طعنه سنگین کیهان به امید آفرینی از جنس دولت
ساعت 24 -حسن رشوند سرمقاله نویس امروز روزنامه تندروکیهان با طرح این مساله به معاون اجرایی رییس جمهور که با حلوا - حلواگفتن دهان مردم شیرین نمیشود پرسیده است به نظرخوانندگان محترم و معاون اجرائی رئیسجمهور با این نمونهها و شرایط حاکم در کشور چقدر میتوان امید را در دل مردم زنده نگه داشت.؟ ادامه نوشته وی درزیر آمده است:
1
- قیمت برخی اقلام و کالاهای ضروری مردم به ویژه نان به عنوان قوت غالب اکثریت جامعه از شهریور سال گذشته تاکنون رشد سرسامآوری داشته است.تا آنجا که نان سنگک معمولی با آرد دولتی از 5 هزار تومان در شهریور 1403 امروز به 15 هزار تومان رسیده است و به تعبیری رشد 300 درصدی را داشته است. بماند که مردم برای خرید همین نانی که با عنوان آزادپز عرضه میشود و غالب آنها امروز مدعی هستند که آرد آنها آزاد بوده و با قیمت آزاد نان خود را عرضه میکنند مردم باید برای خرید یک قرص نان این مبلغ غیر قابل قبول را بپردازند.
تا ابتدای امسال بهانه این بود که حضور اتباع افغانی غیر مجاز در کشور باعث فشار به دولت شده و از آنجا که قوت غالب آنها نان آن هم با مصرف بالاست، ناچار به این افزایش قیمت هستیم ولی بر اساس آمارهای اعلام شده تا اواسط تابستان، بیش از 1/5 میلیون افغانی از کشور خارج شدهاند. با وجود اینکه پیشبینیها حکایت از آن دارد که بیش از 11 میلیون تن گندم امسال در کشور تولید و توسط دولت خریداری میشود و میزان مصرف سال گذشته باحضور اتباع افغانی حدود 14 میلیون تن بوده است و امسال کسری آنچنانی نخواهیم داشت چرا باید قیمت نان با 300 درصد رشد قیمتی نسبت به سال 1403 عرضه شود؟
امید در مردم زمانی افزایش پیدا میکند که شاهد چنین روندی در ارائه خدمات به مردم آن هم دهکهای پایین جامعه که با حقوق 15میلیون تومانی بار سنگین زندگی را بر دوش میکشند، نباشند. آنچه تولید امید میکند این است که مردم ببینند مجریان و دستاندرکاران تامین معیشتشان در تب و تاب رفع مشکلات آنها هستند. برای مردمی که میشنوند صدها هزار جوجه یک روزه امحاء میشود و در کمتر از سه ماه بعد با گرانی سرسام آور قیمت مرغ مواجه میشوند تا جایی که مرغ کیلویی 85 هزار تومانی را در یک فاصله کوتاه با قیمت 145 هزار تومان باید تهیه کنند و چیزی جز بیتدبیری در آن دیده نمیشود، احساس ناامیدی میکنند.
به ویژه اینکه در دورههایی نه چندان دور شاهد همین روند افزایش قیمت مرغ با امحاء جوجههای یک روزه بودهاند. ناامیدی زمانی بهوجود میآید که مردم پای تلویزیون نشستهاند و فروشنده در مقابل میلیونها بیننده، فاکتور فروش خود را نشان میدهد و میگوید طبق این فاکتور مرغ را به من کیلویی 97 هزار تومان فروختهاند ولی کیلویی 135 هزار تومان حساب کرده و پول آن را دریافت کردهاند.
امید زمانی حاصل میشود که در لحظه مسئول مربوطه به این فروشنده مراجعه کند و اگر چنین رفتار زشتی صورت گرفته با عوامل آن از صدر تا ذیل برخورد کند و مردم نتیجه آن را ببینند. دولت محترم همه تلاش خود را انجام میدهد تا شکاف طبقاتی در جامعه را به نوعی ترمیم کند ولی آیا این تلاشها توانسته امروز بخشی از آن را برطرف کند؟ وقتی دیده میشود در دو دستگاه خدماترسانی کشور میزان حقوق یک کارمند یا کارگر با حقوق یک کارمند و کارگر در دستگاهی مشابه و با وضعیت یکسانی که دارند تفاوت فراوان دارد، نمیتوان شهروندی را که به این تبعیض منتقد است، امیدوار نگه داشت!
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.