رفتن به محتوا
سام سرویس
کد خبر 284380

مناطق ممنوعه دنیا را بشناسید

هر چقدر هم ثروتمند باشید، نقاطی در جهان هست که به هیچ وجه امکان بازدید از آن‌ها وجود ندارد، مگر این‌که فرد بسیار مهم و یا عضو انجمن خاصی باشید. در این مطلب، مکان‌هایی را معرفی می‌کنیم که یک فرد عادی، هیچ‌وقت شانس سفر و بازدید از آن‌ها را نخواهد داشت.

هفته نامه چلچراغ - الهام مشعوف: به لطف پیشرفت فناوری، بشر می‌تواند کم‌کم به هرآن‌چه بخواهد دسترسی پیدا کند. اگر فرد ثروتمندی باشید می‌توانید در عرض کمتر از 24 ساعت، به هر نقطه از جهان که بخواهید سفر کنید.

به همین دلیل دانستن این موضوع جالب خواهد بود که هر چقدر هم ثروتمند باشید، نقاطی در جهان هست که به هیچ وجه امکان بازدید از آن‌ها وجود ندارد، مگر این‌که فرد بسیار مهم و یا عضو انجمن خاصی باشید. در این مطلب، مکان‌هایی را معرفی می‌کنیم که یک فرد عادی، هیچ‌وقت شانس سفر و بازدید از آن‌ها را نخواهد داشت.

آرشیو محرمانه واتیکان (شهر واتیکان، ایتالیا)


این آرشیو سِری، از اسناد و مدارک تاریخی و بسیار مهمی نگه‌داری می‌کند. برخی بر این باورند که بسیاری از وقایع مهم تاریخی، در این محل بایگانی و از دید سایرین پنهان شده‌است. با این حال محتوای بعضی از این اسناد شناسایی شده، که شامل رونوشت مربوط به محاکمه گالیله، نامه‌های آبرهام لینکلن و هنری هشتم است.


این بایگانی سِری اولین‌بار توسط پاپ پل پنجم و در سال 1612 ساخته، و بعد از گذشت 400 سال، راز تعدادی از اسناد و مدارک داخل آن آشکار شد. با این حال همچنان سوالاتی پیرامون این موضوع وجود دارد که آیا کلیسا از ترس متهم شدن به یهودی‌ستیزی یا عقاید واپس‌گرایانه‌اش دست به مخفی کردن این اسناد تاریخی زده و یا دلیل دیگری پشت این‌کار وجود دارد.


تنها در صورتی‌که دانشمند و محقق باشید، اجازه خواهید داشت به همراه یک گواهی‌نامه، از میان گارد سوئیسی واتیکان عبور کرده و به آرشیو محرمانه آن دست پیدا کنید. مدت اعتبار گواهی‌نامه‌ای که جهت بازدید از بایگانی واتیکان صادر می‌شود، شش ماه است و هیچ گردشگر، روزنامه‌نگار، دانشجو و تاریخ‌دانی حق ورود به این محدوده را ندارند.


بیشه بوهمین (مونته ریو، کالیفرنیا)


طبق گفته عده‌ای، این‌جا مکانی است که افراد متمول و قدرت‌مند، دست به کارهای نامعقول می‌زنند. در اواسط تیرماه هر سال، بیشه بوهمین، با راه‌اندازی کمپ‌هایی، میزبان مهم‌ترین افراد دنیا است. این مکان توسط انجمن خصوصی هنرمندان سَن فرانسیسکو که انجمن بوهمین نام دارد، شروع به فعالیت کرد.


اعضای این انجمن را هنرمندان، موسیقی‌دان‌ها، صاحبان رسانه‌های قدرت‌مند، مقامات بالای ایالت‌ها و سایر افراد پرنفوذ تشکیل می‌دهند. از سوی دیگر، برای ورود به انجمن بوهمین باید از شما دعوت به عمل بیاید.
نمادها و مراسم سوال برانگیز متعددی در این انجمن سری مشاهده شده‌است. افرادی که موفق شدند به شکل مخفیانه وارد این کمپ‌ها شوند، خبرهای جالبی در رابطه با مشاهدات خود ندارند.


