کد خبر
546565
مرادی به المپیک نرسید
پایان افسانه سهراب
ساعت 24-وزنهبرداری ایران با ناکامی سهراب مرادی در رقابتهای کلمبیا، حالا دیگر باید بهطور کامل قید مدال طلا را در بازیهای المپیک توکیو بزند.
مگر اینکه تا آنموقع اتفاق غیرمنتظرهای رخ دهد تا شاید خاطره خوش المپیک 2016 ریودوژانیرو برای پولادمردان دوباره تکرار شود. سهراب دو شب پیش یکی از تلخترین صحنههای عمر خود را در ورزش قهرمانی دید. صحنهای که به احتمال زیاد منجر به این خواهد شد که در آستانه 34سالگی تصمیم به بازنشستگی و خداحافظی از دنیای حرفهای بگیرد.
مرادی که اصلیترین شانس تیم ملی وزنهبرداری برای کسب مدال طلای المپیک 2020 بود در حالی در آخرین مرحله مسابقات گزینشی این بازیها به روی تخته رفت که به خاطر آسیبدیدگی اوت شد و نتوانست هیچ امتیازی از این میدان به دست آورد.
قهرمان المپیک ریو که در سه سال اخیر با مصدومیتهای زیادی از ناحیههای مختلف دستوپنجه نرم کرده بود، در شرایطی در رویداد کلمبیا به روی تخته رفت که 20 روز قبل در پیکارهای قهرمانی آسیا شرکت کرده بود و فرصت لازم برای ریکاوری در این مسابقه پرفشار و سنگین را نداشت. سهراب در حرکت یکضرب خود را با وزنه ۱۷۰کیلوگرمی آغاز کرد که در ابتدای کار در مهار این وزنه ناموفق عمل کرد و داوران به او چراغ قرمز دادند. وزنهبردار اصفهانی در حرکت دوم وزنه ۱۷۰ کیلوگرم را زد و چراغ سفید هم گرفت اما با احساس درد شدیدی از ناحیه مچ دست، آن را به زمین انداخت. مصدومیت او به قدری جدی بود که از حرکت سوم یکضرب و دوضرب انصراف داد تا اینگونه با المپیک توکیو وداع کند.
مرادی درحالی رکورددار یکضرب و مجموع دسته 96 کیلوگرم جهان به شمار میرود که مسیر سختی را برای کسب سهمیه المپیک طی کرد. او ابتدا از ناحیه دیسک کمر با آسیبدیدگی بدی مواجه شد. طوری که تا پای عمل جراحی پیش رفت اما درنهایت با تشخیص پزشکان با استفاده از روشهای درمانی پیشرفته در آلمان به بهبودیاش کمک کرد.
مصدومیت سختتر وقتی برای او به وجود آمد که در تمرینات از ناحیه کتف دچار مشکل شد. سهراب این بار دیگر چارهای نداشت که دست مصدومش را به تیغ جراحان بسپارد. شاید اگر مرادی آن روز خودسرانه تمرین نکرده و تنهایی وزنه نزده بود، سرنوشت جور دیگری برایش رقم میخورد. این اتفاق در شرایطی برای سهراب رقم خورد که تنها یک سال تا بازیهای المپیک توکیو باقی مانده بود. او این بار نیز راهی آلمان شد تا کتفش را عمل کند. کارشناسان در آن مقطع اعلام کردند هرچند سهراب عمل موفقیتآمیزی داشته باشد، بعید است بتواند در این فاصله خودش را به المپیک برساند.
آمدن ویروس کرونا اما وضعیتی را برای این وزنهبردار به وجود آورد تا او بتواند همچنان به بازگشت به میادین امیدوار باشد و تعویق المپیک را به فال نیک بگیرد.
