روسیه با بدبختی نفت می فروشد

ساعت 24 - ماه‌های اخیر شاهد مجموعه‌ای از حوادث مرموز بوده است که کشتی‌های باری تجاری را که به طور منظم وارد بنادر روسیه می‌شوند، درگیر کرده است. برخی از این حوادث منجر به غرق شدن کشتی‌ها شده و حتی جان افراد زیادی را تهدید کرده است.

به گزارش جماران به نقل از الجزیره، در سایه افزایش حوادث مرموز که کشتی‌های تجاری را در بنادر روسیه هدف قرار می‌دهند، ابعاد جدیدی از جنگ پنهانی که علیه صادرات دریایی روسیه به راه افتاده است، آشکار می‌شود. الکساندر تیموخین، نویسنده روزنامه روسی فزگلیاد، می‌گوید این تحولات چالش‌های بزرگی را برای امنیت اقتصادی و دریایی ایجاد می‌کند و مستلزم واکنش‌های فوری و قاطع برای حفظ منافع روسیه. روسیه با بدبختی نفت می فروشد. حوادث مرموز

نویسنده یادآور می‌شود که ماه‌های اخیر شاهد مجموعه‌ای از حوادث مرموز بوده است که کشتی‌های باری تجاری را که به طور منظم وارد بنادر روسیه می‌شوند، درگیر کرده است. برخی از این حوادث منجر به غرق شدن کشتی‌ها شده و حتی جان افراد زیادی را تهدید کرده است. وی می‌افزاید که در ششم ژوئیه جاری، نفتکش "اکو ویزارد" که در بندر اوست لوگا لنگر انداخته بود، دچار انفجاری شد که منجر به نشت آمونیاک شد. الکساندر دروزدنکو، فرماندار استان لنینگراد، حادثه نشت آمونیاک را تایید کرد و خاطرنشان کرد: "هوای بارانی و مانع آبی که به موقع نصب شد، از انتشار این ماده در جو جلوگیری کرد. " نویسنده اذعان می‌کند که این حادثه وحشتناک حتی در خاک روسیه، اولین مورد از نوع خود نیست. اولین حادثه قابل توجه، غرق شدن یک کشتی باری روسی در دریای مدیترانه در جنوب شهر کارتاخنا در 23 دسامبر 2024 بود که گمان می‌رود علت آن 3 انفجار در اتاق موتور بوده است. در اواخر ژانویه 2025، نفتکش "سی چارم" در دریای مدیترانه دچار انفجار شد که منجر به جراحات شماری از خدمه آن شد. این نفتکش متعلق به شرکت "ثیناماریس" بود که 3 بار در سال 2024 نفت روسیه را حمل کرده بود. در 9 فوریه، نشت مازوت از نفتکش "کوالا" که با پرچم آنتیگوا و باربودا در بندر اوست لوگا پهلو گرفته بود، ثبت شد. در 15 فوریه، انفجاری به نفتکش یونانی "سی گل" که با پرچم مالت نیز تردد می‌کرد و متعلق به همان شرکت ثیناماریس بود، خسارت جدی وارد کرد.

