بازنشستگان چینی مشکل اصلی شی جین پینگ
اگر نام دونالد ترامپ را در بازارهای عمده فروشی و نمایشگاههای تجاری در چین به زبان بیاورید، صدای خنده ضعیفی خواهید شنید. رئیس جمهور آمریکا و تعرفههای ۱۴۵ درصدی او ترسی را در بسیاری از تاجران چینی ایجاد نکرده است.
در عوض، آنها به لشکری از ملیگرایان چینی آنلاین الهام بخشیدند تا در یک سری ویدیو و فیلمهای پر بیننده، میمهای تمسخرآمیز خلق کنند. برخی از آنها شامل تصاویر ترامپ، معاون رئیسجمهور جی دی ونس و غول فناوری ایلان ماسک است که نشان میدهد آنها در خط مونتاژ کفش و آیفون عرق میریزند.
چین مانند کشوری رفتار نمیکند که با چشمانداز دردناک اقتصادی مواجه است و شی جین پینگ، رئیس جمهور چین، به صراحت اعلام کرده است که پکن عقبنشینی نخواهد کرد. او در این ماه گفت: «برای بیش از ۷۰ سال، چین همیشه به اتکا به خود و تلاش سخت برای توسعه عادت داشته است... هرگز به عنایت کسی تکیه نکرده است و از فشار غیرمنطقی هم هراسی ندارد. » Skip
اعتماد به نفس او ممکن است تا حدی به این دلیل باشد که در حال حاضروابستگی چین به صادارات به ایالات متحده آمریکا نسبت به ۱۰ سال پیش کمتر است. اما حقیقت این است که سیاست مبارزه طلبی ترامپ و افزایش تعرفهها بر چین به فشاری افزوده است که اقتصاد چین در حال حاضر با آنها مواجه است. با بروز بحران مسکن، افزایش ناامنی شغلی و پیری جمعیت، واقعیت این است که مردم چین بهاندازهای که دولتشان میخواهد پول خرج نمیکنند.شی در سال ۲۰۱۲ با رویای احیای چین جوان به قدرت رسید. این رویا اکنون به شدت زیر آزمایش است - و نه فقط با تعرفههای ایالات متحده. حال سوال اینجاست که آیا تعرفههای ترامپ به رویاهای اقتصادی شی لطمه میزند یا نه، و آیا میتواند موانع موجود را به فرصت تبدیل کند؟ چالشهای داخلی شی
چین با یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون جمعیت، از لحاط نظری بازار داخلی بزرگی دارد. اما مشکل این است که در حالیکه چشم انداز اقتصادی این کشور نامشخص است، به نظر نمیرسد مردم مایل به خرج کردن پولشان باشند. این مشکل ناشی از جنگ تجاری نبوده است - بلکه به دلیل فروپاشی بازار مسکن است. بسیاری از خانوادههای چینی پس انداز زندگی خود را در خانههای خود سرمایهگذاری کردند، اما بخش مسکن در پنج سال گذشته شاهد کاهش شدید قیمتها بوده است.
سازندگان مسکن حتی با فروپاشی بازار املاک به ساخت و ساز ادامه دادند. تصور میشود که کل جمعیت چین هم نتواند تمام آپارتمانهای خالی سراسر این کشور را پر کنند. هه کنگ، معاون سابق اداره آمار چین، دو سال پیش اعتراف کرد که «افراطیترین برآورد» این است که اکنون برای سه میلیارد نفر خانه خالی وجود دارد.
به اطراف استانهای چین سفر کنید و میبینید که پر از پروژههای ناتمام یا بلااستفاده هستند – انبوهی از سازههای مرتفع بتنی که عنوان «شهر ارواح» را به خود اختصاص دادهاند. برخی دیگر تکمیل شدهاند، برای این واحدهای مسکونی باغ و زمین چمن ساخته شده و پنجرهها پرده دارند که در ظاهر نوید خانههای مورد استفاده را میدهد. اما در شب، زمانی که هیچ چراغی در آنها روشن نیست، میتوانید متوجه شوید که همه آپارتمانها خالی هستند. خریدار کافی برای این سطح از ساخت و ساز وجود ندارد.