خیلی از معتقدان به تئوری توطئه بر این باورند که پشت این گردهمایی‌ها، فرقه‌های قدرت‌مندی وجود دارد که کنترل دنیا را به دست گرفته‌اند. اما واقع‌بینانه‌تر این است که بگوییم، این انجمن از تعدادی فرد ثروتمند تشکیل شده که نمی‌دانند با حجم بالای دارایی خود چه کنند، و به همین دلیل، تفریحات عجیب و غیرمعمول را امتحان می‌کنند، نه بیشتر.


پوگلیا (ایتالیا)


پوگلیا جزیره‌ای کوچکی است که بین ونیز و لیدو در تالاب وِنِشن واقع شده‌است. برای قرن‌ها، این جزیره به‌عنوان پناهگاه، تبعیدگاه و محلی برای سوزاندن و دفن اجساد بیماران استفاده می‌شده است.


طی سال 1348 میلادی، بیماری طاعون در ونیز و پوگلیا شیوع پیدا کرد و این جزیره مثل سایر جزایر کوچک، به محلی برای قرنتینه افراد بیمار تبدیل شد. از ترس همه‌گیر شدن این ویروس در سراسر کشور، بسیاری از شهروندان ونیزی به پوگلیا تبعید شدند. اجساد کشته شدگان و افرادی‌که هنوز از این ویروس از پای درنیامده بودند در مرکز جزیره سوزانده می‌شدند. مدت‌ها بعد در سال 1630، با همه‌گیر شدن بیماری طاعون سیاه یا مرگ سیاه، دوباره خیلی از مبتلایان را به این جزیره منتقل کردند.


در طول قرن بیستم، دوباره از جزیره پوگلیا به‌عنوان محلی برای قرنتینه بیماران استفاده شد، اما در سال 1922، عمارت‌های موجود در آن به محلی برای نگه‌داری بیماران روانی تبدیل شد. اما در سال 1968، تیمارستان‌ها نیز تعطیل شد و این جزیره باز هم به مکانی خالی از سکنه تبدیل شد.


طبق افسانه‌ها، جزیره پوگلیا توسط ارواح قربانیان طاعون و جنگ و پزشکانی که به احتمال زیاد بیماران خود را شکنجه و سلاخی می‌کردند، تسخیر شده‌است.


در حال حاضر، بازدید از این جزیره ممنوع اعلام شده و تیمی که قرار بود ساختمان‌های تیمارستان را مرمت کنند، به دلایل نامعلومی دست از کار کشیدند و این جزیره هم‌چنان متروک باقی مانده است.


مرکز تحقیقات هسته‌ای نِگِب (اسرائیل)


مرکز تحقیقات هسته‌ای نگب، منطقه‌ای است که در صحرای نگب واقع شده، و در 13 کیلومتری جنوب شرق شهر دیمونای اسرائیل قرار دارد. ساخت این تاسیسات از سال 1958 و با همکاری فرانسوی‌ها، طبق پروتکل سورس آغاز شد.


اطلاعات مربوط به جزئیات این مرکز، کاملا محرمانه است. اما در سال 1986، شخصی به‌نام «مردخای وانونو»، تکنسین سابق دیمونا، به بریتانیا فرار کرد و مدارکی را مبنی بر برنامه‌های هسته‌ای اسرائیل ارائه داد. او هم‌چنین هدف از ساخت تاسیسات هسته‌ای و اسرار مربوط به سایت زیرزمینی مرکز هسته‌ای نگب را افشا کرد. در ژانویه سال 2012، رسانه‌ها، خبری را در رابطه با تعطیلی موقت مرکز تحقیقات راکتوری اعلام کردند. گزارش‌ها نشا می‌داد علت اصلی این تصمیم، احتمال حمله ایران به این پایگاه بوده‌است. در ماه اکتبر و نوامبر 2012، خبر حمله راکتی حماس به دیمونا (به جای حمله به مرکز تحقیقات هسته‌ای) تایید شد، اما درنتیجه این حمله، هیج آسیبی به پایگاه هسته‌ای اسرائیل وارد نشد.


در حال حاضر، تدابیر امنیتی شدیدی برای حفاظت از این منطقه درنظر گرفته شده ‌است، و تنها مقامات بالای حکومتی امکان دسترسی به این پایگاه را دارند.


