ناامنی غذایی در ایلام و بوشهر

ساعت 24 -هفته پایانی مهر 1400 و در اولین روزهای فعالیت دولت سیزدهم، زهرا عبداللهی در هشدارهای جدیدی ضمن تکرار نام 8 استان دچار ناامنی غذایی اعلام کرد: «گرانی منابع اصلی غذایی پروتئینی و ریزمُغذی‌ها، اقشار کم‌درآمد را به سمت مصرف بیشتر نان و برنج و نشاسته‌ که ارزان‌تر و فاقد ارزش غذایی کافی است، سوق داده تا تنها شکم‌شان سیر شود.

در چنین شرایطی، چاقی ناشی از فقر رخ می‌دهد که خود نوعی سوءتغذیه است. در دو استان‌ کم برخوردار، وضعیت نسبت به قبل از کرونا بدتر شده و شیوع سوءتغذیه کودکان بیشتر شده است. وقتی در منطقه‌ای سوءتغذیه در مادران باردار و کودکان زیر ۵ سال وجود داشته باشد، نسل آینده می‌تواند به دلیل سوء تغذیه به لحاظ توانمندی جسمی و ذهنی دچار مشکل شود.

برای استان‌های دچار ناامنی غذایی شامل سیستان و بلوچستان، کهگیلویه و بویراحمد، خوزستان، هرمزگان، ایلام، کرمان، خراسان جنوبی و بوشهر، دولت باید به سرعت اقداماتی انجام دهد. به دلیل افزایش بی‌رویه قیمت موادغذایی، نظارت جدی برای کنترل قیمت مواد غذایی بسیار مهم است، زیرا بررسی‌های ما می‌گوید مصرف برخی اقلام غذایی مانند گوشت و مرغ، لبنیات و حتی میوه‌ها به دنبال افزایش قیمت تا حدود ۴۰ درصد کاهش یافته است.» در ادامه وضعیت امنیت غذایی در دواستان را می‌خوانید:

استان ایلام:

صاحب یک قصابی در شهر ایلام: «ما دو تا برادریم که تا سه سال قبل، دو تا مغازه قصابی داشتیم. فروش گوشت خوب بود و اموراتمون می‌چرخید. از سه سال قبل، وقتی گوشت گرون شد، وقتی گوشت رسید به کیلویی 120 هزار تومن و فروشمون افت کرد، برادرم مغازه شو تعطیل کرد و راننده شد.

قبل از گرونی گوشت، هر مغازه قصابی ایلام، روزی 60 تا گوسفند سر می‌برید. فروش گوشت انقدر کم شد که الان، هر مغازه، حداکثر روزی 5 تا گوسفند سر می‌بره. الان وضع جیب مردم طوری شده که اگه پارسال یک خانواده می‌تونست هفته‌ای یک مرغ بخره، الان در طول یک ماه یک مرغ می‌خره.

خیلی از مشتریای ما که ماهی 5 کیلو مرغ می‌خریدن، الان میان یک دونه مرغ می‌خرن و بهانه میارن که می‌خوان تازه تازه مصرف کنن. تا پارسال، من روزی 200 تا مرغ می‌آوردم، الان روزی 50 تا میارم چون مرغ، شده 200 هزار تومن و خیلی از مردم پولشون به خرید مرغ هم نمی‌رسه.

در عوض، مشتری ضایعات مرغ زیاد شده و توی این یک سال، گردن و پای مرغ خیلی طرفدار پیدا کرده چون کیلویی 20 هزار تومنه. بعضی از مشتریا که گردن و پای مرغ می‌خرن، میگن برای سگ و گربه مون می‌بریم ولی اینجا شهر کوچیکیه و همه مردم همدیگه رو می‌شناسن.

سگ و گربه کجا بود؟ خجالت می‌کشن که بگن پای مرغ و گردن مرغ رو برای غذای خانواده می‌برن. یک ساله که تعداد زیادی از مشتریای من که هم محله‌ای هم هستیم، دیگه قصابی نمیان. مشتریایی دارم که تا پارسال، هر ماه 5 کیلو ماهی می‌خریدن ولی الان میان سه تا دونه ماهی می‌خرن.

الان بالای 70درصد مردم شهر مشتری مرغ و گوشت یخ زده ان و یکی دو روز قبل از توزیع گوشت و مرغ یخی، میان سفارش می‌کنن که بهشون خبر بدیم یا سهمشون رو نگه داریم و از صبح میان توی صف منتظر می‌مونن تا مرغ و گوشت یخ‌زده برسه چون قیمتش خیلی ارزون‌تر از مرغ و گوشت تازه و گرمه‌.

توی این یک سال تعداد نسیه بگیرای ما خیلی زیاد شده‌. حساب نسیه‌ای هم دارم که مال دو سال قبله و مشتری هنوز نیومده حسابش رو تسویه کنه‌. اغلب مشتریا میگن وقتی یارانه واریز شد، پولت رو میدیم ولی همین الان بالای 20 میلیون تومن از مشتریایی طلب دارم که هنوز بدهی‌شون‌رو ندادن. ایلام، بافت فامیلی و قوم و خویشی داره. نمی‌تونی نسیه ندی. »

استان بوشهر:

یک فعال اجتماعی در شهر کنگان؛ شهر همجوار با مجموعه پالایشگاه پارس جنوبی: «این شهر، شهر کارگریه و نان آور خانواده معمولا دو یا سه شیفت و دو سه جا کار می‌کنه تا خرج زندگی رو جور کنه ولی باز هم درآمد و مخارج با هم جور نیست.

ما با خانواده‌های آسیب دیده و بی‌بضاعت کار می‌کنیم و از افراد نیکوکار براشون کمک می‌گیریم. ما به خانواده‌هایی کمک می‌کنیم که حتی توان خرید برنج ندارن و مرغ و گوشت و ماهی، دو ساله که از سفره‌شون حذف شده. حدود یک ساله که ضروری‌ترین نیاز این خانواده‌ها، مواد غذاییه.

اینا، خانواده‌هایی هستن که بچه‌های 10 ساله و 8 ساله‌شون برای ضروری‌ترین مخارج خانواده و برای تهیه مواد غذایی، کار می‌کنن. البته در مغازه‌های سطح شهر هم میشه کاهش قدرت خرید مردم رو دید. تعدادی از مغازه‌های لبنیاتی شهر، تعطیل شدن چون فروش نداشتن. بارها شاهد بودم که مردمی به مغازه‌های ماهی فروشی شهر میان و سر و دم ماهی می‌خرن. ما اینجا پنجشنبه بازار و دوشنبه بازار داریم. تعداد زیادی از مردم شهر، غروب و آخر شب میان بازار که ته بار و با قیمت ارزون‌تر بخرن.»

بنفشه سام گیس - روزنامه اعتماد