همه این روزها و جریانات درحالی برای قهرمان وزنهبرداری جهان رخ داد که او حضور در مسابقات انتخابی المپیک را از دست داد و با وجود دراختیارداشتن بالاترین رکوردهای دنیا تنها یک راه بیشتر پیشرویش نبود. قوانین سخت و پیچیده فدراسیون جهانی وزنهبرداری برای این دوره از بازیهای المپیک به گونهای بود که سهراب یا باید با قرارگرفتن در جمع هشت نفر برتر اول رنکینگ جهانی دسته 96 کیلوگرم سهمیه میگرفت یا بهعنوان برترین وزنهبردار قاره. از آنجا که مرادی به دلیل عدم حضور در میادین بینالمللی از سایر رقبا عقب افتاده بود و جایگاه خوبی در رنکینگ نداشت، تنها بهعنوان برترین وزنهبردار آسیا در این دسته شانس المپیکیشدن داشت که آن را هم از دست داد. او چندیپیش در پیکارهای قهرمانی آسیایی تاشکند به روی تخته رفت. سهراب برای اینکه برترین وزنهبردار آسیا در این دسته باشد، باید حداقل رکورد 400 کیلوگرم و حداکثر 405 کیلوگرم را در مجموع مهار میکرد تا میتوانست همین جا کارش را برای سهمیه المپیک توکیو یکسره کند. این اتفاق اما در مورد وزنهبردار اصفهانی رخ نداد و او تنها توانست 384 کیلوگرم را مهار کند تا گره کور دسته ۹۶ کیلوگرم ایران همچنان به کلاف سردرگم تبدیل شود. آخرین فرصت مرادی برای المپیکیشدن مسابقات گزینشی کلمبیا بود تا با کسب حداکثر امتیاز خودش را بهعنوان برترین وزنهبردار دسته 96 آسیا معرفی کند که اینجا هم بخت با او یار نبود. سهراب برای اینکه سهمیه المپیکش را قطعی کند، باید در این میدان به رکورد 389 کیلوگرم میرسید که با آسیبدیدگی دستش نتیجهای به مراتب ضعیفتر از تاشکند گرفت.
دیگر نماینده مدعی ایران در دسته 96 کیلوگرم کیانوش رستمی بود که او نیز نتوانست به سهمیه المپیک برسد.
رستمی که به دلیل اوتکردن وزنههایش در رقابتهای چند سال اخیر، اختلاف امتیازی فاحشی با رقبایش در رنکینگ جهانی پیدا کرد، تصمیم گرفت برای اینکه ناکامیهای گذشتهاش را در دسته 96 کیلوگرم جبران کند، تغییر وزن بدهد و به دسته 89 کیلوگرم بیاید. وزنهبردار کرمانشاهی در یک سال اخیر که مسابقات به خاطر کرونا تعطیل بود، تمام تمرکزش را روی دسته 89 کیلوگرم گذاشت تا از این طریق برای کسب سهمیه المپیک تلاش کند. رستمی حداقل باید در پیکارهای قهرمانی آسیایی این دسته به رکورد مجموع 395 کیلوگرم میرسید تا تازه به گرفتن جواز المپیک امیدوار شود.
کیانوش با وجود اینکه طلای مجموع دسته 89 کیلوگرم رقابتهای تاشکند را گرفت، نتوانست به آن چیزی که مدنظرش بود، برسد؛ نایبقهرمان المپیک 2012 لندن چون وزنههای مدنظر را مهار نکرد، امتیازات لازم را کسب نکرد و نتوانست جواز حضور در المپیک را به دست آورد؛ درحالیکه باید مجموع 395 کیلوگرم را ثبت میکرد که با آن رکورد 22 کیلوگرم فاصله داشت! قهرمان سابق وزنهبرداری جهان در این رقابتها رکورد مجموع ۳۷۳ کیلوگرم را به ثبت رساند. او نیز با وجود اینکه شانس حضور در مسابقات کلمبیا را داشت اما پیش از اعزام به مسابقه و با وجود اینکه ویزایش آماده شده بود، انصراف خود را شرکت در این رقابتها اعلام کرد. قهرمان المپیک 2016 ریودوژانیرو تا الان دلیلی برای انصراف خود از رقابتهای کلمبیا را مطرح نکرده است اما ظاهرا چون او میدانسته به خاطر فاصله زمانی بین دو مسابقه و افت رکوردی شانس کمی برای رسیدن به رکورد مدنظر دارد، به کلمبیا اعزام نشده است. طبق قوانین جدید، وزنهبرداری ایران برای حضور المپیک 2020 توکیو تنها دو سهمیه دارد. ایران تا الان دو سهمیه خود را توسط علی میری، علی هاشمی و علی داوودی در دستههای 96، 105 و فوقسنگین قطعی کرده است. به این صورت که این سه وزنهبردار در جمع هشت نفر برتر رنکینگ جهانی قرار دارند. کادر فنی تیم ملی وزنهبرداری حالا که با ناکامی دو قهرمان باسابقه و عنواندار خود مواجه شده باید نفرات المپیکیاش را از میان این سه نفر انتخاب کند.
البته باید به این نکته اشاره کرد چون کیانوش رستمی سالهاست مسیرش را از سایر ملیپوشان جدا کرده و اعتقادی به تمرینکردن زیر نظر کادر فنی ندارد، خیلی گزینه دلخواه مربیان نبود. اعتقاد فدراسیون وزنهبرداری بیشتر به سهراب مرادی بود. طوری که تلویحا گفته بودند اگر هر دوی این نفرات سهمیه بگیرند، وزنهبردار المپیکی دسته 96 کیلوگرم مرادی خواهد بود.