دولت پنج سال پیش برای محدود کردن مقدار پولی که سازندگان میتوانستند وام بگیرند، اقدام کرد. اما بر اساس نظرسنجی رویترز در ماه فوریه، کاهش قیمت مسکن و به نوبه خود، به اعتماد مصرفکننده به اقتصاد چین ضربه زده است و تحلیلگران پیشبینی کردهاند که قیمت مسکن در سال جاری کاهش ۲.۵ درصدی داشته باشد. شاخص اعتماد مصرف کننده
فقط کاهش قیمت خانه نیست که خانوادههای چینی طبقه متوسط را نگران میکند. آنها نگران آن هستند که آیا دولت میتواند به آنها حقوق بازنشستگی بدهد یا نه - تا یک دهه آینده، قرار است حدود ۳۰۰ میلیون نفر که در حال حاضر ۵۰ تا ۶۰ ساله هستند، از نیروی کار چین خارج شوند.
طبق برآورد آکادمی دولتی علوم اجتماعی چین در سال ۲۰۱۹، دارایی صندوق بازنشستگی دولتی ممکن است تا سال ۲۰۳۵ تمام شود. همچنین در میان خانوادههای چینی نگرانی در این مورد وجود هم دارد که آیا پسران، دختران و نوههای آنها میتوانند شغلی پیدا کنند یا نه زیرا میلیونها فارغالتحصیل دانشگاهی در تلاش برای یافتن کار هستند. بر اساس اطلاعات رسمی منتشر شده در ماه اوت ۲۰۲۳، بیش از یک نفر از هر پنج چینی بین ۱۶ تا ۲۴ ساله در مناطق شهری این کشور بیکار هستند. دولت از آن زمان تاکنون آمار بیکاری جوانان را منتشر نکرده است. به نظر نمیرسد بازار داخلی چین در موقعیتی باشد که بتواند تاثیر اقتصادی بالقوه تعرفههای جدید را جبران کند
مشکل این است که چین نمیتواند به سادگی و با زدن یک کلید، از اتکای به فروش کالا به ایالات متحده، به فروش آنها به خریداران محلی تغییر جهت دهد. پروفسور نی هویهوا، استاد دانشگاه رنمین میگوید: «با توجه به فشار نزولی بر اقتصاد، بعید است که مصرف داخلی در کوتاه مدت به طور قابل توجهی افزایش یابد و جایگزینی صادرات با تقاضای داخلی زمانبر است.»
به گفته پروفسور ژائو مینگهائو، معاون مرکز مطالعات آمریکایی در دانشگاه فودان، «چین از گفتگو با دولت ترامپ انتظار زیادی ندارد. .. میدان جنگ واقعی در تعدیل سیاستهای داخلی چین، مانند افزایش تقاضای داخلی است.»
دولت برای احیای اقتصادی که رشد آن کند شده، برنامهای شامل میلیاردها دلار یارانه برای مراقبت از کودکان، افزایش دستمزدها و مرخصی با حقوق بهتر اعلام کرده است. این کشور همچنین یک برنامه ۴۱ میلیارد دلاری را تهیه کرده است که برای اقلامی مانند وسایل الکترونیکی مصرفی و وسایل نقلیه الکتریکی تخفیف در نظر میگیرد تا افراد بیشتری را به خرج کردن ترغیب کند. اما پروفسور ژانگ جون، رئیس بخش اقتصاد دانشگاه فودان، معتقد است که این روش «قابل دوام نیست.»
او میگوید: «ما به یک مکانیسم بلندمدت نیاز داریم. ما باید برنامه افزایش درآمد خالص ساکنان را آغاز کنیم.»این اقدام برای شی فوریت دارد. رویای رفاهی که او در ۱۳ سال پیش در زمان به دست گرفتن قدرت به افکار عمومی فروخت، به واقعیت تبدیل نشده است. آزمون سیاسی برای شی
همچنین شی میداند که چین یک نسل جوان ناامید دارد که نگران آینده خود است. این وضعیت میتواند دردسر بزرگتری برای حزب کمونیست ایجاد کند: اعتراض و ناآرامی.
