رفتن به محتوا
تلویزیون سام با ۲ سال ضمانت سام سرویس
کد خبر 123137

راهنمای مراقبت از آنفلوانزای پرندگان

img alt="راهنمای مراقبت از آنفلوانزای پرندگان" src="http://vista.ir/include/articles/images/1654600697ab032b46a4cef5758d89db.jpg" />

آنفلوانزای پرندگان و اهمیت انتقال آن به انسان
انفلوانزای حیوانی در اكثر گونه های پرندگان و اسب و خوك و بسیاری از پستانداران مشاهده می شود ولی بجهت امكان پرواز و تنوع سوشهای ویروس انفلوانزای مشاهده شده در پرندگان و خطر انتقال آن به انسان ، آنفلوانزای پرندگان دارای اهمیت خاص می باشد.آنفلوانزای پرندگان یكی از بیماریهای عفونی شناخته شده گونه های مختلف پرندگان است كه دراثر عفونت ناشی از برخی از سویه های تیپ A ایجاد می شود . این بیماری حدود ۱۰۰ سال قبل در بین پرندگان ایتالیا حادث گردیده و سپس به سایر نقاط جهان نیز منتشرشده است به نظر می رسد كلیه پرندگان نسبت به این بیماری حساس بوده ولی میزان حساسیت آنها ممكن است متفاوت باشد . طیف علائم بالینی درپرندگان مختلف متفاوت بوده و قادر به ایجاد بیماری خفیف تا بسیارشدید ، مسری و كشنده می باشد . شكل شدید و كشنده بیماری ، دارای شروع ناگهانی بوده ازشدت بالایی برخوردار است و سریعاً‌ منجر به مرگ می‌شود به طوری كه میزان مرگ ناشی از آن در حدود۱۰۰% می باشد . همچنین مشخص شده است كه ماكیان دریایی و مخصوصاً‌ اردك های وحشی ، مخازن طبیعی این ویروس ها بوده در مقابل ابتلاء به بیماری حاصله ، شدیداً مقاومند و از طرفی ماكیان های اهلی و از جمله مرغ ها و بوقلمون ها بویژه در مقابل اشكال همه گیر و سریعاً كشنده بیماری ، حساس می باشند .حدود ۱۵ ساب تایپ از ویروسهای شناخته شده آنفلوانزا قادر به ایجاد بیماری در پرندگان بوده و لذا پرندگان به عنوان مخازن این ویروسها به حساب می آیند . ولی تاكنون كلیه طغیان های ناشی از سویه های شدیداً بیماریزای ویروس آنفلوانزای پرندگان ناشی از ساب تیپ های H۵ و H۷ بوده اند . لازم به تأكید است كه تماس مستقیم یا غیر مستقیم پرندگان اهلی با پرندگان مهاجر آبزی ، ، یكی از علل شایع وقوع همه‌گیری آنفلوانزا در بین پرندگان اهلی به حساب می آید و مراكز فروش پرندگان زنده نیز نقش مهمی در انتشار همه گیری، ایفا می نمایند . از طرفی قرنطینه كردن مرغداری های آلوده و معدوم نمودن پرندگان بیمار یا تماس یافته ، جزو اقدامات كنترلی استاندارد به منظور جلوگیری از انتشار به سایر مرغداری ها در سطح یك كشور به حساب می آید . زیرا این ویروس ها معمولاً‌ از قابلیت سرایت بالایی برخوردار بوده و به سرعت به مرغداریهای دیگر نیزمنتشر می شوند و علاوه بر این ها ممكن است به صورت مكانیكی و توسط وسایل و تجهیزات ، غذاها ، قفسه ها و لباس های آلوده ، نیز انتشار یابند و همه گیریهایی ایجاد كنند كه در صورت عدم اجرای اقدامات كنترلی فوری و مراقبت دقیق به مدت چندین سال ادامه یابند . مثلاً انفلوانزای پرندگان می تواند در اكثریت گونه های پرندگان روی دهد. پرندگان مهاجر (وحشی و اهلی) مخازن طبیعی و عمده ویروسهای انفلوانزا هستند.