مژگوریه (روسیه)


در کوهستان‌های اورال، به‌خصوص کوهستان یامانتائو، تاسیسات عظیم زیرزمینی وجود دارد. شایعات حاکی از آن است که وسعت این منطقه نزدیک به 650 کیلومتر است. هیچ‌کس به درستی هدف از احداث چنین مجتمعی را نمی‌داند، اما احتمال داده شده این مکان، یک پناه‌گاه زیرزمینی است که برای در امان ماندن از فجایع هسته‌ای ساخته شده‌ و پر از آذوقه و جواهرات است.


در سال 1992، دولت ایالات متحده از وجود چنین مکانی مطلع شد، اما دولت روسیه تا به‌حال، در رابطه با هدف از تاسیس و فعالیت‌های مربوط به این پایگاه، سکوت کرده‌است. آمار رسمی نشان می‌دهد که برای ساخت چنین سازه‌ای، حدود 10 هزار کارگر مورد نیاز است.


جزیره مار (برزیل)


«جزیره ایل‌ها دا کوییمادا» یا «جزیره مار»، واقع در کشور برزیل بوده و از جنگل‌های انبوه و صخره‌های متعددی تشکی شده است. این جزیره محل سکونت گونه‌ای از مارهاست که در خطر انقراض قرار دارند. به دلیل تعداد زیاد مارها، نیروی دریایی برزیل، امکان دسترسی مردم برزیل را به این منطقه ممنوع کرده‌است. این ممنوعیت هم برای محافظت از ساکنین سمی این جزیره در برابر گردشگران و هم برای حفاظت از جان انسان‌ها، درنظر گرفته شده است.


طبق برآوردها، در هر متر از این جزیره، یک مار وجود دارد. مارهای موجود در این جزیره از گونه سرنیزه‌ای طلایی هستند.


اتاق 39، پیونگ یانگ (کره شمالی)


نام رسمی این بخش، اتاق 39 کمیته مرکزی است که به حزب کارگر کره شمالی تعلق دارد. این سازمان بخشی از درآمد دولت کره شمالی را از طریق فعالیت‌های غیرقانونی، تامین می‌کند. ازجمله فعالیت‌های این سازمان، می‌توان به تجارت مواد ‌مخدر و تخلفات بیمه‌ای اشاره کرد که در سطح بین‌المللی اتفاق می‌افتد، و درآمدی حدود 500 میلیون تا یک میلیارد دلار را نصیب دولت می‌کند.


به‌دلیل انزوای کره شمالی و عدم ارتباطش با سایر کشورهای دنیا، پیگیری موبه‌موی فعالیت‌های این سازمان، کار بسیار دشواری است.


با این حال، تاکنون گزارش‌های به‌دست آمده نشان می‌دهد که درآمد حاصل از اتاق 39، صرف برنامه‌های هسته‌ای و رشوه دادن‌های دولت می‌شود.


منطقه 51 (نوادا، ایالات متحده)


گفته می‌شود این منطقه محل نگه‌داری از هواپیماهای سِری و تحقیقات مربوط به رویت پشقاب پرنده‌ها بوده و از امنیت بالایی نیز برخوردار است. تا به امروز، علت اصلی از ساخت چنین منطقه‌ای نامشخص باقی مانده. بسیاری بر این باورند که این مکان، محل آزمایش سلاح‌ها و هواپیماهای سِری ارتش ایالات متحده است که به پروژه سیاه نیز معروف شده.


وسعت این منطقه هوایی، 6 تا 17 کیلومتر برآورد شده‌است. حتی هواپیماهای ارتشی که مجوز پرواز در این منطقه را ندارند با تهدید جدی روبه‌رو خواهند شد. دولت ایالات متحده تمایلی به افشای اطلاعات مربوط به این منطقه ندارد و همین موضوع باعث به‌وجود آمدن شایعات و تئوری‌های توطئه در رابطه با علت واقعی احداث این منطقه شده است.


هر هفت روز هفته و به‌صورت 24 ساعته از منطقه 51 مراقبت شده برای این‌کار از دوربین‌ها و سنسورهای حرکتی زیرزمینی استفاده می‌شود. عکاسی در این مکان اکیدا ممنوع است و اگر بخواهید وارد این ناحیه شوید، به احتمال زیاد کشته خواهید شد.

نظرات کاربران
نظر شما

ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.

تیتر داغ
تازه‌ترین خبرها