وزنهبرداری ایران حالا در شرایطی قرار دارد که با حذف کیانوش و سهراب از المپیک، باید دلخوش به حضور ستارههای جوان این تیم در توکیو باشد؛ ستارههایی که سابقه حضور در المپیک را ندارند و نمیتوان روی قهرمانی آنها در این آوردگاه بزرگ حساب باز کرد.
مرادی که اصلیترین شانس تیم ملی وزنهبرداری برای کسب مدال طلای المپیک 2020 بود در حالی در آخرین مرحله مسابقات گزینشی این بازیها به روی تخته رفت که به خاطر آسیبدیدگی اوت شد و نتوانست هیچ امتیازی از این میدان به دست آورد.
قهرمان المپیک ریو که در سه سال اخیر با مصدومیتهای زیادی از ناحیههای مختلف دستوپنجه نرم کرده بود، در شرایطی در رویداد کلمبیا به روی تخته رفت که 20 روز قبل در پیکارهای قهرمانی آسیا شرکت کرده بود و فرصت لازم برای ریکاوری در این مسابقه پرفشار و سنگین را نداشت. سهراب در حرکت یکضرب خود را با وزنه ۱۷۰کیلوگرمی آغاز کرد که در ابتدای کار در مهار این وزنه ناموفق عمل کرد و داوران به او چراغ قرمز دادند. وزنهبردار اصفهانی در حرکت دوم وزنه ۱۷۰ کیلوگرم را زد و چراغ سفید هم گرفت اما با احساس درد شدیدی از ناحیه مچ دست، آن را به زمین انداخت. مصدومیت او به قدری جدی بود که از حرکت سوم یکضرب و دوضرب انصراف داد تا اینگونه با المپیک توکیو وداع کند.
مرادی درحالی رکورددار یکضرب و مجموع دسته 96 کیلوگرم جهان به شمار میرود که مسیر سختی را برای کسب سهمیه المپیک طی کرد. او ابتدا از ناحیه دیسک کمر با آسیبدیدگی بدی مواجه شد. طوری که تا پای عمل جراحی پیش رفت اما درنهایت با تشخیص پزشکان با استفاده از روشهای درمانی پیشرفته در آلمان به بهبودیاش کمک کرد.
مصدومیت سختتر وقتی برای او به وجود آمد که در تمرینات از ناحیه کتف دچار مشکل شد. سهراب این بار دیگر چارهای نداشت که دست مصدومش را به تیغ جراحان بسپارد. شاید اگر مرادی آن روز خودسرانه تمرین نکرده و تنهایی وزنه نزده بود، سرنوشت جور دیگری برایش رقم میخورد. این اتفاق در شرایطی برای سهراب رقم خورد که تنها یک سال تا بازیهای المپیک توکیو باقی مانده بود. او این بار نیز راهی آلمان شد تا کتفش را عمل کند. کارشناسان در آن مقطع اعلام کردند هرچند سهراب عمل موفقیتآمیزی داشته باشد، بعید است بتواند در این فاصله خودش را به المپیک برساند.
آمدن ویروس کرونا اما وضعیتی را برای این وزنهبردار به وجود آورد تا او بتواند همچنان به بازگشت به میادین امیدوار باشد و تعویق المپیک را به فال نیک بگیرد.
همه این روزها و جریانات درحالی برای قهرمان وزنهبرداری جهان رخ داد که او حضور در مسابقات انتخابی المپیک را از دست داد و با وجود دراختیارداشتن بالاترین رکوردهای دنیا تنها یک راه بیشتر پیشرویش نبود. قوانین سخت و پیچیده فدراسیون جهانی وزنهبرداری برای این دوره از بازیهای المپیک به گونهای بود که سهراب یا باید با قرارگرفتن در جمع هشت نفر برتر اول رنکینگ جهانی دسته 96 کیلوگرم سهمیه میگرفت یا بهعنوان برترین وزنهبردار قاره. از آنجا که مرادی به دلیل عدم حضور در میادین بینالمللی از سایر رقبا عقب افتاده بود و جایگاه خوبی در رنکینگ نداشت، تنها بهعنوان برترین وزنهبردار آسیا در این دسته شانس المپیکیشدن داشت که آن را هم از دست داد. او چندیپیش در پیکارهای قهرمانی آسیایی تاشکند به روی تخته رفت. سهراب برای اینکه برترین وزنهبردار آسیا در این دسته باشد، باید حداقل رکورد 400 کیلوگرم و حداکثر 405 کیلوگرم را در مجموع مهار میکرد تا میتوانست همین جا کارش را برای سهمیه المپیک توکیو یکسره کند. این اتفاق اما در مورد وزنهبردار اصفهانی رخ نداد و او تنها توانست 384 کیلوگرم را مهار کند تا گره کور دسته ۹۶ کیلوگرم ایران همچنان به کلاف سردرگم تبدیل شود. آخرین فرصت مرادی برای المپیکیشدن مسابقات گزینشی کلمبیا بود تا با کسب حداکثر امتیاز خودش را بهعنوان برترین وزنهبردار دسته 96 آسیا معرفی کند که اینجا هم بخت با او یار نبود. سهراب برای اینکه سهمیه المپیکش را قطعی کند، باید در این میدان به رکورد 389 کیلوگرم میرسید که با آسیبدیدگی دستش نتیجهای به مراتب ضعیفتر از تاشکند گرفت.