پرندگان وحشی معمولا بدون علامت می باشند و ویروس را برای مدت طولانی دفع می كنند .خطر گستــرش جهانی آنفلوانزای بسیار بیماریــزای پــرندگــان: که بوسیله آنفلوانزای A ( H۵N۱ و H۷ احتمالاً سایر موارد ) در جمعیت حیوانات بخصوص ماكیان ایجاد می گردد و می تواند به انسان منتقل شود ، توجه به بهداشت عمومی را طلب می كند . نه تنها این ویروس انسان را آلوده می كند و موجب بیماری شدید بامیزان مرگ بالا می گردد بلكه این توانایی را دارد كه خود را با انسان تطبیق دهد و به عنوان یك عامل بالقوه بیماریزا برای انسان مطرح گردد یا با سایر ویروس های آنفلوانزای انسانی تركیب و موجب پدیدار شدن یك عامل بیماریزا با توانایی ایجاد پاندمی شود .ویروس های آنفلوانزای پرندگان به طور طبیعی غیراز پرندگان و خوك باعث ایجاد عفونت در سایر گونه ها نمی شوند ولی درسال ۱۹۹۷ برای اولین بار ابتلاء انسان به آنفلوانزای تایپ A نیز در هنگ كنگ به اثبات رسید و با ابتلاء ۱۸ نفر باعث مرگ ۶ نفر آنان شد . این همه گیری كه نوپدیدی آنفلوانزای پرندگان در انسان نیز به حساب می آید مقارن با همه‌گیری آنفلوانزای بسیار كشنده پرندگان در آن كشور بوده و با معدوم كردن ماكیان اهلی ، به سرعت فروكش كرده و همچنین در آن همه گیری تماس بسیار نزدیك انسان‌های بیمار با پرندگان ، انتقال مستقیم از پرندگان بیمار به انسان و حالت مخزنی پرندگان به اثبات رسیده است .
اهداف مراقبت آنفلوانزای پرندگان در انسان:
۱-پیگیری موارداحتمالی آلودگی در انسان و هوشیار كردن نظام بهداشتی
۲-انجام اقدامات لازم بلافاصله پس از بروز در پرندگان
۳-پیگیری احتمال تغییر روند انتقال آنفلوانزای H۵ /A ( آنفلوانزای A نوع H۵ N۱ ) از انسان به انسان
۴-انجام به موقع اقدامات پیشگیرانه بوسیله واكسن و دارو
۵-رعایت اصول محافظتی در كاركنان شاغل در مرغداریها
۶-ثبت و گزارش موارد مشكوك انسانی
۷-درمان موارد مشكوك انسانی
افراد تحت مراقبت آنفلوانزای پرندگان :
در ایران كه هنوز آنفلوانزای A/H۵ به عنوان یك عامل بیماریزا در انسان یا جمعیت حیوانات ثبت وگزارش نشده است مراقبت بیماران بر اساس بروز موارد آنفلوانزا در پرندگان و بخصوص مرغداری ها وافرادی كه از مناطق آندمیك بیماری در پرندگان مراجعت كرده اند انجام می پذیرد . لذا بروز بیماری در مرغداریها بر اساس گزارشات اداره كل دامپزشكی پیگیری می شود .
موارد زیر درمعرض خطر ابتلاء از حیوانات هستند :
*تماس های شغلی ، مشاغل در معرض خطر شامل :‌كارگران مزارع یا ماكیان اهلی (مرغداری ها، پرورش اردك ، بوقلمون و شتر مرغ )‌و خوك ، سایر كارگران فعال درمزارع ماكیان اهلی شامل افرادی كه آنها را می گیرند ودر قفس می گذارند ، یا پرندگان را حمل می كنند ، پرندگان مرده را معدوم می كنند ، افرادی كه درمغازه های فروش حیوانات زنده كار می كنند .