گزارش «بررسی مخالفت با حکومت چین» توسط « فریدم هاوس (خانه آزادی)» حاکی از آن است که اعتراضات ناشی از نارضایتیهای مالی در چند ماه گذشته افزایش شدیدی داشته است.
خبر اعتراضها در رسانههای اجتماعی به سرعت فروکش میکند و سانسور میشود، بنابراین بعید است این اعتراضها در حال حاضر تهدیدی واقعی برای شی محسوب شوند.
شی در سال ۲۰۱۲ گفته بود: «تنها زمانی که کشور خوب عمل کند و ملت خوب عمل کند، همه افراد میتوانند خوب عمل کنند. »
این وعده زمانی داده شد که رشد اقتصادی چین غیرقابل توقف به نظر میرسید در حالی که آینده رشد اقتصادی چین اکنون نامشخص به نظر میرسد.
بر اساس یک گزارش جدید، ناآرامیهای سیاسی ناشی از نارضایتی مالی در چین در حال افزایش است
زمینههایی که این کشور در دهه گذشته گامهای بلندی در آنها برداشته است مانند تولید لوازم الکترونیکی مصرفی، باتریها، خودروهای الکتریکی و هوش مصنوعی بخشی از محوری برای تولید پیشرفته است.
چین با چت بات دیپ سیک وخودروسازی بیوایدی که از تسلا به عنوان به بزرگترین تولیدکننده خودروهای برقی در جهان پیشی گرفته، با تسلط ایالات متحده بر بخش فناوری پیشرفته به رقابت برخاسته است.با این حال، تعرفههای ترامپ تهدیدی برای چین به شمار میآید.
به عنوان مثال، محدودیتهای فروش تراشههای کلیدی به چین، از جمله اقدام اخیر در تشدید محدودیت صادرات انویدیا، غول تراشههای آمریکا، هدف محدود کردن جاهطلبیهای شی برای برتری در فناوری را دنبال میکند.
با وجود این، شی میداند که تولیدکنندگان چینی برای چند دهه از برتری و مزیت در این حوزه برخوردار بودهاند به طوری که تولیدکنندگان آمریکایی برای یافتن زیرساخت در همان مقیاس و نیز نیروی کار ماهر، در جاهای دیگر در تلاش هستند. تبدیل چالش به فرصت
شی همچنین تلاش میکند از این بحران به عنوان کاتالیزوری برای تغییرات بیشتر و یافتن بازارهای جدیدتر برای چین استفاده کند.
پروفسور ژانگ میگوید: «در کوتاه مدت، برخی از صادرکنندگان چینی به شدت تحت تاثیر منفی تعرفهها قرار خواهند گرفت. اما شرکتهای چینی برای غلبه بر مشکلات، ابتکار عمل را به دست خواهند گرفت. صادرکنندگان مترصد و به دنبال مشتریان جدید هستند.
اولین دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ علامتی به چین برای جستجوی خریداران در جاهای دیگر بود. این کشور روابط خود را در سراسر آسیای جنوب شرقی، آمریکای لاتین و آفریقا گسترش داده است – و با ابتکار تجاری و زیرساختی موسوم به کمربند و جاده، روابط خود را با به اصطلاح «کشورهای جنوب» تقویت کرده است.
چین در حال درو کردن محصول این تنوع در خریداران است. بر اساس گزارش موسسه لویی، میزان تجارت بیش از ۱۴۵ کشور با چین بیشتر از تجارت آنها با آمریکا است.
در سال ۲۰۰۱، تنها ۳۰ کشور چین را به عنوان شریک تجاری اصلی خود در مقایسه با آمریکا انتخاب کرده بودند. دستاوردهای ژئوپلیتیکی
از آنجایی که ترامپ هم دوست و هم دشمن را هدف قرار میدهد، برخی معتقدند شی میتواند نظم جهانی کنونی تحت رهبری ایالات متحده را بیشتر بر هم بزند و کشورش را به عنوان یک شریک و رهبر تجاری در جهانی باثبات و جایگزین نظم کنونی نشان دهد.
رهبر چین آسیای جنوب شرقی را برای اولین سفر خارج از کشور پس از اعلام تعرفه انتخاب کرد با این احساس که همسایگانش هم از تعرفههای ترامپ عصبانی میشوند.
