دفاع تمام قد سخنگوی دولت از محرمانه بودن قراردادها با چین

ساعت 24 - بهادری جهرمی در گفت وگو با فارس ودربخشی از سخنانش به دفاع تمام قد از محرمانه بودن قرارداد25 ساله با چین دفاع کرد و انگارکه دولت از شهروندان ایرانی جداست وبرای خود قرارداد می بنددگفت نمی خواهیم اسرارمارا رقبا بدانند اما نگفت این خواست چین بوده وبر ایران تحمیل شده است ونگفت اگر قراردادها افشاشوند شاید جای نقد داشته باشند.

dir="RTL" style="text-align:right">بهادری جهرمی گفت : شما اگر کسب و کاری داشته باشید، رونقی به تجارتتان ببخشید و قراردادی منعقد کنید آیا اجازه می‌دهید رقبای اقتصادی جزئیات قرارداد و تعاملات تان را بدانند؟ اجازه می دهید رقبا همه جزئیات اقدامات اقتصادیتان را، (به ویژه کسانی که در حوزه‌های مشترک رقابت دارند مثلا هر دو در حوزه فناوری‌های برتر و انرژی سرمایه‌گذاری می‌کنند) بدانند یا ترجیح می دهید خودتان بتوانید تعاملات تجاری دو سویه داشته باشید؟طبیعتاً هیچ کشوری مُشتش را برای رقبایش باز نمی‌کند ایران نیز همین الگو را مد نظر قرار داده است. هر کشور اروپایی، آمریکایی، آسیایی را نام ببرید از این الگو پیروی می‌کند. دلیلی ندارد یک کشور جزئیات تعاملات اقتصادی‌اش را برای رقبایش به نمایش بگذارد.

سخنگوی دولت گفت: اجرای بعضی از قراردادهای ایران با چین آغاز شده است و برخی دیگر نیز با فاصله زمانی آغاز میشود و آثار اقتصادیِ آنها هم طبیعتاً در حوزه تجارت خارجی در کشور به ویژه با سرمایه‌گذاری‌هایی که در حوزه های اقتصادی محسوس و ملموس خواهد شد.در سال‌های اخیر اولویت اصلی و اول مردم مسائل اقتصادی بوده است یعنی معضلات اقتصادی جزو اصلی ترین مشکلات بشمار می‌روند تا جایی که برطرف شدن آن‌ها به مطالبه مردمی بدل شده است. شعارهای انتخاباتی هم در چند دوره اخیر (اعم از مجلس و ریاست جمهوری) حول برطرف شدن مسائل اقتصادی شکل گرفته است.

باید به این مساله توجه کرد کشور چین که از آن نام برده شد دومین اقتصاد دنیا است و از نظر حجم اقتصادی و تجارت خارجی چه ظرفیت عظیمی دارد، این کشور در شرف تبدیل شدن به اقتصاد اول دنیا است؛ زمانی برای امروز و فردایمان برنامه ریزی می‌کنیم و زمانی هم برای آینده تدبیر می‌کنیم تا متوجه شویم چه حوزه های اقتصادی در حال رشد هستند و چه حوزه هایی رشد کمتری دارند و یا در افول به سر میبرند.اقتصاد چین دومین اقتصاد بزرگ دنیا بشمار می‌رود و حجم تجارت خارجی گسترده ای دارد؛ همین الان هم خیلی از کشورهای اروپایی و امریکایی نیازمند خیلی از تکنولوژی ها و محصولات چینی هستند و یا در رقابت با یکدیگر به سر می‌برند مثلاً به واسطه پایین بودن هزینه تمام شده محصولات چینی، در خیلی از حوزه‌ها مرجع شده اند. ولی متاسفانه پیش از دولت فعلی، آخرین سفر دولتی رئیس جمهور کشورمان به چین (با اینکه در یک قاره قرار داریم) حدود ۲۰ سال پیش بوده است.پیش از این برنامه جامع همکاری 25 ساله ایران و چین امضا شده بود که در حوزه‌های مختلف انرژی، اقتصادی، آموزشی تفاهمات کلانی صورت گرفته بود. نمایندگانی از مجلس، نهادهای حاکمیتی و دولت وقت، به صورت کارشناسی و تخصصی بررسی کردند که چه حوزه هایی برای منافع کشور و منافع اقتصادی نیازمند تعامل است در حالی که عملیاتی نشده بودند و این گزاره را القا می‌کرد که تعامل با چین در سطح راهبرد و کلام باقی می‌ماند و به عمل و اجرا نرسیده است، سفر اخیر رئیس جمهور به چین از این نظر حائز اهمیت بود که نشان داد ایران برای توسعه روابط با چین اراده قوی و جدی دارد.

از آنجایی که در آخرین سفر، رئیس جمهور چین به ایران آمده بودند این بار نوبت سفر رئیس جمهور ایران به این کشور بود که صورت گرفت. تقریبا تمام تیم همراهِ رئیس جمهور اقتصادی بودند؛ وزیر صمت، وزیر نفت، وزیر راه و شهرسازی، وزیر جهاد کشاورزی، وزیر اقتصاد، رئیس کل بانک مرکزی یعنی تقریبا تمام تیم اقتصادی دولت همراه رئیس جمهور به چین رفته بودند و در همه حوزه‌هایی هم که نام بردم قراردادهایی منعقد شد.معنای قرارداد هم روشن است قرارداد یک طرف ندارد، دو طرف دارد یعنی منافعی برای کشور ما وجود دارد که منجر به قرار شده است. مثلا می‌خواهیم خط راه‌آهن بکشیم چه با چین همکاری کنیم چه نکنیم از موقعیت ترانزیتی کشورمان (صرف نظر از همکاری با چین) باید بهره‌برداری کنیم. چین هم برای فعالسازی این مسیر تجاری و تسهیل مسیر تجارت شرق به غرب منافعی دارد یعنی هر دو طرف در این مسئله منافعی دارند.در حوزه‌های مختلف مشابه همین امر وجود دارد مثلا در زمینه انرژی منافع ما اقتضا می‌کند که سرمایه گذاری جدی‌تری صورت بگیرد. از طرفی چین یکی از مصرف کنندگان بزرگ انرژی در جهان است و می تواند خریدار محصولات ما باشد.البته تجارت خارجی این دولت نگاهش محدود به یک کشور نبوده، نیست و نخواهد بود.