*آشپزها و مشاغل مشابه كه با ماكیان اهلی زنده یا اخیراً كشته شده سروكار دارند .
*فروشندگان پرندگان دست آموز
*دامپزشكان شاغل در صنعت طیور
*افرادی كه در آزمایشگاه هایی كه نمونه ها برای ویروس های آنفلوانزای A/H۷ , A/H۵ بررسی می شوند ، فعالیت دارند .*كاركنان مراقبت های بهداشتی
*افراد ساكن در مناطقی كه مرگ ماكیان خانگی و پرندگان وحشی بیش از حد مورد انتظار اتفاق افتاده است .
*افرادی كه سابقه مسافرت ۱۰ روز قبل از شروع علائم به كشور یا منطقه ای كه طغیان آنفلوانزا در جمعیت حیوانی گزارش شده به همراه حداقل یكی از موارد زیر را دارند :
تماس ( كمتر از یك متر ) با ماكیان مرده یا زنده ، پرندگان وحشی ، یا خوك در هر جایی از كشورهای آلوده
مراجعه به محلی كه ماكیان اهلی یا خوك مبتلا ( تأئید شده ) در ۶ هفته قبل وجود داشته است .
تماس ( لمس كردن یا فاصله شنیدن صحبت معمولی ) با یك مورد انسانی تأئید شده آلوده به آنفلوانزای A/H۵
تماس ( لمس كردن یا فاصله شنیدن صحبت معمولی ) بایك شخص مبتلا به بیماری حاد تنفسی با علت نامشخص كه بعداً منجر به مرگ وی شده است
چگونگی انتشار همه گیری آنفلوانزای پرندگان در سطح یك كشور:
در داخل یك كشور بیماری به آسانی از یك مرغداری به مرغداریهای دیگر انتقال می یابد زیرا تعداد زیادی ویروس در فضله پرندگان وجود دارد و باعث آلودگی گردوغبار و خاك می گردد و ضمناً ویروس از طریق هوا به آسانی از پرنده ای به پرندهٔ دیگر منتقل می شود و لوازم و اشیاء آلوده ، غذاها ، قفسه ها ، لباس ها و بویژه كفش ها نیز موجب انتقال ویروس از محلی به محل دیگر می شوند و از طریق پاها و بدن حیواناتی نظیر جوندگان كه نقش ناقل مكانیكی را ایفا می نمایند نیز ممكن است منتقل گردند و حتی شواهد محدودی حاكی از نقش كك ها به عنوان ناقل مكانیكی این ویروس می باشد
ویروس ممكن است از طریق فضولات پرندگان وحشی آلوده به ماكیان های اهلی انتقال یابد و خطر انتقال ویروس زمانی افزایش می یابد كه ماكیان های اهلی خارج از قفس و آزاد بوده و یا از منابع آب آلوده به فضولات پرندگان وحشی ناقل ،استفاده نمایند . فروشگاههای مرغ زنده نیز در صورتی كه وضعیت بهداشتی مناسبی نداشته باشند یكی دیگر از منابع انتشار ویروس خواهند بود .
ویروس عامل آنفلوانزای پرندگان ممكن است از طریق تجارت جهانی
پرندگان زنده از كشوری به كشورهای دیگر انتقال یابد . همچنین پرندگان مهاجر و از جمله انواع آبزی ،دریایی و ساحلی قادربه حمل ویروس تا فواصل خیلی طولانی و انتقال به مناطق جدید می باشند و شواهدی هم در مورد انتشار جهانی برخی از ساب تایپ های این ویروس از این طریق وجود دارد . لازم به ذكر است كه ماكیان های آبزی وبویژه اردك های وحشی مخازن طبیعی این ویروس بوده و از طرفی از مقاومت بالایی در مقابل عفونت حاصله برخوردارند و بدون اینكه به بیماری شدیدی مبتلا شوند قادرند ویروس را در محیط اطراف خود منتشر كنند
اشكال بالینی بیماری در پرندگان :
این بیماری ممكن است در پرندگان به دو شكل بالینی عارض شود :
۱- ناخوشی خفیفی كه گاهی فقط با ژولیدگی پرها یا كاهش تولید تخم مرغ مشخص می شود .
