دسترسی‌های امنیتی و اطلاعاتی دشمن جمع شود
ساعت 24 - تحولات چند سال اخیر نشان داده که هرگونه رخنه کوچک در ساختار امنیتی و ادراکی کشور، در صورت مدیریت‌نشدن در نهایت به یک دروازه فعال برای نفوذ، عملیات روانی و اثرگذاری شناختی دشمن تبدیل می‌شود.
تحولات چند سال اخیر نشان داده است که هرگونه رخنه کوچک در ساختار امنیتی و ادراکی کشور، در صورت مدیریت‌نشدن، به سرعت به حفره، دریچه و در نهایت به یک دروازه فعال برای نفوذ، عملیات روانی و اثرگذاری شناختی دشمن تبدیل می‌شود. مسئله اصلی این است که مذاکرات بدون پیوست امنیتی و روانی عملاً بستری برای چنین رخنه‌هایی فراهم می‌کند؛ رخنه‌هایی که در گذشته، نتایج آن را به‌ویژه در تلخی رویدادهای خرداد و تیر تجربه کرده‌ایم؛ رویدادهایی که در ظاهر سیاسی بودند اما در عمق، ریشه در ضعف‌های ادراکی، غفلت راهبردی و تغییر در سیستم محاسبات ذهنی تصمیم‌گیران داشتند.
۱. مذاکرات بدون پیوست امنیتی؛ دروازه‌ای برای عملیات شناختی دشمن
مذاکراتی که بدون پیوست امنیتی، ادراکی و روانی انجام شوند، نه تنها به هدف اصلی خود دست نمی‌یابند، بلکه به‌مرور تبدیل به یک میدان بازی برای سرویس‌های اطلاعاتی غرب، اتاق‌های عملیات رسانه‌ای و شبکه‌های نفوذ می‌شوند.
تجربه برجام نمونه‌ای بارز است؛ پروژه‌ای که نه تنها پرونده هسته‌ای ایران را به شکل موقت مهار نکرد، بلکه باعث گسترش شبکه‌ای از افراد، ساختارها و ارتباطات شد که امروز در قالب «سرپل‌های ادراکی» در حوزه‌های مدیریتی و اطلاعاتی فعال‌اند.
نکته مهم اینجاست: مذاکره‌کننده، اگر تنها با «منطق دیپلماتیک» وارد گفت‌وگو شود، در برابر جنگ ترکیبی شناختی–روانی طرف مقابل بدون سلاح خواهد بود.
طرف مقابل، دیپلماسی را نه یک میدان گفت‌وگو، بلکه بستر نفوذ در محاسبات ذهنی تصمیم‌گیران ایران می‌بیند و دقیقاً بر همین مبنا عمل می‌کند.
۲. تغییر محاسبات ذهنی تصمیم‌گیر؛ خطرناک‌تر از اشتباه سیاسی
در ادبیات امنیت ملی، تغییر در «سیستم محاسبات ذهنی» تصمیم‌گیران خطرناک‌تر از یک خطای سیاسی یا رسانه‌ای است.
خطای سیاسی اصلاح می‌شود، اما خطای محاسباتی، ساختار تصمیم‌سازی را برای مدت طولانی دچار انحراف می‌کند.
زمانی که تصمیم‌گیر تصور می‌کند تهدید کاهش یافته، دشمن دقیقاً همان نقطه را به‌عنوان نقطه کور امنیتی هدف قرار می‌دهد.
همین تغییر در محاسبات ذهنی بود که در برهه‌هایی، بخشی از ساختار مدیریتی کشور را دچار نوعی اعتماد بی‌مبنا به طرف مقابل کرد؛ اعتمادی که نه بر داده‌های اطلاعاتی، بلکه بر تحلیل‌های سطحی و القائات رسانه‌ای بنا شده بود.
نتیجه چنین خطای محاسباتی، پذیرش ضربه و غافلگیری است؛ ضربه‌ای که دشمن دقیقاً در لحظه اعتماد، رخداد آرامش‌نمای سیاسی یا باز شدن یک کانال گفت‌وگو وارد می‌کند.
مهر- سعید شهرابی فراهانی، تحلیلگر سیاسی، امنیتی و بین‌الملل:
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.