آن پوست پرتقال اطلاق می شود. پس معلوم شد چرا سلولیت بیشتر در اندامهای پایینی، بخصوص رانها و باسن ایجاد می شود. این نواحی پر فشارترین نواحی بدن هستند.
● اما چرا خانم ها؟
پاسخ به این سؤال در خاصیت استثنایی سلولهای چربی بدن خانمها بخصوص در نواحی پایینی بدن آنها نهفته است، زیرا این سلولها ۶ تا ۸ برابر بیشتر از دیگر سلولهای چربی قدرت ذخیره سازی چربی را دارند.
به عبارت راحت تر، این سلولها بسیار مقتصد و ناخن خشك هستند و به این راحتی چربیهای عزیز خود را از دست نمی دهند.
از این روست كه یك خانم برای اینكه بخواهد این چربیهای دوست داشتنی را در راه تناسب اندام خود فدا كند باید رژیم سخت تری را نسبت به آقایان تحمل كند.
● «لیپولیز» (تجزیه چربیها) درمان مؤثری برای سلولیت است؟
«لیپولیز» روش درمانی است كه طی آن" فسفاتو دیلكولین" به سلولهای چربی ناهمگون تزریق شده و باعث تجزیه آنها می شود.
دكتر«كاترین دو گورساك» درباره اصول این روش كاملاً توضیح می دهد.
● اصول این روش درمانی چیست؟
در این روش ابتدا الكل «فسفاتو دیلكولین» و «داكسی كولاد» به محل مورد نظر تزریق می شود كه «فسفاتو دیلكولین» در تمام قسمتهای سلولهای چربی پخش می شود. لزوم تزریق «داكسی كولاد» نیز از آن جهت است كه از تكثیر سلولهای چربی جلوگیری كرده و «فسفاتو دیلكولین» را برای تجزیه تری گلیسریدها فعال می كند.
● آیا لیپولیز یك روش درمانی نوین محسوب می شود؟
نخستین تجربه این روش درمانی به سالهای ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۵ توسط روسها و آلمانها با تزریق «اینتراآرتریل» برای تجزیه سلولهای چربی برمی گردد. بعدها این ماده حتی در درمانهای خوراكی نیز برای تجزیه چربیهای اضافی آسیب شناسی مانند هپاتیت به كار رفت.
اما اولین بار كاربرد لیپولیز به منظور یك عمل زیبایی در سال ۲۰۰۱ در برزیل انجام شد.
پس از آن، درباره این موضوع در كنگره های مختلف بحث و تحقیق شد. در ابتدا تنها كشورهای آمریكای شمالی، آمریكای لاتین و اروپا از این روش استقبال كردند، اما طولی نكشید كه در تمام دنیا مطرح شد و اصول كاربرد آن نیز كاملاً مشخص شد.
● آیا با استفاده از روش لیپولیز می توان تمام چربیهای اضافی را از بین برد؟
این تصور از روش درمانی لیپولیز اشتباه است؛ زیرا لیپولیز فقط در مورد چربیهای قسمتهای محدود و مشخص مانند لایه های چربی پهلوها، باسن، غبغب، زیربغل و رانها عملی است. در كل باید این نكته را در نظر گرفت كه تجزیه چربیها در قسمتهای بیش از ۱۰ سانتی متر مكعب با این روش امكان پذیر نیست.
گاهی اوقات چربیهای اضافی شكم با عمل جراحی خارج می شود، اما مسأله مهم این است كه چربیهای شكم مقاومند و امكان برگشت آنها وجود دارد. چربیهای شكم ۱۰درصد، چربیهای غبغب ۲درصد و چربیهای زیر زانو ۴ تا ۵ درصد در برابر درمان مقاومت دارند. چربیهای باسن و رانها نیز از نوع چربیهای مقاوم محسوب می شوند كه تغییر آنها تقریباً ناممكن است. با این حال در این قسمتها با تزریق بیشتر «داكسی كولاد» به تجمعات چربی، سعی بر این است كه درمان مؤثرتر باشد. این نكته را هم باید در نظر داشت كه لیپولیز در مردان نتیجه بهتری نسبت به زنان دارد.
● هزینه این شیوه درمانی چقدر است؟
هر جلسه لیپولیز ۹۰ یورو هزینه دارد كه برای هر قسمت بسته به مرحله پیشرفت بیماری ۴ تا ۵ جلسه لازم است. پیش از این، روش درمانی «میزو تراپی» رایج بود كه طی آن، محركهای جریان خون و عوامل تجزیه كننده چربی مثل كافئین به بخش مورد نظر تزریق می شد. هر دوره درمان در ۱۰ تا ۱۵ جلسه انجام می شد و از آنجا كه سلولهای چربی نیز تجزیه نمی شدند، نتیجه مطلوبی در پی نداشت.
این روش برای قسمتهای محدود نتیجه مطلوبی در بر نداشت، اما روش درمانی مؤثری در قسمتهای وسیع تر محسوب می شد و باید پس از آن نیز كاملاً از ناحیه مورد نظر مراقبت می شد؛ زیرا سلولهای چربی تجزیه نشده اند و فقط چربیها از سلول خارج شده اند.
● اما روش نوین «لیپولیز» با صرف مدت زمان كمتر، نتیجه بهتری دارد.
«لیپولیز»، «فسفاتو دیلكولین» و «لیزر زیر پوستی» شیوه های جدیدی اند كه با شكستن زنجیره های چربی درمان مؤثرتری محسوب می شوند.
● آیا درمان دیگری هم وجود دارد؟
بله !اندرمولوژی از طریق برقراری دوباره جریان خون و لنف و حفظ روال طبیعی این جریان در بافت باعث درمان رفع سلولیت می گردد و اعمال زیر هم به صورت همزمان طی درمان انجام می شود:
۱) بازگرداندن حالت الاستیسیته و آرایش طبیعی به بافت همبند
۲) آزاد سازی و از بین بردن مواد زاید به دام افتاده در بافت همبند
۳) كاهش سایز سلولهای چربی كه دچار لیپودیستروفی شده اند
● دلایل زیبایی برای عمل جراحی
درمان سلولیت، درمان چربی منطقه ای، درمان و پیشگیری پیری در پوست پیر شده، كاهش چروك، كاهش افتادگیهای پوستی، كاهش اندازه و وزن، تغییر شكل بعد از دوران زایمان.
● دلایل درمانی برای عمل جراحی
درمان دردهای پشت و شانه، درمان دردهای كمر، درمان هماتوم ها، درمان ادم لنفاوی و بی كفایتی مزمن وریدی، كاهش و درمان ادم و فیبروزهای بعد از عمل جراحی، درمان گرفتگیهای عضلانی، درمان تروماهای ورزشی، درمان مكمل در دوران قبل و بعد از عمل جراحی لیپوساكشن كه از كاربردهای مهم درمانی اندرمولوژی می باشد و فواید زیر را به همراه خواهد داشت:
۱) از بین بردن سفتی های موضعی
۲) بهبود بی نظمی - نامتفاوتی و برجستگیهای موجود بر سطح پوست و رفع باقیمانده های چربی
۳) حذف مایعات اضافی
۴) درمان ادم و اكیموز پس از عمل جراحی