آمریکا هرگز به ایران تضمین نمی دهد

ساعت 24 – واقعیت تلخ وسخت این است که تیم رهبری کننده نظام سیاسی آمریکا هرگز نمی خواهد و نمی تواند هیچ تضمینی به ایران بدهد و این یکی از گره های کور بازنشدنی در مذاکرات شده است. ایران از امریکا می خواهد تضمین دهد دولت بعدی آمریکا دیگر از برجام خارج نمی شود و قول وقرارهای احتمالی در این دوره از مذاکرات را نادیده نمی گیرد و از جمله دیگراگر تحریم ها حذف شدند دوباره آن را برنمی گرداند.

html>

بیشتر کارشناسان مسایل بین المللی درایران با صراحت می گویند این خواسته ایران فاقد مبنای حقوقو حتی سیاسی است و حتی اگر بایدن سندی را امضا کند بازهم نفر بعدی در کاخ سفید این تضمین را نقض می کند. در یک نشست کلاب هاوسی دیاکو حسینی کارشناس مسائل بین‌الملل دراین باره گفت

«ما در ایران شاید به خاطر فقر دانش تاریخی روابط بین‌الملل، بیش از ‌اندازه مناسبات بین کشورها را با روابط اجتماعی انسان‌ها مقایسه می‌کنیم». او با رد تمثیل معامله که دراین‌باره مطرح می‌شود ادامه داد: «در روابط بین‌الملل برخلاف امور اجتماعی در درون جوامع، هیچ پلیس یا حکومت جهانی نیست که بخواهد حق را بین افراد تضمین کند و عدالت را اجرا کند... در روابط بین‌الملل و در سیستم بین‌المللی و اساسا چنین نهادهایی وجود ندارند و اراده کشورها، اولین و آخرین تعیین‌کنندگان امور هستند. در چنین وضعیتی تنها قدرت کشورهاست که تعیین می‌کند تا چه ‌اندازه می‌توانند از خودشان دفاع کنند». حسینی تصریح کرد: «تضمین در روابط بین‌الملل درحالی‌که با یک ابرقدرت مواجه هستید بی‌معنی است، چون به محض اینکه این ابرقدرت اراده کند، می‌تواند به‌راحتی، بدون هیچ مانعی و با پرداخت کمترین هزینه، از توافق عقب بکشد». او تأکید کرد: «بی‌جهت نیست که شما حتی یک نمونه سراغ ندارید که یک کشور در توافق با کشور دیگری، خصوصا با یک ابرقدرت از آن ابرقدرت تضمین گرفته باشد و در اجرای آن تضمین موفق بوده باشد». او سپس مثال خروج ایالات متحده از پیمان‌های مختلف از جمله با روسیه را مطرح کرد و افزود در واکنش به آن، روس‌ها «بلافاصله اعلام کردند که روسیه آماده مذاکره برای توافق جایگزین است. برای اینکه منطق روابط بین‌الملل را می‌فهمند». او تأکید کرد: «من فکر می‌کنم تضمین به‌هیچ‌وجه ممکن نیست. البته شاید امتیازهایی ردوبدل شود ولی اسمش تضمین نیست.

‌ حسینی درعین‌حال گفت نظر او رهاکردن بحث تضمین از سوی ایران نیست: «ولی باید واقع‌بین باشیم و بدانیم مابه ازای آنچه می‌خواهیم، چیست. مابه ازایش واقعا تضمین نخواهد بود. می‌تواند مقداری امتیاز بیشتر باشد». ما می‌توانیم استدلال کنیم، وقتی شما نمی‌توانید، یک توافق موجود را تضمین کنید و اجرا کنید و در گذشته هم چنین نکردید، طبیعی است که نباید درخواست اضافه مبنی بر مذاکرات بعدی داشته باشید و این می‌تواند مابازای آن در یک معادله سیاسی تعریف شود.

‌ حسینی همچنین درباره بحث تحریم‌ها نیز دیدگاه متفاوتی داشت: «اگر تحریم‌ها هم برداشته شود... از آنجا که شبکه تحریم‌ها علیه ایران بسیار گسترده است و از آنجایی که آینده سیاسی ایران و آمریکا به‌شدت مبهم است، حتی رو به‌ تاریکی و تیرگی هم می‌رود، طبیعتا حتی با وجود برداشتن برخی تحریم‌های وعده‌ داده‌شده در برجام، در میان‌مدت امکان تشویق سرمایه‌گذاری‌های گسترده در ایران وجود نخواهد داشت». او تأکید کرد شرکت‌ها از بی‌ثباتی می‌ترسند. حسینی توضیح داد درعین‌حال رفع تحریم‌ها می‌تواند فشار را بر ایران کمتر کند، ولو موقت تا انتخابات ۲۰۲۴ که می‌تواند تمام دستاوردها را به سرعت از بین ببرد. او تصریح کرد: «اساسا توسعه نیازمند ثبات است. تا وقتی در امور اقتصادی، سیاسی و امنیتی ثبات ندارید، امکان توسعه از راه اقتصاد هم وجود نخواهد داشت».

حسینی در ادامه صحبت‌هایش توضیح داد در دوران امضای برجام، شرایط منطقه باعث شده بود متحدان آمریکا در منطقه نگاه منفی به توافق داشته باشند، اما تحولات منطقه شامل اتفاقات سوریه، یمن و افغانستان، ارتباطات بین ایران با عربستان و امارات و نیز ترجیح آمریکا برای تمرکز بر چین، باعث می‌شود در شرایط فعلی نگاه مثبت‌تری به برجام در منطقه وجود داشته باشد. او تأکید کرد بالارفتن تنش بین آمریکا و ایران و افزایش فشار بر ایران نیز برای همه منطقه ایجاد ناامنی کرد و تصورات درباره نتیجه این فشارها را اصلاح کرد. حسینی در ادامه افزود که با توجه به سوابق، ایران درباره مسائل منطقه وارد گفت‌وگو با آمریکا نخواهد شد و امکان عملی‌بودن این ایده نیست، اما اگر آمریکا متحدانش را به گفت‌وگو و حل‌وفصل اختلافات با ایران تشویق کند، ایران از آن استقبال خواهد کرد و آن را خواهد پذیرفت، ولی وارد گفت‌وگوی مستقیم با آمریکا دراین‌باره نخواهد شد. او بر نیاز به ثبات در روابط ایران و آمریکا برای حل چالش اقتصادی در این زمینه تأکید کرد، اما افزود در آمریکا یا لااقل در جمهوری‌خواهان آمریکا، تمایل به چنین ثباتی وجود ندارد.

‌