اکوادور از بهشت گردشگران تا کشور تبهکاران

ساعت 24 - پل تقریبا نیمی‌ از عمر خود را از ۱۵ سالگی عضو یک باند تبهکار بوده است.«پل» می‌گوید: «در حال حاضر، همه چیز خطرناک است. مرگ ممکن است از هرجایی سراغم بیاید. »او که مردی حدود ۳۰ ساله و لاغراندام است عضو یکی از خشن‌ترین باندهای تبهکار اکوادور است.

پل معتقد است یک سال و نیم است که در فهرست هدف‌های اصلی یک گروه رقیب قرار داشته و تنها دلیل زنده بودنش به لطف دعای مادرش است: «مثل اینکه خدا نمی‌خواهد من را آن بالا ببرد و شیطان هم مرا در آن زیر نمی‌خواهد. »پل (نام واقعی او این نیست) به ما توضیح می‌دهد که حدود نیمی از زندگی خود را به عنوان عضو یک باند تبهکار در گوایاکیل، بزرگترین شهر اکوادور گذرانده است.پل می‌ترسد اگر بیش از حد یک جا بماند، دشمنانش از باندهای رقیب - که در حال حاضر درگیر جنگی خونین با هم هستند – او را پیدا ‌کنند. بنابراین ما همراه او در شهر حرکت می‌کنیم تا دنبال کردن ما برای دیگران سخت‌تر شود. او درباره دلایل پیوستن خود به یکی از ۲۰ باندی که خشونتشان چهره اکوادور را تغییر داده است، می‌گوید: «من می‌خواستم پیش مردم احترام داشته باشم.»اکوادور تا همین اواخر یکی از امن‌ترین کشورهای منطقه به شمار می‌آمد. این کشور دروازه‌ای برای سفر گردشگران به جزایر گالاپاگوس و منطقه جنگل‌های بارانی است و گردشگران زیادی را به خود جلب می‌کرد. اما این کشور حالا دارای بالاترین آمار قتل‌ عمد ثبت شده در آمریکای لاتین است.در سال ۲۰۲۳، پلیس حدود ۸۰۰۰ مرگ خشونت آمیز را ثبت کرد. این رقم هشت برابر بیشتر از شمار قتل ثبت شده در سال ۲۰۱۸ است و اکوادور را در رده بالاتر از کشورهایی مانند مکزیک و کلمبیا قرار می‌دهد. گراف در ماه ژانویه که مردان مسلح نقابدار یک ایستگاه تلویزیونی اکوادور را در جریان پخش برنامه زنده تصرف کردند، این کشور خبرساز شد. همزمان باندهای تبهکار در چندین شهر به آدم‌ربایی و انفجار دست زدند و زندانیان در زندان‌ها شورش کردند. دانیل نوبوا، رئیس جمهور که دو ماه پیش سوگند یاد کرده بود، در کشور وضعیت فوق‌العاده اعلام کرد. از آن زمان تاکنون، پلیس بیش از ۱۶۰۰۰ نفر را دستگیر کرده است.شرایط وضعیت اضطراری روز دوشنبه گذشته پایان یافت، اما رئیس جمهور تصمیم گرفته است وضعیت «آمادگی برای درگیری مسلحانه داخلی» همچنان برقرار بماند و براساس آن، ارتش از اختیارات ویژه برای برخورد با تبهکاران برخوردار باشد. او در پی اقدامات بیشتری مانند کنترل شدیدتر بر مالکیت اسلحه و احکام سخت‌تر زندان برای مرتکبان خشونت است. قرار است این اقدامات در روز ۲۱ آوریل به همه‌پرسی گذاشته خواهد شد. شکی نیست که افزایش خشونت گروه‌ها زندگی بسیاری از مردم اکوادور را دگرگون کرده است. دکتر گابریلا آلمیدا می‌گوید «اخیرا تعداد بیماران مبتلا به اضطراب و حملات پانیک به میزان چشمگیری افزایش یافته است.»خود دکتر آلمیدا از بیرون رفتن در شب اجتناب می‌ورزد و در توضیح می‌گوید: «یک مورد آدم‌ربایی در نزدیکی اینجا، چهار بلوک آن طرف‌تر رخ داده است.»او درباره خشونت‌های مرتبط با قاچاق مواد مخدر در کشور همسایه می‌گوید: «یادم می‌آید که وقتی نوجوان بودم، در کلمبیا چه می‌گذشت.»