۲- شكل شدید كه اصطلاحاً به آنفلوانزای شدیداً بیماریزای پرندگان ، موسوم است و برای اولین بار در سال ۱۸۷۸ در ایتالیا تشخیص داده شده و در پرندگان از قابلیت سرایت خیلی بالایی برخوردار بوده و تقریباً‌ در صددرصد موارد ، سریعاً‌ باعث مرگ آنها می شود .
كنترل آنفلوانزای پرندگان :
مهمترین اقدام كنترلی شامل معدوم كردن سریع كلیه پرندگان بیمار یا تماس یافته ، دفع مناسب لاشه ها و قرنطینه كردن و ضدعفونی كردن مرغداریها میباشد . لازم به ذكر است كه ویروس مزبور در عرض ۳ ساعت در دمای ۵۶ درجه سانتیگراد یا نیم ساعت در دمای ۶۰ درجه سانتیگراد و همچنین در تماس با مواد ضد عفونی كننده رایج نظیر فرمالین و ید از بین خواهد رفت . ولی در دماهای پائین مقاوم بوده و حداقل تا سه ماه بعد ممكن است در كودهای آلوده ، زنده بماند . همچنین قادر است در محیط آب در دمای ۲۲ درجه سانتیگراد به مدت ۴ روز و در دمای صفر درجه سانتیگراد به مدت بیش از ۳۰ روز به حیات خود ادامه دهد . شایان ذكر است كه مقدار یك گرم از كود آلوده به اشكال شدیداً بیماریزای ویروس آنفلوانزای پرندگان حاوی تعداد بسیار زیادی ویروس بوده و قادر به آلوده كردن حدود یك میلیون مرغ ،می باشد . یكی دیگر از اقدامات كنترلی مهم این بیماری در بین پرندگان ، محدودیت جابجایی پرندگان در داخل كشور و یا بین كشورها می‌باشد .كنترل حركات پرندگان در منطقه محافظت(حداقل به شعاع ۳ كیلومتر) و منطقه مراقبت(حداقل به شعاع ۱۰ كیلومتر) در اطراف محل آلوده باید تعیین و اعلام گردد.منطقه های مشخص شده حداقل تا ۳۰ روز بعد از پاك سازی و ضد عفونی محل باید محافظت شوند.
به نظر می رسد جلوگیری از تماس های ماكیان های اهلی با پرندگان وحشی و بویژه پرندگان آبزی باعث پیشگیری از انتشار ویروس های بیماریزا در بین پرندگان اهلی می گردد . ضمناً مشخص شده است كه استفاده این پرندگان از منابع مشترك آب ، یكی از راههای انتقال حتمی ویروس است . زیرا این آب ها به وسیله فضولات پرندگان وحشی ، آلوده گردیده و به آسانی باعث انتقال ویروس به پرندگان اهلی می گردد. شایان ذكر است كه آلودگی اینگونه آبها به دنبال تجمع پرندگان مهاجر ، از نظر آزمایشگاهی نیز به اثبات رسیده است و لذا محدود كردن اینگونه تماس ها ، از بین بردن پرندگان اهلی بیمار یا تماس یافته با ویروسهای H۷ , H۵ ( تنها سوش های با بیماریزایی بالا ) حتی در صورتی كه این ویروس ها در ابتدای طغیان از پاتوژنیسیته پائینی برخوردار باشند توصیه شده است . زیرا در بسیاری از طغیانهایی كه در پنسیلوانیا ، مكزیكو ، ایتالیا و ..... رخ داده است ، علیرغم اینكه ویروس عامل همه گیری در ابتدا از بیماریزایی كمی برخوردار بوده ولی تدریجاً‌ در عرض ۹-۶ ماه پس از چند بار عبور از بدن ماكیان ها به ویروس با بیماریزایی بالا و میزان كشندگی حدود ۱۰۰% تبدیل گردیده است .
