افزایش 12 میلیون نفری جمعیت فقیر کشور
فرشاد مومنی ، این نظریه‌پرداز اقتصادی کشور می‌گوید: برای شفاف‌سازی وضعیت بغرنج کشور و ناکارآمدی سیاست‌گذاری دولت‌ها از گذشته تاکنون به میزان جمعیت فقیر کشور از سال ۱۳۸۹ تا سال ۱۴۰۰ پرداخته و می‌گوید: در سال ۱۳۸۹ ۱۰ میلیون فقیر در کشور وجود داشت که جمعیت فقیر کشور در سال ۱۳۹۵ به ۱۳ میلیون نفر افزایش یافت.
در سال ۱۴۰۰ این میزان جمعیت فقیر کشور با دو برابر افزایش از ۲۵ میلیون نفر عبور کرد. ( در طی ۵ سال) و بعد از ۱۴۰۰ هم، این جمعیت با سرعتی بیشتر رشد کرده؛ انگار قطاری که مسیرش را از سرازیری به سقوط آزاد تغییر داده است. موتور فقرزایی روشن شده است مومنی این میزان رشد جمعیت فقرا را محصول مستقیم سیاست‌های اقتصادی‌ای توصیف می‌کند که او آن‌ها را «موتور فقرزایی» می‌نامد. به زبان ساده، سیاست‌های دولتی‌های گذشته تاکنون بیشتر از ایجاد ثروت، فقر تولید می‌کنند. وی به عنوان نمونه و برای درک بهتر، چین را مثال می‌زند و می‌گوید: کافی است به همسایه شرقی دور نگاه کنیم: بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۹، چین توانست ۷۳۰ میلیون نفر را از فقر خارج کند و سهمش از تولید جهانی را شش برابر کند. ایران اما، با رفتن به سمت تعدیل ساختاری و آزادسازی بی‌مهار، نه‌تنها رشد نکرد بلکه سهمش از اقتصاد و صادرات جهانی به حدی کاهش یافت که امروز به یک‌پنجم کمترین رکورد دوران جنگ تحمیلی رسیده‌ایم. بنا به گفته مومنی، با چنین روندی، طبیعی است که فکر کنید برنامه‌های اقتصادی برای گرفتن ترمز فقر در جریان است. اما در عمل، کاری که روی میز تصمیم‌گیران است «حذف صفر از پول ملی» است؛ حرکتی که حتی مدافعانش هم مومنی هشدار می‌دهد این اقدام نمادین، ممکن است تورم را شعله‌ورتر کند و سیاست‌های تورم‌زا را تشدید کند.
او برای اینکه این موضوع را اثبات کند به گزارش مرکز آمار در مرداد ۱۴۰۴ استناد می‌کند و می‌گوید: به گزارش مرکز آمار، در یک سال منتهی به مرداد ۱۴۰۴، قیمت مواد غذایی رکورد جدیدی ثبت کرده و از بدترین سال دولت قبل هم جلو زده. این یعنی خانوارهای فقیر، همان‌هایی که سال گذشته گوشت را از سفره حذف کردند، امسال ممکن است حتی لبنیات را هم کنار بگذارند. جنگ ۱۲ روزه اخیر، به گفته مومنی، فقط یک هشدار بود مبنی بر اینکه کشوری که امنیت غذایی‌اش متزلزل باشد، در برابر طمع قدرت‌های خارجی و فشارهای ناگهانی، به سرعت خم می‌شود. او می‌گوید ایران در شرایطی قرار گرفته که صادراتش به پایین‌ترین سطح در چند دهه اخیر رسیده و سرمایه اجتماعی‌اش به شدت کاهش یافته؛ وضعیتی که می‌تواند هر تهدید خارجی را خطرناک‌تر کند. وی به کتاب«فقر و امنیت غذایی در ایران» اشاره می‌کند و می‌گوید: چند هفته پیش، کتاب «فقر و امنیت غذایی در ایران» منتشر شد. گزارش این کتاب ـ با همان لحنی که تلاش می‌کند خوش‌بینی‌اش را حفظ کند ـ باز هم تصویر نگران‌کننده‌ای می‌دهد: خانوارهای ایرانی برای سرپا نگه داشتن زندگی، یا غذای ضروری خود را کم کرده‌اند یا کیفیتش را پایین آورده‌اند.
روزنامه کار و کارگر
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.