او می‌افزاید: «ما هرگز فکر نمی‌کردیم در کشورمان شاهد چنین اتفاقی باشیمدکتر آلمیدا می‌گوید «ما در یک کابوس همیشگی زندگی می‌کنیم» و به همین دلیل، در نظر دارد به اسپاانیا مهاجرت کند. گوایاکیل، مرکز مواد مخدر اکوادور بخش عمده این کابوس حاصل رشد تجارت مواد مخدر است. بر اساس گزارش دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد، تولید و مصرف کوکائین در سراسر جهان به رکوردهای جدید افزایش یافته است.تنها بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱، تولید کوکائین تقریبا یک سوم افزایش یافت و کارتل‌های بین‌المللی تجارت مواد مخدر به دنبال راه‌های جدیدی برای قاچاق کوکائین تولید شده در کلمبیا و پرو بوده‌اند. این کارتل‌ها اکوادوررا که بین پرو و کلمبیا واقع شده و مقامات آن تجربه کافی را در مبارزه با قاچاق نداشتند، به عنوان بهترین گزینه در نظر گرفتند. در نتیجه، اکوادور به یک مرکز اصلی توزیع جهانی مواد مخدر تبدیل شده است که مواد مخدر برای ترانزیت به نقاط دیگر آماده می‌شود. برای حمل و نقل این مواد، معمولا آن را در کانیتنرها مخفی و از اینجا به مقصد نهایی حمل می‌کنند. باندهایی مانند باندی که پل از اعضای آن است، در این مسیر نقشی کلیدی دارند. پل به ما می‌گوید که کارش را از خرید و فروش مقادیر نسبتا کم مواد مخدر شروع کرد و به قاچاق عمده کیلوها کوکائین رسیده است.او می‌گوید که نقش جدیدش مخفی کردن مواد مخدر غیرقانونی در میان سایر کالاها داخل کانتینرهای حمل و نقل است. به گفته گارد ساحلی اکوادور، ۹۰ درصد مواد مخدر غیرقانونی در داخل کانتینرهای حمل‌ونقل جاسازی و از بندر گوایاکیل خارج می‌شود. گارد ساحلی بر میزان نظارت خود بر حمل کانتینرها افزوده اما می‌گوید که با این اقدام، مامورانش در معرض خطر بیشتری قرار گرفته‌اند. گارد ساحلی می‌گوید که وجود فساد کارش را سخت‌تر می‌کرد. او به دلیل ترس از انتقام توسط گروه‌های تبهکار نمی‌خواهد نامش را فاش کنیم و برای مخفی کردن چهره‌اش، ماسک خاکستری پوشیده است. نفرات مسلح او روزانه تا چهار ماموریت گشت‌زنی انجام می‌دهند و به دنبال اعضای باندی می‌گردند که از قایق‌های کوچک برای حمل و مخفی کردن مواد مخدر در کانتینرهای روی کشتی‌های بزرگ استفاده می‌کنند. این فرمانده می‌گوید که در گذشته، رواج فساد کار آن‌ها را مختل می‌کرده است و پل هم تایید می‌کند که باند او به کسی در بندر پول می‌داد تا دوربین‌های امنیتی را در لحظات حساس خاموش کند تا اعضای باند بتوانند فعالیت‌ غیرقانونی خود را بدون خطر شناسایی انجام دهند. برای پل، قاچاق بیشتر مواد مخدر به معنای «پول بیشتر، سلاح‌های بهتر» بوده اما در کنار اینها، باعث جنگ‌های خونین بین باندهای رقیب هم شده است. پل توضیح می‌دهد: «همه باندها خواهان قلمروی انحصاری برای فعالیت خود هستند. قلمرویی برای فروش مواد مخدر، قلمرویی برای قاچاق - حتی برای اخاذی از مردم و آدم‌ربایی.»