5 سال بدون سرمایه گذاری و اقتصاد فلج شده

ساعت 24 - اقتصاد ایران با شمار قابل‌اعتنایی از بیماری‌ها زندگی می‌کند. رسوب چرک و عفونت از جاهای گوناگون به بدن اقتصاد زخم‌خورده ایران، آن را لاغر و نزار کرده است.

html>

اقتصاد بیمار شده ایران هر روز جایی از وجودش بیشتر آزار می‌بیند و نهادهای اداره‌کننده جامعه نیز در همان روز می‌خواهند همان جایی که دردش بیشتر شده را با نسخه‌های کهنه شده و ناکارآمد مداوا کنند. شاید در دهه ۱۳۸۰ و پیش از آن‌، راه وروش یادشده با سنجاق کردن جیب دولت به ریال‌های بادآورده نفت کامیاب بود اما در پایان دهه ۱۳۹۰ و شروع دهه تازه از این درآمد هم خبری نیست و همه اجزای اقتصاد بیمار با هم درد را احساس می‌کنند. حالا دیگر مداوای این بیمار به روش‌های کهنه، دیگر کاربرد ندارد و اگر دیر بجنبیم و چرک و عفونت به لایه‌های درونی‌تر بدن اقتصاد بریزد، کلیت بدن را از کار می‌اندازد و چه کسی است که نداند با از کار افتادن اقتصاد و نچرخیدن چرخ اقتصاد جامعه ایرانی با چه آسیب‌های ذهنی و عینی روبه‌رو خواهد شد. یکی از دردهای بی‌درمان امروز اقتصاد ایران همین چیزی است که وزیر جوان اقتصاد با تلخی از آن یاد کرد. احسان خاندوزی دیروز به مناسبت گفت‌وگو درباره برداشتن سدهای کسب‌وکار ایرانیان با تاسف گفت: «در طول پنج سال گذشته رشد سرمایه‌گذاری در کشور حدود صفر بوده است. به عبارتی دیگر نه تنها سرمایه‌گذاری صورت نگرفته بلکه اشتغالی نیز ایجاد نشده است و به دنبال آن، تولید نیز رونقی نداشته است.» این وزیر جوان برخلاف رییس سازمان برنامه‌وبودجه که تحریم‌های اقتصادی را در پدیدار شدن اقتصاد ایران مهم نمی‌داند راستگویانه‌تر داوری کرد و دلیل اینکه چرا در ایران در پنج سال تازه‌سپری‌شده سرمایه‌گذاری نشده است را «یکی به تحریم‌های ظالمانه خارجی» نسبت داد و یکی هم به «تحریم‌های داخلی که دستگاه‌های اداری و اجرایی، چوب لای چرخ تولیدکنندگان و سرمایه‌گذاران گذاشته‌اند.» اما این تنها درد اقتصاد نیست بلکه درد بی‌درمان شده شتاب نرخ تورم و نیز کوچک شدن اندازه اقتصاد ایران و روند فزاینده به زیر خط فقر افتادن گروه‌های بیشتری از جامعه نیز هست و دهه درد کوچک و بزرگ. تنگنای اصلی درباره اینکه راه مداوای این بیماری که می‌رود زمین‌گیر شود را نمی‌یابیم این است که برخی این بیماری را انکار می‌کنند و حرف زدن و نوشتن درباره آن را تضعیف روحیه ملی می‌دانند. مشکل بعدی این است که چون نمی‌گذاریم دردها بیان شود، بنابراین برای مداوای آن نیز با دردسر روبه‌رو هستیم.اقتصاددانان و سیاستمداران برای مداوا نسخه‌های خود را دارند اما هر نسخه‌ای و از سوی هر گروه از اقتصاددانان برای مداوای بیمار تجویز شود، باید دانست تنها راه، سرمایه‌گذاری است و تنها راه سرمایه‌گذاری نیز برطرف شدن تحریم خارجی است.