کد خبر
482848
تحلیل هجمههای موجود علیه اعتقادات دینی و ایرانی برخی هنرمندان؛
سیاه لشکرهای جشنواره فجر
ساعت 24-حواشی جشنواره فیلم فجر مانند سالهای گذشته، موجهای داغی به راه انداخت اما این بار با یک تفاوت بزرگتر. این بار موجهای به راه انداختهشده از سوی سلبریتی ها، هجمه به باورهای ایرانی و ایمانی بود. باوری که اظهارش با توهین و تحقیر مدعیان آزادی بیان روبهرو شد.
r />
هنگامیکه شهاب حسینی در نشست خبری فیلم «شین» به تهیهکنندگی خودش حاضر شد و گفت برای معرفی ادبیات و فرهنگ ایران در آمریکا در حال فیلمسازی بوده و معتقد است که مشکلات کشور به دست خود مردم حل خواهد شد، با هجمه بسیاری روبهرو شد؛ درست مانند زمانی که جایزه جشنواره فیلم فجر را به امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف تقدیم کرد.این هجمه ها هنگامی به اوج رسید که داریوش ارجمند در جشنواره، شهادت سردار سلیمانی را تسلیت گفت و اعلام کرد که خود را سرباز سردار میداند. مدعیان آزادی بیان همچنان بر این موجها سوار بودند تا اینکه محمدرضا گلزار نیز مردم را به ذکر گفتن و نمازخواندن توصیه کرد. در تحلیل رفتارهای غیر اسلامی سلبریتی ها و رفتارهای باب میل دشمنان به گفتوگو با دو نفر از فعالان عرصه فرهنگی پرداختیم.
*جشنواره فجر باوجود مدعیان آزادی بیان معنای اصلی خود را گمکرده است
علی زکریایی، تهیهکننده و فعال فرهنگی در گفتوگو با «رسالت» گفت: «موضوع تهاجم علیه کسانی که از عقاید خود دفاع میکنند ریشهدار است و بنابراین میبایست این موضوع را از اساس بررسی کرد. پس از انقلاب اسلامی حیطه هنر سهوی یا عمدی به هنرمندان سپرده شد. سینمای آن زمان با افراطهای بسیار رئیس وقت صداوسیما همراه بود و او طی نامهنگاری با حضرت امام(ره) خواستار بیرون کردن تمام بازیگران شده بود که حضرت امام(ره) در پاسخ به این درخواست نیز فرموده بودند اینها بازیگر هستند و اگر فیلمنامه خوب به آنها داده شود ، فیلمِ خوب بازی میکنند.»
وی افزود: «ساختن فیلم خوب و بازی پرمحتوای بازیگران با توجه به دوران جنگ در تمامی حوزهها میسر نشد و تنها اندک فیلمهایی با محتوای جنگ و دفاع مقدس موفق واقع شدند. ازجمله آن فیلمها، ساختههای مرحوم فرجالله سلحشور بود که بهغیراز او دیگر کسی نظارت آنچنانی بر فیلمسازی و سریالها نداشت.»
*عدم نظارت، میدان هنر را به جولانگاه عده ای خاص بدل کرده است
وی تصریح کرد که البته کمکم متوجه جریانهای نفوذی و اینکه در دولتهای مختلف سازمانهای سینمایی یا نهادهای تایید رسیدگی به این موضوعها را رها کردند، شدیم.
زکریایی اظهار کرد: «نتیجه این رهایی و عدم نظارت، اختصاص افراد خاص به حیطه هنر شد؛ بهعنوانمثال اگر بر یک رستوران نظارت کافی صورت نگیرد آن فضا مخصوص عدهای خاص میشود، فضای هنر نیز در معرض چنین اتفاقی قرار گرفت آنهم هنگامیکه فضای رسانه و سلبریتی شدن به گونه ای است که میدان جولان را ایجاد میکند و همین میداندیده شدن، بستر لغزش را نیز فراهم میسازد بنابراین کسی که ایمان قوی نداشته باشد ممکن است در مسیر لغزش قرار گیرد.»فعال فرهنگی همچنین خاطرنشان کرد: «در شهری که همه لَنگ میزنند اگر صاف راه بروید مورد تمسخر واقع میشوید، بنابراین باوجود حاکم بودن چنین فضایی در جامعه هنری مبرهن است اگر شخصی به فضای ایمانی و اعتقاد ایرانی خود برگردد مورد هجمه قرار گیرد.»