سازمان جهانی بهداشت در رابطه با همه گیری آنفلوانزای A(H۵N۱) تأكید كرده است كه با توجه به اینكه دلایل متقاعد كننده ای مبنی بر انتقال این ویروس از پرندگان وحشی به اهلی در دست نمی باشد نیازی به دفع پرندگان وحشی نمی باشد
مراقبت آنفلوانزای پرندگان در انسان
تعاریف موارد مبتلاء به آنفلوانزای A/H۷ و A/H۵ :
بیمارانی كه تحت بررسی قرارمی‌گیرند:
بایستی اطلاعات كامل از بیماران تب‌دار(درجه حرارت بیشتر از ۳۸ درجه سانتی‌گراد) با حداقل یكی از علائم سرفه، گلودرد و تنگی نفس ، كونژونكتیویت بدست آورد.
تعریف مورد مشكوك مبتلا به آنفلوانزای A/H۷ و A/H۵
I ـ هربیمار تب‌دار(درجه حرارت بیشتر از ۳۸ درجه سانتیگراد) به همراه حداقل یكی ازعلائم زیر:
v سرفه
v كلودرد
v تنگی نفس
v كونژونكتیویتبه همراه حداقل یكی از یافته های زیر:
الف) سابقه تماس در ۱۰ روز قبل از شروع علائم با پرندگان بخصوص مرغ كه بدلیل یك بیماری مرده باشد.
ب) وجود سابقه تماس درطی ۱۰ روز قبل از شروع علائم با یك مورد تائید شده آنفلوانزای A/H۷ و A/H۵ كه در مرحلهٔ واگیر داری بیماری بوده‌است(یك روز قبل از شروع علائم تا ۱۰ روز بعد از شروع علائم).
ج) سابقه تماس در طی هفت روز قبل از شروع علائم با سطوح و محیط آلوده به آنفلوانزای پرندگان
د) درطی ۱۰ روز قبل از شروع علائم سابقه كار در آزمایشگاهی كه نمونه‌های انسانی یا حیوانی مشكوك به آلودگی آنفلوانزای پرندگان بسیار بیماریزا(HPAI) داشته‌اند.
و) جود یك تست آزمایشگاهی مثبت آنفلوانزای A كه نتواند نوع ویروس رامشخص كند.
II ـ مرگ بدلیل بیماری حاد تنفسی با علت نامشخص(Unexplained) و حداقل یكی از موارد زیر:
الف) اقامـت در مناطقی كه موارد مشكوك یا تائیدشده آلودگی با آنفلوانزای بسیار بیماریزا(HPAI) گزارش شده‌است.
ب) وجود سابقه تماس در طی ۱۰ روز قبل از شروع علائم با یك مورد تاییدشده انسانی آنفلوانزای A/H۵ كه در مرحله واگیر داری بیماری بوده‌است
تعریف مورد احتمالی مبتلا به آنفلوانزایA/H۷ و A/H۵
هر بیمار مشکوک به همراه شواهد آزمایشگاهی محدود برای آنفلوانزای یا A/H۵ ( جداسازی آنتی بادی اختصاصی H۵ یا H۷ در یک نمونه سرم )
تعریف مورد قطعی مبتلا به آنفلوانزایA/H۷ و A/H۵
مورد مشكوك یا محتمل به همراه حداقل یكی از آزمایشات زیر:
الف ) نتیجه کشت مثبت برای آنفلوانزای A/H۵ یا A/H۷
ب ) PCR مثبت برای آنفلوانزای A/H۷ یا A/H۷
ج ) روش آنتی بادی ایمنوفلورسانت با بکار بردن منوکلونال آنتی بادی آنفلوانزای A/H۵ یا A/H۷
د ) چهار برابر افزایش تیتر آنتی باید اختصاصی آنفلوانزای A/H۵ یا A/H۷ در دو نمونه سرم
پیگیری موارد مشكوك انسانی:
موارد مشكوك انسانی بایستی طبق لیست خطی پیوست از شهرستان به دانشگاه و سپس از دانشگاه به مركز مدیریت بیماری‌ها گزارش گردند و ضمن تكمیل فرم بررسی اپیدمیولوژیك پس از بهبود یا فوت ارسال شود. موارد مشكوك بایستی تا بیست و چهار ساعت پس از قطع تب در بیمارستان تحت نظر قرارگیرند، یا در صورتی كه علت دیگری برای بیماری تشخیص داده‌شده زودتر مرخص گردد. اقداما ت پیشگیری از انتقال تنفسی و بهداشت دست‌ها( شست و شوی دست‌ها با آب و صابون به مدت ۱۵ تا ۲۰ ثانیه) برای كاهش ریسك خطر انتقال ویروس بسیار با اهمیت است.
