آقای ظریف! با امنیت ملی بازی نکنید
ساعت 24 - - جناب آقای «محمدجواد ظریف» وزیر اسبق امور خارجه، اخیراً در اظهارنظری تاملبرانگیز گفته است:
«اجازه مذاکرات غیرهستهای را نداشتم، اما امروز دیگر حل مشکل هستهای با هستهای ممکن نیست. موشک بسیار مهم است اما مردم مهمتر هستند و مردم، ایران را در قرنهای گذشته نگه داشتند. »
در ابتدا باید از ایشان پرسید که شما به زعم خودتان با همان «اجازه مذاکرات هستهای» چه دستاوردی کسب کردید؟! خودتان میدانید که «تقریبا هیچ» دستاوردی کسب نکردید؛ ولی ای کاش صرفا همان «تقریبا هیچ» بود. مذاکرات هستهای که شما سکاندار آن بودید، نه تنها هیچ دستاوردی نداشت، بلکه خسارت محض در پی داشت.
به واسطه آن مذاکرات، هم تحریمها دو برابر شد و هم در قلب راکتور هستهای که حاصل مجاهدت و تلاش شبانهروزی دانشمندان کشورمان بود، بتن ریخته شد. 3 متاسفانه جناب ظریف در سخنان اخیر خود، عملاً دو عنصر اساسی کشور یعنی «امنیت ملی» و «رفاه عمومی» را در مقابل یکدیگر قرار داده است.
این اظهارات در بطن خود حامل پیامی خطرناک است که تلاش دارد جایگاه «توان دفاعی» را در برابر «مردم» قرار دهد. این اظهارنظر جناب ظریف از آن جهت قابل تامل است که درست در زمانی مطرح شده است که بعد از جنگ تحمیلی 12 روزه و تجربه تهدیدات مستقیم دشمن، اهمیت توان موشکی ایران در دفاع از جان و مال مردم بیش از هر زمان دیگری آشکار شده است.
اگر امروز تهران و اصفهان و مشهد و اهواز و سنندج و تبریز و خرمآباد و زاهدان و اقصی نقاط کشور در آرامشاند، به دلیل همان توان موشکی است که هر متجاوزی را از فکر حمله باز میدارد.
امروزه و به خصوص پس از جنگ 12 روزه، آحاد ملت ایران بر این مسئله تاکید دارد که قدرت دفاعی ایران اهرم قدرتمندی برای دفاع از جان و مال و زندگی مردم است. برخلاف تصور غربگرایان، موشکها ابزار جنگطلبی نیستند، بلکه زبان صلح از موضع اقتدارند. چنانکه «جورج کِنان» دیپلمات مشهور آمریکایی و نظریهپرداز برجسته سیاست مهار، گفته بود: «این نیروی نظامی است که در پشت صحنه، قدرت دیپلماسی را افزایش میدهد. »
دولتهایی که بدون قدرت دفاعی سر میز مذاکره نشستهاند، معمولاً نه شریک، بلکه قربانی دیپلماسی بودهاند. نمونهاش را میتوان در سرنوشت لیبی دید. واقعیت این است که دشمنان بیرونی در تحقق این هدف شکست خوردهاند و حالا برخی در داخل، آگاهانه یا ناآگاهانه، ادامهدهنده همان پروژهاند.
اینکه آقای ظریف میگوید «مردم مهمترند» در ظاهر سخنی درست است، اما وقتی از زبان کسی مطرح میشود که تصمیماتش فشار بیسابقهای بر دوش همین مردم گذاشت، معنای دیگری پیدا میکند.
مردم در دهه ۹۰ و در دولت مدعی تدبیر و امید به واسطه خسارت محض برجام و قصور و تقصیرهای برخی دولتمردان، با گرانی افسارگسیخته دست و پنجه نرم کردند.
در آن مقطع تحریمها دو برابر شد و همزمان صنعت هستهای با محدودیتهای شدید مواجه شد. آن وضعیت حاصل همان برجامی بود که قرار بود «هم چرخ سانتریفیوژها را بچرخاند و هم چرخ زندگی مردم را»! اکنون همان جریان سیاسی که دههها با سوءمدیریت، وضعیت اقتصادی را به این نقطه رسانده است، بار دیگر در نقش مدافع مردم ظاهر شده و امنیت را در برابر رفاه قرار میدهد.
این سخنان در واقع تلاشی برای بازگرداندن همان گفتمان شکستخورده است؛ گفتمانی که گمان میکرد با امتیاز دادن به دشمن، میتوان امنیت و رفاه خرید.
روزنامه کیهان
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.