*جشنواره فیلم فجر فریاد انقلاب به روال هنر است
وی افزود: «جشنواره فجر باوجود مدعیان آزادی بیان، معنای اصلی خود را گمکرده زیرا جشنواره فیلم فجر همگام با دهه فجر است تا انقلاب اسلامی را با ابزار هنر فریاد بزند. حال تمامی فیلمها ، سریالها و مهمتر از همه پشتصحنه فیلمها ، فریاد انقلاب است؟ اکنون بیش از هر موضوع دیگر جشنواره فیلم فجر تبدیل به اپوزیسیون مخالفان اسلام شده است تا عدهای خاص بهراحتی حرفهای خودشان را بزنند و جولان دهند.»
او همچنین خاطرنشان کرد: «تغییر دیدگاه چنین بازیگرانی پلهپله صورت گرفته و این حجم از تغییر ناگهانی نبوده بنابراین برگشت از این موضوع و تغییر چنین فضایی زمانبر و میبایست این مسیر برگشت را پلهپله طی کرد زیرا واکنشهای دفعی خودبهخود موجب ریزش فراوان میشود.»
این تهیهکننده افزود: «هنگامیکه خودمان فضا را رها کردیم باید صورتپذیری چنین اتفاقی را نیز تصور میکردیم. برای اصلاح چنین فضایی باید زمان و بودجهمان را صرف فیلمهای خوب کنیم و شرایط را برای پشتصحنههای سالمتر آماده کنیم.»
*بودجه دولت میبایست صرف محتواهای غنی شود نه سیاه نماییها
زکریایی ادامه داد: «دولت همانند پدر و مادر است، اگر دولت به کسانی که از عقاید دینی و ایرانی خود دفاع میکنند بها دهد شرایط طور دیگری خواهد بود و عکس این قضیه نیز برای کسانی که مخالف این ارزشها هستند وجود دارد.اگر پدر و مادر خانواده کار بد فرزند خود را حمایت کنند بیشک فرزندشان به کار خود ادامه و اگر کار پسندیدهای انجام دهد و مورد تشویق قرار گیرد بیشتر آن را تکرار و انجام آن را فراموش نمیکند.»او ضمن بیان اینکه دولت باید برای این فضا دست به اقدام مناسب بزند گفت: «دولت با صرف بودجه و تایید فیلم و فیلمنامههایی که سیاه نمایی و در جهت تضعیف اسلام نیستند و محتوای آنان غنی است، میتواند کمک شایانی به این فضا کند. بیشک هیچکس از پول بدش نمیآید و هنرمند هم از این قاعده مستثنا نیست، وقتی ببیند فیلم مذهبی و تاریخی با درآمد خوب ساخته میشود ، فیلم خوب بازی میکند و کمکم تحت تأثیر آن قرار میگیرد بهطور مثال آنتونی کوئین برای بازی در نقش حمزه ریش گذاشت و بعد از آنهم دیگر ریشهای خود را نزد بنابراین فیلم خوب میتواند تأثیر به سزایی داشته باشد.»
او بابیان اینکه جشنواره فجر ظرفیت بسیاری دارد تصریح کرد: «تحریم و عدم حضور عدهای که آنچنانهم دیده نمیشوند تأثیری نخواهد داشت. به قول جناب داریوش ارجمند کلاغ اگر قهر کند هزار گردو به نفع صاحب باغ است. بنابراین آمدن و نیامدن این افراد ضرری به جشنواره نمیزند. آنان فکر میکردند با این کارها مردم به حمایت آنها برمیخیزند اما وقتی دیدند مردم هم از آنها حمایتی نکردند به فضای جشنواره برگشتند اما بالباسهای متحدالشکل که این کارشان بیشک رفتاری بچگانه است.»
*مدعیان آزادی فریاد متفاوت از جانب خود را برنمیتابند
حامد بامروت نژاد، تهیهکننده مدیر موسسه سینمایی عمار نیز در گفتوگو با «رسالت» بیان کرد: «این جزو ویژگیهای سینمای انحصارطلب ایران است که هرگونه صدایی که لخت بودن پادشاه سینما را فریاد میزند به تمسخر یا بایکوت متهم میشود.»
وی افزود: «این فضا به شهاب حسینی که جایزه بینالمللی را برای این سینما کسب کرد، رحم نکرده و فریاد متفاوت از جانب او را برنمیتابد درحالیکه صحبتهای شهاب حسینی بسیار منطقی بود. امروز قسمتی از بدنه سینمای امروز ما سینمای ریا است. دم از استقلال میزند ولی از پولهای مشکوک و وامهای دولتی و سرمایههای سفارتی ارتزاق میکند.»او همچنین ادامه داد: «عدهای دم از آزادی بیان میزنند ولی هرگونه بیان متفاوتی از درون خود را برنمیتابند.دم از اهمیت مردم میزنند ولی در سفارت دشمنِ همین مردم حضور پیدا میکنند.دم از مردمداری میزنند ولی در جشنواره دشمن همین مردم شرکت میکنند و باافتخار جایزه میگیرند ولی جشنواره ملی همین مردم را تحریم میکنند.»بامروت نژاد در پایان این گفتوگو خاطرنشان کرد: «ما با سینمای ریا مواجه هستیم و این سینما در برابر هر حرف صادقانهای که ریاکاری آنها را رسوا کند میایستد و این صدای متفاوت روزبهروز بیشتر خواهد شد. آثار متفاوت و متنوعی که امسال در جشنواره دیدیم و توجهی که این آثار به سوژههای واقعی جامعه ایرانی داشتند در صورت تداوم، زمینبازی سینما را از آثار چرک و بدبختی و سیاه نمایی و آثاری که زائیده ذهن محدود نویسندههاست، عوض میکند و سوژههای واقعی نفسی تازه به این سینما میدهد.»
