چگونگی هدفمندسازی نظام حمایت
ساعت 24 - - اگرچه در طول سالهای دهه ۱۳۹۰ به بعد همواره در قانون بودجه بر حذف یارانه سهدهک برخوردار تاکید میشود، اما از آنجا که از مجموع وجوه مربوط به هدفمندسازی یارانهها، سهم اعتبارات غیرهدفمند بیش از ۸۰درصد است، میتوان بهطور قاطع گفت حتی با فرض وجود اراده برای اصلاح طرح هدفمندسازی، قدرت اثربخشی موانع بیش از توان نهادهای برنامهریزی و سیاستگذاری است.
بهطوری که همچنان در بودجه سالجاری از مجموع اعتبارات نظام حمایتی بالغ بر ۳۰ تا ۳۵درصد سهم پرداخت مستقیم به مردم است و همچنان شاهدیم که با قطع یارانه دهکهای برخوردار مخالفت شده و مانع از اجرای این طرح توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به عنوان متولی یارانهها میشوند. تنها اقدامی که وزارت مذکور توانسته است در ۹ماه عمر دولت چهاردهم انجام دهد، قطع یارانه ۴۵۰هزار نفر از افرادی بوده که طی سنوات گذشته از کشور مهاجرت کردهاند.
در شرایطی که از بین ۸۵میلیون جمعیت کشور بالغ بر ۸۰میلیون نفر از اعتبارات حمایتی بهرهمند هستند، آیا با تداوم شرایط یکدهه اخیر، دستیابی به اهداف و هدفمند کردن نظام حمایتی با توفیق همراه خواهد بود؟ در غیراین صورت، چگونه میتوان نسبت به اصلاح نظام یارانهای اهتمام ورزید؟
در حالی که وزارت تعاون مسوول دهکبندی، ارزیابی و قطع و وصل یارانههاست و سازمان هدفمندی صرفا عملیات واریز یارانهها بر مبنای دادههای وزارت تعاون را بر عهده دارد، امیدی به اصلاح ساختار یارانهها وجود ندارد؛ مگر آنکه وفاق مورد نظر دولت چهاردهم در حوزه یارانهها از سوی کل حاکمیت حمایت شود.
با اجرای قریب به ۱۵سال قانون هدفمندی به صورتی که اشاره شد، یگانه راه خروج از وضعیت کنونی، الزام دستگاههای مسوول در اجرای قاطعانه قانون و توجه به حمایت از تولید، توجه کافی به وضعیت بهرهوری و بهینگی در حوزه انرژی، شرایط نگرانکننده وضعیت بهداشتی از طریق تحدید سلامت جامعه است. این موارد در قانون هدفمندسازی یارانهها بهدرستی گنجانده شده است، ولی به دلیل اثرات پوپولیستی پرداختهای نقدی یارانهها غالبا دولتها –فارغ از مواضع سیاسیشان- به آن بخش تمایل بیشتری نشان میدهند و این موضوعی است که در گزارشهای تقریغ سالانه بودجه بهعینه قابل مشاهده است.
حسین مخناریان- دنیای اقتصاد
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.