ارزیابی موارد مشكوك :
یک نمونه از مجرای تنفسی برای موارد مشکوک گرفته شود ( برای مثال سوآ‍پ نازوفارنگس ) نمونه باید برای آنفلوانزای A به روش RT-PCR بررسی شود و در صورت مثبت بودن برای H۱ و H۳ با همین روش بررسی شود . دو نمونه سرم مرحله حاد(هفته اول شروع بیماری) و مرحله نقاهت(بعد از سه هفته ازشروع بیماری) جهت بررسی آنتی‌بادی آنفلوانزای پرندگان تهیه شود.
استراتژیهای پیشگیری آنفلوانزای پرندگان A(H۵N۱) در انسان در وضعیت غیرپاندمی :
الف ) احتیاطات جدا سازی در مراكز بهداشتی درمانی و بیمارستان :
ب ) پرسنل بهداشتی درمانی در معرض تماس :
ج ) احتیاطات برای تماسهای نزدیك وخانگی :
د ) احتیاطات برای مسافرین
الف ) احتیاطات جدا سازی در مراكز بهداشتی درمانی و بیمارستان :
بیماران باید در وضعیت ایزولاسیون استاندارد ، تماسی و قطره ای و Airborne قرار گیرند.
بیماران باید به تنهایی در یك اتاق با فشار منفی بستری شوند در غیر اینصورت در یك اتاق یك تخته و درب بسته باشد .
اگر اتاق یك تخته در دسترس نمی باشد ، بیماران مشابه با تشخیص یکسان ممكن است در اتاق چند تخته هم بستری شوند ولی تختها باید حداقل یك متر از همدیگر فاصله داشته باشند و بهتر است بین تختها پارتیشن بندی شود (حداقل با پرده)
ماسكهای با تاثیر (با استاندارد NIOSH ،‌N-۹۵ یا معادل) ، گان آستین بلند ، محافظ صورت یا عینك محافظ و دستكش برای پرسنل بهداشتی درمانی توصیه می شوند .
وقتی میسر باشد ، پرسنل بهداشتی درمانی مسئول مراقبت بیمار محدود باشند و از تماس با سایر بیماران هم پرهیز نمایند.
بیماران ممنوع الملاقات می باشند .
شستشوی مکرر دست و رعایت بهداشت فردی و اجتماعی ضروری است .
حتی الامکان از وسایل یکبار مصرف جهت بیمار استفاده شود .
هنگام شستشو وسایل مورد استفاده رعایت تمام احتیاطات بهداشتی ایمنی ( ماسک ، دستکش ،عینک ) لازم است .
ویروس حداقل تا ۲۴ ساعت در محیط زنده می ماند لذا پس از ترخیص بیماران حتی الامکان تا ۲۴ ساعت از بستری نمودن سایر بیماران در اطاق مربوطه اجتناب گردد . ضروری است در اطاق عملیات ضدعفونی و گندزدایی بعمل آید .
