امیدواروسخت کوش برمدارتوسعه صنعتی

ساعت 24 - تاریخ پیشرفت و ترقی جامعه ها در پنهان ترین ماهیت خود وامدار مردان وزنان امیدوار، مداراجو ، بردبار آینده نگر و خستگی ناپذیر است که هرکدام در گوشه ای از سرزمین مادری با ژرفای وجود راههایی تازه برای کشورشان بازمی کنند. پیشرفت جامعه ها بدون تردید با همین رفتارها و تصمیم های چنین انسانهایی است که بدون چشم داشت ازمدیران نهادهای قدرت و بدون چشم داشت از شهروندان که ببینید من چه می کنم راه را برای دیگران باز می کنند تا در این راه بازشده ارابه توسعه کشور جلو وجلوتر برود .

html>

آهسته یا شتابان رفتن ارابه توسع مهم نیست پیوستگی ونیز همیشه راه رفتن اما اهمیت دارد. تجربه جامعه های نیرومند اقتصادی و سیاسی امروز جهان از نسل کشورهای قدیمی مثل اروپای غربی و آمریکا و نیز کشورهای نوظهور صنعتی مثل کره جنوبی و مکزیک و برزیل وترکیه نشان می دهد یکی از نیرومند ترین متغیرها برای عبور کشورها از مدار توسعه نایافتگی ، توسعه صنعتی است. هیچ کشور پیشرفته ای نبوده ونیست که بدون گذار از این مرحله بتواند به توسعه واقعی برسد. به همین دلیل است که مهندس محسن خلیلی یکی از صنعتگران نامدار ایرانی از دهه 1330 تا امروز در هر فعالیتی که داشته است و در هرنهاد مدنی که عضویت داشته است اندیشه اینکه راههای بسته شده در مسیر توسعه صنعتی را بازکند را به باد فراموشی نسپرده است.

خلیلی در نیمه اول دهه 1330 با سرمایه گذاری فکری و مادی قابل اعتنا گام اول را برای توسعه صنعت گاز ایران با رویکرد توسعه گرایانه معطوف به منابع طبیعی و ثروت سرزمین مادری برداشت واز آن سال تا امروز در دوره های گوناگون این راهبرد را پی گرفته است. وی در سالهای نخست فعالیت خود درحالی که نسبت به همتایان خود جوان تر بود نهاد کارفرمایی را در فعالیت خود را تقویت کند.. این یک گام بزرگ در مسیر توسعه صنعتی از نظر نرم افزاری و اندیشه ای به حساب می امد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تاسیس انجمن مدیران صنایع ، گام بلند وبزرگی از سوی مهندس خلیلی برای بنیان گذاری یک نهاد فعال در حوزه فکر وعمل برای صنعتگران ایرانی برداشته شد. این نهاد صنفی – صنعتی در دوره فعالیت خود گامهای بلندی برای تبیین مسایل اندیشه ای توسعه صنعتی برداشته است. خلیلی و یارانش در انجمن مدیران صنایع نیک می دانستند برای موثر بودن باید از مسیر کارشناسانه و تکیه بر دانش پیش رفت. در چند دهه فعالیت انجمن مدیران صنایع ، یکی از بزرگترین دستاوردهای آن فعالیت کارشناسی بر داستان مالیات در ایران بود. راههایی که درعمل و در نظر از سوی انجمن مدیران صنایع دنبال شد وزیر وقت اقتصاد را متقاعد کرد مالیات بر فعالیت های صنعتی را که از سوی هرنهادی بهطور مستقل اخذ می شد و به هدررفت وقت مدیران منجر می شد را تجمیع ونیز نرخ مالیات نیز کاهش یافت. کار برزمین نماند..

خلیلی مرد پایداری و مدارا در صنعت این مرزوبوم سال‌ها پیش مانیفست خود را چنین قبول کرد: “سرزمین خشک و نیمه‌خشک، طبیعت آدم‌ها را از مدارا و مهربانی دور می‌کند. ایران سرزمینی نسبتاً خشک است و آدم‌های ایرانی نیز بر پایه این طبیعت توانایی نشان دادن رفتاری‌های خشن را دارند… روش من در کسب‌وکار و در زندگی اما مدارا جویی و مهربانی بوده و هست… من به همه آدم‌ها احترام می‌گذارم… من به همه وزیران صنایع احترام می‌گذارم و آنها را می‌بوسم و این کار من برخی دوستان را خشمگین می‌کند… اما من مهربانی با مدیران و قانون‌گذاران را یکی از پایه‌های استوار مانیفست بخش خصوصی می‌دانم و… خدا به من فرصت دهد که مانیفست بخش خصوصی را بنویسم… سخن مهرآمیز بر روی همه آدم‌ها اثر می‌گذارد… این اثربخشی شاید در کوتاه‌مدت دیده نشود، اما در بلندمدت مطمئن باشید مؤثر است… ما به‌عنوان بخش خصوصی دو نیروی بسیار بزرگ داریم: درست اندیشیدن و پیروی از خرد و مهربانی کردن… این دو نیرو را باید به‌کارگیریم. “خلیلی در این دوران کهن‌سالی همچنان با همان شور و عشق دوران جوانی هرروزدر گفت وگو با یارانش می‌شنود و یاد می‌دهد و یاد می‌گیرد. او آرزوی بزرگی دارد. آرزوی او این است که بخش خصوصی ایران مانیفست خود را آماده کند و بر پایه آن رفتار کند. تاسیس بنیاد توسعه صنعتی هدیه ارزشمند و یادگار بزرگی برای آینده توسعه صنعتی این مرزو بوم است.