سیاستمداران دموکرات در آمریکا در چاله
ساعت 24 -دموکرات‌ها در صد روز نخست ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ نتوانستند پیامی واحد ارائه دهند و شکاف‌هایی هم در کنگره و هم میان هوادارانشان آشکار شده است. آینده حزبی که در موقعیتی دشوار گرفتار شده، چه خواهد بود؟
بیکرزفیلد، شهری کوچک با اقتصادی مبتنی بر کشاورزی در کالیفرنیا، ایستگاهی غیرمعمول برای دو سیاستمدار ترقی‌خواه از ساحل شرقی آمریکا است.ترامپ در شهرستان‌های اطراف با اختلافی ۲۰ امتیازی پیروز شد و مزارع خاکی و باغ‌های بی‌انتهای این محل، دنیایی دور از مراکز قدرت حزب دموکرات در لس‌آنجلس و منطقه خلیج سان فرانسیسکو را تداعی می‌کرد.
اما، الکساندریا اوکاسیو-کورتز، نماینده دموکرات، و برنی سندرز، سناتور مستقل، در یکی از توقف‌گاه‌های تور اخیر خود تحت عنوان «مبارزه با الیگارشی»، سالن اجتماعات محلی را پر کردند. این گردهمایی حال‌وهوای تحصن‌های دهه ۱۹۶۰ را به خود گرفته بود؛ شرکت‌کنندگان همزمان با اجرای آرامی از ترانه «این سرزمین مال توست» از وودی گاتری، همخوانی می‌کردند. هر بار که سندرز به ترامپ و ایلان ماسک، میلیاردر فناوری، حمله می‌کرد، جمعیت با سوت و هو کردن‌های بلند واکنش نشان می‌داد.
این سفر برای دموکرات‌های محلی و مستقل‌های چپ‌گرا که هم با ترامپ و سیاست‌های او مخالف‌اند و هم از عملکرد حزب خود به دلیل ناکامی در مقابله موثر با او ناراضی‌اند، همچون تحقق آرزو و اجابت دعا بود.
کارلا آلکانتر، ۲۶ ساله که در این تجمع شرکت کرده بود، می‌گوید: «حزب دموکرات باید تلاش بیشتری برای محافظت از همه بکند. حس می‌کنم بعضی از اعضا کاملاً تسلیم شده‌اند و برخی دیگر دارند بار همه را به دوش می‌کشند. »او می‌افزاید: «مطمئناً احساس می‌کنم که باید کارهای بسیار بیشتری انجام دهند. » دموکرات‌ها در دوراهی
روزگار خوشی برای سیاستمداران دموکرات در ایالات متحده نیست. حزب از قدرت کنار گذاشته شده، نمایندگان منتخب در تعیین راهکاری برای مقابله با برنامه‌های ترامپ به توافق نرسیده‌اند و رهبری مشخصی برای یکپارچه کردن این ائتلاف ناهمگون شکل نگرفته است. جناح‌های مختلف ایدئولوژیک و نسلی در حال کشمکش‌اند و ظاهراً هیچ‌کس برنده این نزاع نیست.
خوآن دومینگز، ۲۶ ساله که در تجمع شرکت کرده بود، می‌گوید: «می‌فهمم که آن‌ها قدرت تغییرات اساسی را ندارند، ولی قدرت این را دارند که حتی کمی هم که شده، سرعت اتفاقات را کندتر کنند. راستش اصلاً چنین تلاشی را نمی‌بینم.»
این خشم محدود به شرکت‌کنندگان این گردهمایی نمی‌شود.
بر اساس نظرسنجی سی‌ان‌ان/اس‌اس‌آر‌اس که اواسط مارس انجام شد، ۵۲ درصد از دموکرات‌ها و مستقل‌های متمایل به دموکرات‌ها گفتند که رهبری حزبشان در مسیر اشتباهی حرکت می‌کند، در مقابل ۴۸ درصد معتقد بودند جهت حرکت درست است.
همان نظرسنجی تمایل شدید به مقابله را نشان داد: ۵۷ درصد خواهان آنند که دموکرات‌های کنگره تلاش کنند جلوی برنامه‌های حزب جمهوری‌خواه را بگیرند. این نتیجه کاملاً برعکس نظرسنجی سال ۲۰۱۷ است که یک سال پس از پیروزی ترامپ در انتخابات انجام شد و ۷۴ درصد از دموکرات‌ها و مستقل‌های متمایل به دموکرات‌ها خواهان همکاری رهبرانشان با جمهوری‌خواهان پس از انتخاباتی جنجالی بودند.
کانر لم، نماینده پیشین پنسیلوانیا که اخیرا نشستی عمومی در پیتسبورگ برگزار کرد، گفت: «آنچه مردم می‌خواهند، فقط واکنش خشمگینانه رهبران دموکرات نیست تا دل طرفدارانشان خنک شود. »
لم گفت که در حال حاضر قصد مبارزه در انتخابات را ندارد، اما احساس می‌کند که در پایگاه دموکرات‌ها اشتیاق فراوانی وجود دارد.
لم در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی گفت: «به نظرم مردم احساس می‌کنند بقای سیستمی که همیشه به آن تکیه کرده‌ایم در خطر است و انتظار دارند با همان میزان فوریت عمل کنیم. به نظرم مهم است فراموش نکنیم که باید از خواسته‌های مشخص، ملموس و واقعاً موثر بر زندگی مردم دفاع کنیم.»
