رفتن به محتوا
سام سرویس
کد خبر 631060

اداره کنندگان ایران از آینده خبر دارند؟

ساعت24- آیا مدیران و اداره‌کنندگان نظام جمهوری اسلامی درایران از آینده نزدیک و میان‌مدت این سرزمین و سرنوشت کسب وکار و معیشت شهروندان آن اطلاع دارند و می‌دانند کشور ایران را به کجا می‌کشانند؟ بسیاری از آگاهان باور ندارند اداره‌کنندگان نظام جمهوری اسلامی از آینده اطلاعات کامل دارند.

برخی از اقتصاددانان و بیشتر فعالان اقتصادی و نیز علاقمندان به اقتصاد سیاسی باور دارند دولت و دیگر نهادهای حکومتی نمی‌دانند در میان‌مدت سرنوشت اقتصاد و کشور چیست و درحال حاضر با همین دست‌فرمان جلو می‌روند و امیدوارند در دنیا اتفاق بزرگی رخ دهد تا از این وضعیت خلاص شوند.

به طور مثال اداره‌کنندگان نظام جمهوری اسلامی شاید امیدوارند در کوتاه یا میان مدت آمریکا دیگر ابرقدرت جهانی نباشد و شرایط نظام جمهوری اسلامی را برای زندگی مسالمت آمیز قبول کند و آن‌ها با اعلام پیروزی بر آمریکا راه تازه‌ای را در پیش گیرند.  آیا این اتفاق می‌افتد؟

واقعیت‌های ایران و جهان برخلاف این تصور خام است. غرب در کلیت خودش و نیز آمریکا به عنوان رهبر مادی و سیاسی غرب نشانه‌هایی از تزلزل در برابر رقبای جهانی خود نشان نمی‌دهند. این چشم‌انداز دست‌کم برای میان‌مدت یعنی 10 سال آینده دیده نمی‌شود. غرب توانسته است روسیه را در تله جنگ گرفتار کند و توانایی‌های سرکشی روسیه را کاهش دهد. رهبران حزب کمونیست چین نیز می‌دانند با این فاصله بزرگ تکنولوژیک و اقتصاد دربرابر مجموعه غرب توانایی برد در هیچ جنگی را ندارند.  

از سوی دیگر قدرت‌های منطقه‌ای مثل ایران نیز در اندازه‌های جنگ طولانی در اقتصاد و در نبردهای نظامی با غرب نیستند. ایران در دنیای امروز متحد استراتژیک ندارد و اصولا کشوری درجهان نیست که بخواهد با این وضعیت نه چندان نیرومند اتحاد راهبردی با ایران داشته باشد. این واقعیت تلخ در برابر اداره‌کنندگان نظام جمهوری اسلامی روز به روز آشکارتر می‌شود که شهروندان بیش از پیش نسبت به وضعیت امروز خود و نیز چشم‌انداز میان‌مدت نگران و ناراضی‌تر می‌شوند.

درحال حاضر 15 میلیون کارگر ایرانی از رفتار دولت درباره افزایش مزد 1403 خشمگین هستند. کارگران باور دارند دولت برای بقای نظام جمهوری اسلامی از روی عمد دستمزدها را پایین‌تر از نرخ تورم افزایش می‌دهد که پول کمتری به میلیون‌ها شاغل در بنگاه‌های دولتی پرداخت کند. از سوی دیگر نرخ تورم فزاینده 40 درصدی در سال‌های 1397 تا پایان 1402 قدرت خرید شهروندان را به شدت کاهش داده است. جوانان ایرانی راهی برای عبور از وضعیت فعلی نمی‌یابند و اگر بتوانند از ایران می‌روند یا می‌مانند و بر انبوه خشمشان اضافه می‌شود. زنان ایرانی بسیار کمتر از مردان در شرایط مساوی کار پیدا می‌کنند و از سوی دیگر زیر تیغ حجاب اجباری و اجبار بر نوع پوشش نیز هستند.

حقیقت این است که اداره‌کنندگان نظام جمهوری اسلامی شاید ندانند روزگار ایران و ایرانی به کجا می‌رسد و شاید هم می‌دانند و می‌خواهند تا روز آخر از این شرایط صیانت کنند.

نظرات کاربران
  • ناشناس
     - ۴ هفته پیش

    واقعا باید پاسخ بدید تو این چند ساله همه چی هفت برابر شده اما سرمایه های مردم تو بورس هنوز به اصل اولیه خودشم نرسیده چرا پاسخگو نیستید

  • فرهاد
     - ۴ هفته پیش

    سلام کشور ما از هند و چین و حتی ویتنام و ترکیه و خیلی از کشورهای بزرگ و مهم دنیا که اغلبشون اقتصاد تک محصولی و شاید فاقد اقتصاد مطرح هستن، پایین تر نیست. ما در جمیع جهات دارای پتانسیل بسیار بالایی در اکثر زمینه ها هستیم. مشکل ما فقط سوء مدیریت و رانت در کشوره. ما از اواخر دهه ۶۰ و شروع ریاست جمهوری هاشمی گرفتار سیاست شوم لیبرالیسم شدیم که غنی غنی تر و فقیر فقیر تر میشود. تمام رؤسای جمهور بعدی هم همین تز و رویه رو ادامه دادن. شدیم یک کشور بی صاحب، مث یه لاشه حیوون که هر کی از راه میرسه و قدرت داره یه تیکه از این جسد رو جدا می‌کنه و می‌بره. کشور ما مدیر و مسئول دلسوز انقلابی نداره

نظر شما

ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.

تازه‌ترین خبرها