*جشنواره فجر باوجود مدعیان آزادی بیان معنای اصلی خود را گمکرده است
علی زکریایی، تهیهکننده و فعال فرهنگی در گفتوگو با «رسالت» گفت: «موضوع تهاجم علیه کسانی که از عقاید خود دفاع میکنند ریشهدار است و بنابراین میبایست این موضوع را از اساس بررسی کرد. پس از انقلاب اسلامی حیطه هنر سهوی یا عمدی به هنرمندان سپرده شد. سینمای آن زمان با افراطهای بسیار رئیس وقت صداوسیما همراه بود و او طی نامهنگاری با حضرت امام(ره) خواستار بیرون کردن تمام بازیگران شده بود که حضرت امام(ره) در پاسخ به این درخواست نیز فرموده بودند اینها بازیگر هستند و اگر فیلمنامه خوب به آنها داده شود ، فیلمِ خوب بازی میکنند.»
وی افزود: «ساختن فیلم خوب و بازی پرمحتوای بازیگران با توجه به دوران جنگ در تمامی حوزهها میسر نشد و تنها اندک فیلمهایی با محتوای جنگ و دفاع مقدس موفق واقع شدند. ازجمله آن فیلمها، ساختههای مرحوم فرجالله سلحشور بود که بهغیراز او دیگر کسی نظارت آنچنانی بر فیلمسازی و سریالها نداشت.»
*عدم نظارت، میدان هنر را به جولانگاه عده ای خاص بدل کرده است
وی تصریح کرد که البته کمکم متوجه جریانهای نفوذی و اینکه در دولتهای مختلف سازمانهای سینمایی یا نهادهای تایید رسیدگی به این موضوعها را رها کردند، شدیم.
زکریایی اظهار کرد: «نتیجه این رهایی و عدم نظارت، اختصاص افراد خاص به حیطه هنر شد؛ بهعنوانمثال اگر بر یک رستوران نظارت کافی صورت نگیرد آن فضا مخصوص عدهای خاص میشود، فضای هنر نیز در معرض چنین اتفاقی قرار گرفت آنهم هنگامیکه فضای رسانه و سلبریتی شدن به گونه ای است که میدان جولان را ایجاد میکند و همین میداندیده شدن، بستر لغزش را نیز فراهم میسازد بنابراین کسی که ایمان قوی نداشته باشد ممکن است در مسیر لغزش قرار گیرد.»فعال فرهنگی همچنین خاطرنشان کرد: «در شهری که همه لَنگ میزنند اگر صاف راه بروید مورد تمسخر واقع میشوید، بنابراین باوجود حاکم بودن چنین فضایی در جامعه هنری مبرهن است اگر شخصی به فضای ایمانی و اعتقاد ایرانی خود برگردد مورد هجمه قرار گیرد.»
*جشنواره فیلم فجر فریاد انقلاب به روال هنر است
وی افزود: «جشنواره فجر باوجود مدعیان آزادی بیان، معنای اصلی خود را گمکرده زیرا جشنواره فیلم فجر همگام با دهه فجر است تا انقلاب اسلامی را با ابزار هنر فریاد بزند. حال تمامی فیلمها ، سریالها و مهمتر از همه پشتصحنه فیلمها ، فریاد انقلاب است؟ اکنون بیش از هر موضوع دیگر جشنواره فیلم فجر تبدیل به اپوزیسیون مخالفان اسلام شده است تا عدهای خاص بهراحتی حرفهای خودشان را بزنند و جولان دهند.»
او همچنین خاطرنشان کرد: «تغییر دیدگاه چنین بازیگرانی پلهپله صورت گرفته و این حجم از تغییر ناگهانی نبوده بنابراین برگشت از این موضوع و تغییر چنین فضایی زمانبر و میبایست این مسیر برگشت را پلهپله طی کرد زیرا واکنشهای دفعی خودبهخود موجب ریزش فراوان میشود.»
