علی مدنی‌زاده بیاید یا نیاید
علی مدنی‌زاده، متولد ۱۳۶۱، دکترای اقتصاد از دانشگاه شیکاگو آمریکا دارد و رئیس دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف است. در سال ۲۰۰۰ مدال برنز المپیاد جهانی ریاضی و در سال ۱۳۹۷ جایزه پژوهشگر جوان اقتصاد ایران را به دست آورده است.
او از جمله چهره‌های آکادمیک محسوب می‌شود که سابقه عضویت در هیئت عامل سازمان فناوری اطلاعات ایران، کمیته نقدینگی بانک مرکزی و کمیسیون شورای پول و اعتبار را در کارنامه دارد.
مدنی‌زاده همچنین مشاور اقتصادی سازمان برنامه و بودجه کشور، مشاور اقتصادی طرح سند تحول دولت، مدیر طرح کلان اصلاح قانون بانک مرکزی، مدیر طرح کلان اصلاح ساختاری بودجه، مدیر طرح اقتصاد کلان خروج غیرتورمی از رکود و رئیس گروه مدل‌سازی پژوهشکده پولی و بانکی بانک مرکزی را برعهده داشته است. او در سال ۱۴۰۱ در دولت سیزدهم در اعتراض به سیاست‌های اقتصادی به همراه تعدادی از مشاوران اقتصادی دولت استعفا داد.
مدنی‌زاده از جمله افرادی است که به اصلاح ساختاری بودجه کشور معتقد است که آن را در جزوه‌ای با عنوان «چهارچوب اصلاح ساختاری بودجه» منتشر کرده و یک بار نیز در یک برنامه تلویزیونی در شبکه چهار از آن دفاع کرد. از اهداف این اصلاحات می‌توان به ایجاد ثبات در اقتصاد کلان و حمایت از تولید و اشتغال و ارتقای عدالت اقتصادی و بهبود معیشت عمومی اشاره کرد. او البته به کاهش مداخلات دولت در بازار اعتقاد دارد و بخش خصوصی را محور توسعه اقتصادی می‌داند که دولت باید در آن نقش تنظیم‌گر را داشته باشد.
مدنی‌زاده رسیدن به تورم تک‌رقمی را با انضباط پولی و حذف کسری بودجه دولت قابل دسترس می‌داند و مخالف شوک‌درمانی است. او در خرداد سال گذشته و پیش از شروع انتخابات ریاست‌جمهوری در نشست «الزامات پیاده‌سازی نظارت بانکی موثر در ایران» ریشه اصلی مشکلات اقتصادی در سال ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۶ را انباشت دارایی‌های مسموم و ناترازی بانک‌ها و وام‌دهی به ذی‌نفعان دانسته و گفته بود:«تنظیم‌گرها نباید اجازه دهند چنین بازی خطرناکی آغاز شود، اما وقتی ضعف نظارت از سوی بانک مرکزی وجود داشته باشد، باعث می‌شود این وام‌دهی‌های ارتباطی اتفاق بیفتد و از سوی دیگر دارایی‌های مسموم و ناترازی بانکی در سیستم بانکی شکل بگیرد. » مدنی‌زاده گفته بود اگر آمریکا از برجام خارج نمی‌شد باز هم تورم در ایران افزایش پیدا می‌کرد. او همچنین از مخالفان عدم استقلال بانک مرکزی است و همچنین گفته تا زمانی که شاهد دولتی بودن نظام بانکی هستیم نظارت محقق نمی‌شود.
او درباره مسئولان اقتصادی گفته بود: «گرفتاری ما این است که کسانی در کشور مسئولیت دارند و تاثیرگذارند که بدیهیات اولیه اقتصادی را باور ندارند. همین‌ها قانون‌نویس و مسئولان تصمیم‌گیر هستند. نظام تصمیم‌گیر و کارشناسی کشور به تجربه دنیا و آموزه‌های علمی بی‌اعتناست.
برخی از مسئولان، بدیهیات علم اقتصاد را منکر می‌شوند؛ آیا با این شرایط انتظار دارید نتیجه بهتری داشته باشیم!؟ وقتی می‌گوییم بانک مرکزی باید مستقل باشد به معنی این نیست که باید مستقل از حاکمیت باشد، بلکه مقصود این است که باید از دولت مستقل باشد و تحت فرمان وزرا و سازمان برنامه و بودجه نباشد. می‌گویند این‌ها بانکداری غربی است! مگر بانکداری غربی و شرقی داریم!؟ آنچه که در ایران وجود دارد همه چیز است جز بانک! همه چیز است جز نظارت بر بانک!»
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.