ب ) پرسنل بهداشتی درمانی در معرض تماس :
پرسنل مراقبت بیماران باید دوبار روزانه درجه حرارت خود را چك كنند و هرگونه تب یا علائم مشکوک به آنفلوانزا را به مسئول کنترل عفونت گزارش دهند. اگر احساس بیماری كردند پس از بررسی توسط پزشک کنترل عفونت ، به هیچ وجه نباید در مراقبت مستقیم بیمار دخالت داده شوند . اگر تب كردند باید تستهای تشخیصی جهت تأیید تشخیص آنفلوانزا انجام شود و اگر علت دیگری متصور نمی باشد ، همزمان فوراً تحت درمان با اوسلتامیویر قرار گیرند .
آنهائی كه تماس احتمالی با ترشحات ، ذرات تنفسی آلوده بدون رعایت احتیاطات داشته اند باید پیشگیری بعد از تماس با ۷۵mg اوسلتامیویر روزانه به مدت ۱۰-۷ روز دریافت كنند .
پرسنل بهداشتی كه درگیر فرآیندهای پرخطر (فرآیندهایی كه تولید ذرات آئروسل می كند نظیر استفاده از دستگاه ساکشن و عملیات احیاء و ... ) هستند باید پیشگیری قبل از تماس دریافت كنند .
ج ) احتیاطات برای تماسهای نزدیك وخانگی :
موارد تماس خانگی باید با شستشوی کامل دستها بمدت ۳۰ ثانیه با آب و صابون ، عدم استفاده مشترک از ظروف غذاخوری ، پرهیز از تماس چهره به چهره با موارد احتمالی یا تائید شده بیماری را داشته باشند و از ماسك و وسایل حفاظت فردی استفاده كنند . از آنجا كه احتمال دفع ویروس تا ۲۱ روز از شروع بیماری یا ۷ روز پس از قطع تب وجود دارد بهتر است در طی این مدت توصیه ها رعایت شود موارد تماس با بیمار یا موارد تماس در محیط های بسته (محیط خانه ،‌خانواده ، بیمارستان و سایر مراكز نگهداری یا سرویسهای نظامی) باید روزانه دو مرتبه كنترل درجه حرارت شده و پیگیری علائم بیماری تا هفت روز از آخرین تماس انجام شود . در این افراد پیشگیری پس از تماس ۷۵ mg اوسلتامیویر روزانه به مدت ۱۰-۷ روز قابل توصیه است . دز دارو جهت کودکان و بیماران مزمن و یا شرایط خاص با نظر پزشک معالج تعدیل ( adjust) گردد . موارد تماس نزدیك و خانگی در صورتیكه دچار تب بالا ۳۸ درجه و سرفه ، تنگی نفس ، اسهال یا سایر علائم شوند بلافاصله تحت درمان داروهای ضدویروس قرار گرفته و تستهای تشخیصی انجام شود .
د ) احتیاطات برای مسافرین :
منعی برای مسافرت افرادبه مناطق كه آلودگیH۷ و A/H۵ ثابت شده است وجود ندارد.هیچگونه شواهدی كه نشان دهد بیماری از انسان به انسان منتقل می شود وجود ندارد و افراد محدودی كه مبتلا شده اند تماس مستقیم با پرندگان بیمار داشته اند .كشورهای كه طغیان آنفلوانزای H۷ وA/H۵ تا آگوست سال۲۰۰۵ میلادی گزارش شده شامل: ویتنام ، چین ، لائوس ، تایلند ، كمبوج ، اندونزی ، سنگاپور ، كره ، هنگ كنگ ، ژاپن ، پاكستان ، مالزی ، روسیه و قزاقستان ، مغولستان می باشند. به افرادی كه قصد مسافرت به این كشورها را دارند موارد زیر توصیه می شود:
مسافرین ترجیحاً دو هفته قبل از مسافرت به مناطق آلوده (فعلا اندونزی تایلند ، ویتنام ، چین ، مالزی ، کره جنوبی ، ژاپن ، پاکستان ، لائوس ، قزاقستان روسیه ، کمبوجیه و ترکیه ) بایستی با واكسن موجود انسانی واكسینه شوند . مسافرین باید از تماس مستقیم با پرندگان شامل مرغ و خروس ، اردك و غاز كه ظاهراً سالم هستند و مزارع پرورش و بازارهای فروش پرندگان زنده پرهیز نمایند و همچنین از لمس كردن سطوح آلوده با مدفوع و ترشحات پرندگان نیز پرهیز كنند . مسافرین باید با رعایت بهداشت فردی و شستشوی مرتب دستها یا استفاده از ژلهای حاوی الكل و عدم مصرف غذاهای نیم پخته مرغی و یا تخم مرغ نیم پز احتمال تماس با بیماری را كم كنند. حتماً بعد از جابجایی مرغ برای پخت و پز در آشپزخانه دستهایشان را با آب وصابون بشویند.در صورتیكه تا ۱۰روز پس از بازگشت از منطقه آلوده علائم تب و نشانه های تنفسی ظاهر گردد بایستی با پزشكان مشورت نمایند .