پس از چند روز از این حادثه، یک نفتکش مواد شیمیایی به نام "گریس ویروم" با پرچم لیبریا و اداره شده توسط شرکت قبرسی سیماری، در سواحل لیبی آسیب دید. در 26 مارس، انفجاری به دنبال آتش‌سوزی در کشتی روسی "کریستال آسیا" در نزدیکی بندر کامچخون در کره جنوبی رخ داد که منجر به زخمی شدن تعدادی از خدمه و مرگ یکی از آن‌ها شد. در ماه مارس، شرکت امبری، متخصص در امنیت دریایی، گزارشی در مورد حملات به نفتکش‌هایی که وارد بنادر روسیه می‌شدند، تهیه کرد. به گفته این شرکت، حداقل 4 نفتکش و یک کشتی باری مورد انفجارهایی قرار گرفتند که احتمالاً ناشی از مین‌های دریایی بودند. در 30 ژوئن، انفجار شدیدی در نفتکش "ویلامورا" متعلق به شرکت "تی‌ام‌اس تانکرز" (مدیریت نفتکش‌های یونانی) در سواحل لیبی رخ داد. این نفتکش به‌طور مرتب به بنادر روسیه مانند بندر اوست لوگا و نووروسیسک تردد می‌کرد. نویسنده احتمال می‌دهد که این مین‌ها توسط غواصان در مسیرهای دریایی منتهی به بنادر یا خارج از آن‌ها کار گذاشته شده باشند، با بهره‌گیری از زمان توقف یا کاهش سرعت کشتی‌ها در هنگام پهلوگیری یا حرکت، که آن‌ها را به اهدافی آسان تبدیل می‌کند. نویسنده به نقل از فایننشال تایمز می‌نویسد که این سلسله حوادث ممکن است با فعالیت‌های انجام شده توسط دستگاه‌های اطلاعاتی اوکراین مرتبط باشد. با این حال، لزوماً اوکراین مسئول نیست. در هر صورت، کارشناسان این روزنامه معتقدند که عاملان این عملیات، طرف‌های وابسته به دولت‌ها هستند، نه گروه‌های تروریستی. همچنین، منفجر کردن خطوط لوله "نورد استریم" توسط غواصان آماتور امکان‌پذیر نبود. به این موارد اضافه کنید که اجرای این نوع عملیات نیازمند تجهیزات فنی پیشرفته است، از جمله وسایل تخریب دریایی تخصصی، غواصان رزمی، وسایل حمل و نقل دریایی اختصاصی برای آن‌ها، و همچنین استفاده از وسایل نقلیه بدون سرنشین در زیر آب. این نوع عملیات نیازمند تجهیزات فنی پیشرفته است، از جمله وسایل تخریب دریایی تخصصی، غواصان رزمی، وسایل حمل و نقل دریایی اختصاصی برای آن‌ها، و همچنین استفاده از وسایل نقلیه بدون سرنشین زیر آب. به گفته نویسنده، دولت درگیر در این کارزارهای خرابکارانه، در دریای مدیترانه حضور دارد و ممکن است روابط ویژه‌ای با مالت داشته باشد. فهرست احتمالی کشورهایی که از این قابلیت‌ها و موقعیت برخوردارند، بسیار محدود است و به گفته نویسنده، برجسته‌ترین آن‌ها بریتانیا است. تدابیر روسیه به گفته نویسنده، این حوادث در اصل تلاشی از سوی یک کشور یا گروهی از کشورها برای استفاده از ابزارهای خرابکارانه برای محدود کردن تجارت خارجی روسیه است. اگرچه این جنگ خرابکارانه ممکن است در کوتاه‌مدت تاثیر اقتصادی قابل توجهی نداشته باشد، اما احتمال وقوع یک فاجعه محلی که منجر به تلفات جانی زیادی شود، همواره وجود دارد. در حالی که روسیه هیچ بیانیه رسمی در مورد اقدامات انجام شده برای مقابله با این عملیات خرابکارانه صادر نکرده است، اما مطمئناً اقداماتی در این زمینه در حال انجام است. در ماه مه گذشته، وزیر دفاع فنلاند اعلام کرد که نفتکش‌هایی که از بنادر روسیه خارج می‌شوند، اکنون توسط کشتی‌های نیروی دریایی روسیه اسکورت می‌شوند. در اواخر ژوئن، تحلیلگران غربی تایید کردند که دو نفتکش متعلق به "ناوگان سایه" به طور همزمان با ناوچه نیروی دریایی روسیه "بویکی" از کانال مانش عبور کردند. نویسنده ذکر کرد که رویدادهای جاری حداقل به 3 نتیجه‌گیری منجر می‌شود؛ اولاً: اقدامات تنبیهی و اقتصادی با هدف مختل کردن صادرات فرآورده‌های نفتی روسیه نتایج موثری نداشته است. روسیه توانسته است با موفقیت از تحریم‌ها عبور کند و صادرات نفت دریایی خود را سازماندهی مجدد کند. بنابراین، غرب اکنون به استفاده از روش‌های خرابکارانه روی آورده است.ثانیاً: انکار دست داشتن همگان در این عملیات خرابکارانه نشان می‌دهد که غرب تمایلی به رویارویی آشکار ندارد، زیرا رویارویی علنی پیامدهای جدی دارد. یورونیوز