این تهیهکننده افزود: «هنگامیکه خودمان فضا را رها کردیم باید صورتپذیری چنین اتفاقی را نیز تصور میکردیم. برای اصلاح چنین فضایی باید زمان و بودجهمان را صرف فیلمهای خوب کنیم و شرایط را برای پشتصحنههای سالمتر آماده کنیم.»
*بودجه دولت میبایست صرف محتواهای غنی شود نه سیاه نماییها
زکریایی ادامه داد: «دولت همانند پدر و مادر است، اگر دولت به کسانی که از عقاید دینی و ایرانی خود دفاع میکنند بها دهد شرایط طور دیگری خواهد بود و عکس این قضیه نیز برای کسانی که مخالف این ارزشها هستند وجود دارد.اگر پدر و مادر خانواده کار بد فرزند خود را حمایت کنند بیشک فرزندشان به کار خود ادامه و اگر کار پسندیدهای انجام دهد و مورد تشویق قرار گیرد بیشتر آن را تکرار و انجام آن را فراموش نمیکند.»او ضمن بیان اینکه دولت باید برای این فضا دست به اقدام مناسب بزند گفت: «دولت با صرف بودجه و تایید فیلم و فیلمنامههایی که سیاه نمایی و در جهت تضعیف اسلام نیستند و محتوای آنان غنی است، میتواند کمک شایانی به این فضا کند. بیشک هیچکس از پول بدش نمیآید و هنرمند هم از این قاعده مستثنا نیست، وقتی ببیند فیلم مذهبی و تاریخی با درآمد خوب ساخته میشود ، فیلم خوب بازی میکند و کمکم تحت تأثیر آن قرار میگیرد بهطور مثال آنتونی کوئین برای بازی در نقش حمزه ریش گذاشت و بعد از آنهم دیگر ریشهای خود را نزد بنابراین فیلم خوب میتواند تأثیر به سزایی داشته باشد.»
او بابیان اینکه جشنواره فجر ظرفیت بسیاری دارد تصریح کرد: «تحریم و عدم حضور عدهای که آنچنانهم دیده نمیشوند تأثیری نخواهد داشت. به قول جناب داریوش ارجمند کلاغ اگر قهر کند هزار گردو به نفع صاحب باغ است. بنابراین آمدن و نیامدن این افراد ضرری به جشنواره نمیزند. آنان فکر میکردند با این کارها مردم به حمایت آنها برمیخیزند اما وقتی دیدند مردم هم از آنها حمایتی نکردند به فضای جشنواره برگشتند اما بالباسهای متحدالشکل که این کارشان بیشک رفتاری بچگانه است.»
*مدعیان آزادی فریاد متفاوت از جانب خود را برنمیتابند
حامد بامروت نژاد، تهیهکننده مدیر موسسه سینمایی عمار نیز در گفتوگو با «رسالت» بیان کرد: «این جزو ویژگیهای سینمای انحصارطلب ایران است که هرگونه صدایی که لخت بودن پادشاه سینما را فریاد میزند به تمسخر یا بایکوت متهم میشود.»
وی افزود: «این فضا به شهاب حسینی که جایزه بینالمللی را برای این سینما کسب کرد، رحم نکرده و فریاد متفاوت از جانب او را برنمیتابد درحالیکه صحبتهای شهاب حسینی بسیار منطقی بود. امروز قسمتی از بدنه سینمای امروز ما سینمای ریا است. دم از استقلال میزند ولی از پولهای مشکوک و وامهای دولتی و سرمایههای سفارتی ارتزاق میکند.»او همچنین ادامه داد: «عدهای دم از آزادی بیان میزنند ولی هرگونه بیان متفاوتی از درون خود را برنمیتابند.دم از اهمیت مردم میزنند ولی در سفارت دشمنِ همین مردم حضور پیدا میکنند.دم از مردمداری میزنند ولی در جشنواره دشمن همین مردم شرکت میکنند و باافتخار جایزه میگیرند ولی جشنواره ملی همین مردم را تحریم میکنند.»بامروت نژاد در پایان این گفتوگو خاطرنشان کرد: «ما با سینمای ریا مواجه هستیم و این سینما در برابر هر حرف صادقانهای که ریاکاری آنها را رسوا کند میایستد و این صدای متفاوت روزبهروز بیشتر خواهد شد. آثار متفاوت و متنوعی که امسال در جشنواره دیدیم و توجهی که این آثار به سوژههای واقعی جامعه ایرانی داشتند در صورت تداوم، زمینبازی سینما را از آثار چرک و بدبختی و سیاه نمایی و آثاری که زائیده ذهن محدود نویسندههاست، عوض میکند و سوژههای واقعی نفسی تازه به این سینما میدهد.»
رسالت
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.