اقدامات لازم در هنگام بروز آنفلوانزای پرندگان در مرغداری‌ها برای افراد در معرض خطر :
براساس مصوبات كمیته كشوری پس از تأیید اولین مورد آلودگی ماكیان كشور به A/H۵ كلیه كاركنان شاغل در مرغداریها و كشتارگاههای طیور و دامپزشكان طیور سراسر كشور بایستی تحت واكسیناسیون آنفلوانزای انسانی با هزینه كارفرما وزیر نظر مركز بهداشت شهرستان قرار گیرند. همچنین پس از تائید اولین مورد آلودگی ماكیان به A/H۵ در صورت بروز مورد مشكوك طیور به آنفلوانزا درهر مرغداری بر اساس گزارش اداره كل دامپزشكی استان، داروی ضد ویروس اوسلتامیویر به میزان ۷۵ میلی‌گرم روزانه برای كاركنان مرغداری و افراد شاغل در آن یا آمانتادین به میزان ۱۰۰ میلی گرم دوبار در روز شروع می گردد تا نتایج آزمایشگاهی نشان دهد كه علت ضمناً در صورت تائید وجود H۵ در مرغداری استفاده از وسایل ایمنی شامل : دستكش یكبار مصرف،رو پوش یا لباس مناسب آستین بلند ، چكمه یا روكفشی یك بار مصرف عینك محافظ برای محافظت غشاء مخاطی چشم، كلاه، ماسك‌های یكبار مصرف (شامل N-۱۰۰ یا N-۹۹ یا N-۹۵ كه برای عوامل خطرناك دیگرمحیطی (برای مثال ذرات معلق یا گرد و غباربكار می رود ) توصیه شده است. كاركنانی كه نمی‌توانند ماسكهای فوق را در صورت خود ثابت‌كنند بایستی از ماسك‌های با فیلتر استفاده نمایند. پس از هربار استفاده همهٔ وسایل باید بطور مناسب معدوم گردند شست و شوی دست‌ها با آب و صابون برای ۱۵ تا ۲۰ ثانیه یا محلول بتادین پس از درآوردن وسایل ایمنی یا هرگونه تماس مشكوك الزامی است. استفاده از وسایل و انجام اقدامات فوق با نظر اداره كل دامپزشكی استان و واحد بهداشت محیط برای همه افرادی كه در مرغداری مشكوك كار می‌كنند و در معدوم‌كردن مرغ‌های مشكوك مشاركت دارند الزامی است و معدوم كردن آنها لازم است. برای ضد عفونی كردن وسایل آلوده به خون و مایعات بدن بیماران مشكوك ، هیپوكلرید سدیم ۱% و برای ضد عفونی كردن سطوح فلزی صاف كه مواد سفید كننده نمی توان استفاده كرد برای مثال روی میز ، از الكل ۷۰% استفاده می شود.

منبع : روزنامه همشهری

نظرات کاربران
نظر شما

ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.

تازه‌ترین خبرها