دیگر نماینده مدعی ایران در دسته 96 کیلوگرم کیانوش رستمی بود که او نیز نتوانست به سهمیه المپیک برسد.
رستمی که به دلیل اوتکردن وزنههایش در رقابتهای چند سال اخیر، اختلاف امتیازی فاحشی با رقبایش در رنکینگ جهانی پیدا کرد، تصمیم گرفت برای اینکه ناکامیهای گذشتهاش را در دسته 96 کیلوگرم جبران کند، تغییر وزن بدهد و به دسته 89 کیلوگرم بیاید. وزنهبردار کرمانشاهی در یک سال اخیر که مسابقات به خاطر کرونا تعطیل بود، تمام تمرکزش را روی دسته 89 کیلوگرم گذاشت تا از این طریق برای کسب سهمیه المپیک تلاش کند. رستمی حداقل باید در پیکارهای قهرمانی آسیایی این دسته به رکورد مجموع 395 کیلوگرم میرسید تا تازه به گرفتن جواز المپیک امیدوار شود.
کیانوش با وجود اینکه طلای مجموع دسته 89 کیلوگرم رقابتهای تاشکند را گرفت، نتوانست به آن چیزی که مدنظرش بود، برسد؛ نایبقهرمان المپیک 2012 لندن چون وزنههای مدنظر را مهار نکرد، امتیازات لازم را کسب نکرد و نتوانست جواز حضور در المپیک را به دست آورد؛ درحالیکه باید مجموع 395 کیلوگرم را ثبت میکرد که با آن رکورد 22 کیلوگرم فاصله داشت! قهرمان سابق وزنهبرداری جهان در این رقابتها رکورد مجموع ۳۷۳ کیلوگرم را به ثبت رساند. او نیز با وجود اینکه شانس حضور در مسابقات کلمبیا را داشت اما پیش از اعزام به مسابقه و با وجود اینکه ویزایش آماده شده بود، انصراف خود را شرکت در این رقابتها اعلام کرد. قهرمان المپیک 2016 ریودوژانیرو تا الان دلیلی برای انصراف خود از رقابتهای کلمبیا را مطرح نکرده است اما ظاهرا چون او میدانسته به خاطر فاصله زمانی بین دو مسابقه و افت رکوردی شانس کمی برای رسیدن به رکورد مدنظر دارد، به کلمبیا اعزام نشده است. طبق قوانین جدید، وزنهبرداری ایران برای حضور المپیک 2020 توکیو تنها دو سهمیه دارد. ایران تا الان دو سهمیه خود را توسط علی میری، علی هاشمی و علی داوودی در دستههای 96، 105 و فوقسنگین قطعی کرده است. به این صورت که این سه وزنهبردار در جمع هشت نفر برتر رنکینگ جهانی قرار دارند. کادر فنی تیم ملی وزنهبرداری حالا که با ناکامی دو قهرمان باسابقه و عنواندار خود مواجه شده باید نفرات المپیکیاش را از میان این سه نفر انتخاب کند.
البته باید به این نکته اشاره کرد چون کیانوش رستمی سالهاست مسیرش را از سایر ملیپوشان جدا کرده و اعتقادی به تمرینکردن زیر نظر کادر فنی ندارد، خیلی گزینه دلخواه مربیان نبود. اعتقاد فدراسیون وزنهبرداری بیشتر به سهراب مرادی بود. طوری که تلویحا گفته بودند اگر هر دوی این نفرات سهمیه بگیرند، وزنهبردار المپیکی دسته 96 کیلوگرم مرادی خواهد بود.
وزنهبرداری ایران حالا در شرایطی قرار دارد که با حذف کیانوش و سهراب از المپیک، باید دلخوش به حضور ستارههای جوان این تیم در توکیو باشد؛ ستارههایی که سابقه حضور در المپیک را ندارند و نمیتوان روی قهرمانی آنها در این آوردگاه بزرگ حساب باز کرد.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.