وقتی می‌پرسیم چرا از باند خارج نمی‌شود، ادعا می‌کند که از زمانی که مجبور شده مخفی شود کمتر درگیر فعالیت این باند بوده است، اما اعضای باندی که به دنبال او هستند «همه جا» هستند. او به ما می‌گوید که ارتباط خود را با گروهش حفظ می‌کند تا در صورت لزوم، پشتیبانی و سلاح‌ بیشتری برای محافظت از خود در اختیارش قرار دهند. او می‌توانست خود را به مقامات تسلیم کند، اما ادعا می‌کند که «تنها راه برای خروج کامل از باند و ایمنی از خطر باندهای رقیب این است که کشور را ترک کند» زیرا باندها در زندان‌ها فعال هستند. پس از اینکه او را در مورد ماهیت مشارکتش در باند تحت فشار قرار دادیم، با اکراه اعتراف کرد که مرتکب قتل هم شده اما می‌گوید از اینکه باعث فروپاشی خانواده‌ها شده پشیمان است.او می‌گوید: «من از گرفتن جان مردم احساس پشیمانی می‌کنم. شب‌ها دچار بی‌خوابی می‌شوم چون به فکر افراد زیادی هستم که به آن‌ها صدمه زده‌ام.» مبارزه برای عدالت، تهدید بی‌عدالتی وقتی این مسائل را با مقامات دولت در میان گذاشتیم به ما گفتند که «به طور چشمگیری» تعداد قتل‌های خشونت‌آمیز را کاهش داده و «نفوذ و قدرت باندهای سازمان‌یافته» را در زندان‌ها از بین برده‌اند، پرونده‌های فساد را بررسی کرده و «در مبارزه علیه مافیای مواد مخدر موفق» بوده‌اند. اما مامورانی که وظیفه دارند اعضای باند را دستگیر کنند و به دست عدالت بسپارند خود به هدف‌ باندها تبدیل شده‌اند. در کمتر از دو سال گذشته، شش دادستان عمومی اکوادور به قتل رسیده‌اند. یکی از آن‌ها سزار سوارز بود که هدایت تحقیقات مربوط به حمله به ایستگاه تلویزیونی و همچنین تعدادی از پرونده‌های فساد را در دست داشت. در ماه ژانویه او به ضرب گلوله در گوایاکیل کشته شد. میشل لونا، دادستان عمومی، خواهان حفاظت بهتر از کسانی است که تلاش می‌کنند جنایتکاران را به دست عدالت بسپارنداو و همکارانش از این بیم دارند که هر کسی که تلاش کند باندهای خشن اکوادور را هدف پیگرد قرار دهد، خود به هدف جنایت سازمان‌یافته تبدیل شود. آن‌ها خواستار اقدامات امنیتی بیشتری برای محافظت از خود هستند و می‌خواهند هویت دادستان‌ها مخفی بماند و جلسات رسیدگی از راه دور برگزار شود.

به این ترتیب، از خطرات جانی در مسیر سفر به دادگاه محل محاکمه مظنونان در امان خواهند ماند. لونا شخصا تهدیدی دریافت نکرده است، اما نگران آن است که تا زمانی که به این شغل مشغول است، هدف ترور قرار گیرد. در نتیجه به تغییر شغل فکر می‌کند و می‌گوید در شرایط کنونی، مرگ او فقط مساله زمان است.او می‌گوید: «اگر هیچ تضمین دیگری در مورد امنیت خود دریافت نکنیم، باید استعفا بدهم» و ادامه می‌دهد«ما حقوقدانان سال‌ها درس نخوانده و آموزش حقوق ندیده‌ایم تا به شغلی بپردازیم تا در آن دست به خودکشی بزنیم.»

بی بی سی