توتالیتاریسم سامانه‌ای و اقتصاد ایران
ساعت 24 - توتالیتاریسم یک نظام سیاسی است که باورمندان به آن اگر بتوانند آن را به صورت کامل و کامیاب در یک سرزمین و کشور اجرایی کنند آموزه‌های ایدئولوژی خودخواسته‌شان را بر همه حوزه‌های زندگی آدمی و جامعه دخالت می‌دهند و کوشش می‌کنند آن آموزه‌ها را بر هستی واقعیت‌ها استیلا دهند.
آرمان توتالیتاریسم این است که زندگی خصوصی شهروندان را نیست و نابود کنند و هیچ گوشه و کناری برای زندگی خصوصی باقی نگذارند. شوربختانه باید گفت جامعه بزرگ دیوانسالاران ایرانی در هزاران نهاد دولتی و حکوتی وظیفه خود را محو زندگی خصوصی شهروندان در میدان کسبوکار با چیزی شبیه توتالیتاریسم کرده‌اند. سازمان سیاسی که‌این رفتار آزمندانه دیوانسالاری دولتی و حکومتی را پشتیبانی می‌کند نیز راه را برای این راهبرد هموار کرده و می‌کند و در ازای زندگی آن به ۱۰۰ سال تازه از ۱۳۰۰ تا امروز می‌رسد. با این همه و پس از آنکه راه برای ورود دستاورد نایاب بشر در همین دو دهه تازه‌سپری‌شده یعنی ورود اینترنت هموار شد دیوانسالاران باورمند به آموزه‌های توتالیتاریسم با شتاب راه‌هایی برای گسترش کار خود یافته‌اند و در این سال‌های تازه با گسترش سامانه‌سازی کسبوکار ایرانیان را زیر چتر استیلای خود گرفته‌اند. این سامانه‌ها که ورود به آن‌ها برای هر کسب و کار متوسط خصوصی اجباری شده، آیا چیزی جز توتالیتاریسم اقتصادی است؟ واقعیت این است که دولت‌های ایران به این سادگی دست از سر کسبوکار شهروندان برنخواهند داشت. بخشی از این دخالت‌ها با توسعه اینترنت از رودررویی فیزیکی به دنیای دیجیتال منتقل شده و بوروکرات‌ها سر از کار مردم در می‌آورند و نیز سهم خود را مطالبه می‌کنند. حالا اتحاد جماهیر سامانه‌ای جای اتحاد جماهیر سوسیالیستی را گرفته است. در صورتی که یادمان باشد به تازگی مدیران یک نهاد فرهنگی از راه‌اندازی یک سامانه برای اینکه خوانندگان کتاب‌های منتشر‌شده خبر داده‌اند و نیز اعضای مجلس انقلابی از تاسیس سامانه رصد روش زندگی در اجرای برنامه هفتم گفته‌اند ابعاد داستان گسترده‌تر خواهد شد. محمدصادق جنان‌صفت -روزنامه جهان صنعت