تورِ سندرز و اوکاسیو-کورتز تنها یکی از تلاش‌ها برای پاسخ به این نیاز است؛ در مناطقی که تحت سلطه محافظه‌کاران قرار دارند توقف می‌کنند و بر مسائل اقتصادی تمرکز شدیدی دارند. آن‌ها با اشاره به نارضایتی‌های معیشتی که به انتخاب شدن ترامپ برای دور دوم ریاست‌جمهوری کمک کرد، او و حامیان میلیاردرش مانند ایلان ماسک را به عنوان مقصران این وضعیت معرفی می‌کنند.
تور اوکاسیو-کورتز موضوع را خیلی ساده پیش می‌کشد: «الیگارشی یا دموکراسی؟»اما تور مبارزه با الیگارشی تنها یکی از نظریه‌ها درباره مسیر تحول حزب دموکرات است.
پروفسور کریستین گروز، کارشناس علوم سیاسی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، می‌گوید: «زمانی که حزبی شکست می‌خورد، به‌ویژه در انتخابات ریاست‌جمهوری، کاملاً طبیعی است که دوره‌ای از خودکاوی و پرسش درباره گام بعدی آغاز شود. »
برخی از دموکرات‌ها حزب خود را به عدم هماهنگی با آمریکایی‌های محافظه‌کارتر در موضوعاتی مانند حقوق افراد ترنس یا عدم پذیرش دیدگاه‌های متنوع در طیف ایدئولوژیک حزب متهم کردند. این دموکرات‌ها معتقدند بدون گسترش پایگاه بالقوه خود، شانس کمی برای بازیابی قدرت دارند.
یکی از این تلاش‌ها توسط گوین نیوسام، فرماندار کالیفرنیا، صورت گرفته است که تلاش دارد چهره حزب را بیشتر به میانه طیف سیاسی نزدیک کند. اگرچه نیوسام مدت‌هاست جاه‌طلبی‌های خود برای رسیدن به کاخ سفید را انکار می‌کند، اما او از چهره‌های نسل جدید دموکرات‌هاست که می‌تواند در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۸ رقابت کند.
این فرماندار که در سراسر آمریکا به عنوان مدافع لیبرال حقوق سقط جنین و جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو شناخته می‌شود، اخیراً پادکستی راه‌اندازی کرده است تا با چهره‌های سیاسی مخالف خود به گفتگو بپردازد.
تصمیم نیوسام برای مصاحبه با استیو بنن، استراتژیست راست‌گرا، خشم بسیاری از دموکرات‌ها را برانگیخت.
نیوسام به تازگی در یک کنفرانس خبری گفت: «فکر می‌کنم مهم است که گفت‌وگوهای سخت یا حتی مکالمات محترمانه‌ای داشته باشیم که ممکن است برای برخی شنیدنش دشوار باشد، چون همه در تلاشند یکدیگر را تخریب کنند. » نسل جدید یا نسل قدیمی؟
به گفته گروز، اگرچه بحث درباره میانه‌روی یا تمرکز بر پایگاه سنتی همیشه در دوره‌های بازنگری و خودکاوی حزبی مطرح بوده است، اما امسال تحولی جدید در آن مشاهده می‌شود.
او گفت: «یکی از پرسش‌های اصلی درباره راهکار دموکرات‌ها، مسئله سن است؛ آیا زمان روی کار آمدن نسلی جدید فرا رسیده است؟ این موضوع تا حدی منحصر به فرد است.»
دیوید هاگ، کنشگر ۲۵ ساله در زمینه امنیت سلاح و نایب رئیس کمیته ملی حزب دموکرات، این روزها درگیر مناظره‌ای داغ با جیمز کارویل، استراتژیست کهنه‌کار حزب، شده است.
هاگ به‌تازگی وعده داده است که از طریق گروه سیاسی‌اش ۲۰ میلیون دلار برای حمایت مالی از نامزدهای اولیه دموکرات‌ها در حوزه‌هایی که دموکرات‌ها در آن‌ها بی‌رقیب هستند اختصاص دهد.
او گفت: «اگر نتوانیم مردم آمریکا را متقاعد کنیم که حزب ما چیزی فراتر از «فقط دونالد ترامپ نباشد» است، و چیزی به‌مراتب بهتر ارائه می‌دهد، نمی‌توانیم اکثریت را باز پس بگیریم. به نظرم وقت آن رسیده که صداهای جدیدی در حزب‌مان شنیده شود. »
کارویل که به خاطر رساندن بیل کلینتون به ریاست‌جمهوری شناخته می‌شود، این برنامه را «دیوانگی محض» توصیف کرد.
کارویل در گفت‌وگو با سی‌ان‌ان پرسید: «مگر قرار نیست ما با جمهوری‌خواهان رقابت کنیم؟»
در حالی که چهره‌های حزبی در تلویزیون در حال مشاجره بودند، دموکرات‌های معترض که در بیکرزفیلد گرد هم آمده بودند به بی‌بی‌سی گفتند مهم نیست رهبران دقیقاً چه کاری می‌کنند؛ مهم این است که بالاخره کاری انجام دهند، ترجیحاً کاری پر سر و صدا.
لیزا ریچاردز، رای‌دهنده ۶۱ ساله‌ای که ۳۷۰ کیلومتر از سن دیگو تا بیکرزفیلد رانندگی کرده بود، از سخنرانی ۲۵ ساعته اخیر سناتور کوری بوکر از نیوجرسی در مخالفت با سیاست‌های ترامپ در صحن سنا تقدیر کرد.
خانم ریچاردز گفت: «این سخنرانی، و همچنین گردهمایی‌های سندرز و اکاسیو-کورتز، به مردم کشور نشان می‌دهد که هنوز کسانی هستند که این چیزها برای‌شان مهم است.»
بی بی سی
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.