در حال حاضر حدود یک چهارم صادرات چین از طریق واحدهای متعلق به شرکتهای چینی در کشورهای دیگر از جمله ویتنام و کامبوج تولید یا صادر میشود.
اقدامات اخیر ایالات متحده ممکن است فرصتی را هم برای شی جین-پینگ ایجاد کند تا نقش چین در جهان را شکل دهد.
چین باید با احتیاط حرکت کند. برخی از کشورها نگران آن هستند که محصولاتی که برای ایالات متحده تولید میشدند ممکن است به بازارهای آنها سرازیر شوند و آنها را اشباع کنند.
تعرفههای ترامپ در سال ۲۰۱۶، انبوهی از واردات ارزانقیمت چینی را که در ابتدا برای ایالات متحده در نظر گرفته شده بود، راهی جنوب شرق آسیا کرد و به بسیاری از تولیدکنندگان داخلی این کشورها آسیب رساند.
به گفته پروفسور هویی هویا «حدود ۲۰ درصد از صادرات چین به ایالات متحده میرود - اگر این صادرات به هر بازار یا کشور منطقهای سرازیر شود، میتواند منجر به قیمتشکنی و رقابت خصمانه شود و در نتیجه آن اصطکاک تجاری جدیدی باشد. »
برای شی در معرفی خود به عنوان داور تجارت آزاد در جهان موانعی وجود دارد. چین در سالهای اخیر کشورهای دیگر را تحت محدودیتهای تجاری قرار داده است.
در سال ۲۰۲۰، پس از آنکه دولت استرالیا خواستار تحقیقات بینالمللی در مورد منشا و مدیریت اولیه همهگیری کووید شد، پکن آن را یک مانور سیاسی علیه چین دانست و بر شراب و جو صادراتی استرالیا تعرفه وضع کرد و تدابیر ایمنی زیستی بر برخی انواع گوشت گاو و الوار و ممنوعیت واردات زغالسنگ، پنبه و خرچنگ را به اجرا گذاشت. در نتیجه، صادرات بعضی اقلام استرالیا به چین تقریبا به صفر رسید.
ریچارد مارلز، وزیر دفاع استرالیا، اوایل این ماه گفت که در حالیکه واشنگتن جنگ تجاری خود با پکن را تشدید کرده است، کشورش «دستِ چین» را نخواهد گرفت.
اقدامات گذشته چین ممکن است مانع از گسترش جهانی نفوذ شی در حال حاضر باشد و بسیاری از کشورها ممکن است تمایلی به انتخاب بین پکن و واشنگتن نداشته باشند.
حتی با وجود همه دشواریها، شرطبندی شی این است که پکن در این رقابت بزرگ قدرتها، بیش از واشنگتن قادر به تحمل هر گونه درد اقتصادی خواهد بود. و به نظر میرسد که این ترامپ بوده که اول پا پس کشیده و هفته گذشته به احتمال برداشت یا کاهش تعرفهها اشاره کرد و گفت که مالیاتهایی که او تاکنون بر واردات چین اعمال کرده است «به میزان قابل توجهی کاهش مییابد، اما صفر نمیشود. »
در همین حال، رسانههای اجتماعی چینی دوباره وارد عمل شدهاند.
پس از اینکه رئیس جمهور ایالات متحده رویکرد خود را نسبت به تعرفهها ملایمتر کرد، یکی از موضوعات پرطرفدار جستجو در پلتفرم رسانه اجتماعی چینی «ویبو» این بود: «ترامپ جا زده است.»
حتی اگر زمانی مذاکراتی هم صورت گیرد، چین بازی بلندمدتی را درنظر دارد. آخرین جنگ تجاری چین را مجبور کرد تا بازار صادراتی خود را از ایالات متحده به سمت بازارهای دیگر - به ویژه در کشورهای جنوب - تغیر جهت دهد و به بازارهایش تنوع بخشد.
این جنگ تجاری باعث میشود چین به خود در آینه نگاه کند تا معایب خود را ببیند - اما اینکه آیا خواهد توانست آنها را برطرف کند یا نه، به سیاستهای اتخاذ شده در پکن بستگی دارد و نه به آنچه که واشنگتن میکند.
بی بی سی
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.