معرفی صومعه واراگاوانک در تور وان سفر باتو
رپورتاژ تبلیغی /صومعه واراگاوانک در دامنه های کوه ارک در 9 کیلومتری جنوب شرقی شهر وان در شرق ترکیه قرار دارد. این صومعه یکی از مراکز برجسته دربین کلیساهای ارمنی می باشد و معروف ترین صومعه در منطقه وان است.
ساخت و دوره قرون وسطی:
به گزارش سفر باتو ، این صومعه در اوایل سلطنت سنکریم هوونس آرتسرونی در قرن 10 میلادی ساخته شد.پس از مرگ سنسکریم در سال 1025 وی در همین صومعه دفن شد و صلیب مقدس نیز در صومعه قرار گرفت. پدر گکاس، در سال 1237 برای محافظت از صلیب مقدس آن را به منطقه تاووش در شمال شرقی ارمنستان برد. در سال 1318 بر اثر حمله مغول ها صومعه ویران شد و در این حمله همه کلیساها به طور کامل نابود شد به جز کلیسا هوونس که درب آن از آهن بود و راهبان در آن مخفی شده بودند. در بین سال های 1320 تا 1350 صومعه مورد بازسازی قرار گرفت.
دوره مدرن:
در سال 1534 امپراتور طهماسب صومعه را مورد حمله قرار داد و باعث تخریب آن شد. همچنین در سال 1648 به علت زلزله صومعه به همراه دیگر ساختمان های منطقه ویران شد. پس از این اتفاق پدر صومعه کیراکوس بواسطه حمایت های مالی بازرگانان ثروتمند مرمت و بازسازی صومعه را آغاز کرد و چهار کلیسای صومعه را مورد بازسازی قرار داد. در سال 1648 معمار تیراتور یک بنای مربعی در غرب کلیسای آستواتستسین (مادر مقدس) ساخت، این کلیسا در قرن نوزدهم میلادی به نام کلیسای سنت گووک نامیده شد. سلیمان شاهزاده قلعه هوساپ در سال 1651 به صومعه حمله کرد و صلیب مقدس، نسخه های خطی و گنجینه های آن غارت کرد. بعد از این اتفاق در سال 1655 صلیب خریداری شد و به کلیسای تیرامیر شهر وان اضافه شد. در سال 1679 بدلیل مشکلات مالی بسیاری از گنجینه های صومعه به فروش رسیدند. اسقف اعظم در سال 1724 به بازسازی مجدد صومعه پرداخت. در سال 1779 پدر باغداسار وارداپت دیوار های صومعه را با تصویر پادشاه آبگار پنجم، تئودوسیس اول، هریپ سیمه، خسروویدخت و گابریل نقاشی کرد. به گفته مراد حسرتیان این نقاش ناشناخته در نقاشی دیواره های صومعه سبک های ارمنی، ایرانی و اروپای غربی را با هم تلفیق کرده است.
قرن 19:
در سال 1803 در اطراف صومعه دیوار کشیده شد و چهارده سال بعد کلیسای سوربخچ (صلیب مقدس) به طور کامل بازسازی و مکانی برای نگهداری از نسخه های خطی توسط اسقف صومعه شد. در سال 1832، تامور پاشا گنجینه های صومعه را غارت کرد و پدر مکریچ وارداپت گاغاتاتسی را به مرگ محکوم کرد. در سال 1849، گابریل ورداپت شیرویان کلیسای سیون را که توسط یک زلزله نابود شده بود بازسازی کرد و آن را به یک انبار گندم تبدیل کرد. در سال 1857 مکریچ کریمیان پدر صومعه وارگاوانک شد و صومعه را به یک مکان مستقل برای آموزش تبدیل کرد و در سال 1862 اولین دانش آموخته های مدرسه فارغ التحصیل شدند. در سال 1896 در زمان قتل عام حمیدیان صومعه آسیب های فراوانی دید و بسیاری از گنجینه های صومعه به سرقت رفت.
نابودی صومعه واراگاوانک و وضعیت فعلی:
در جریان نسل کشی ارمنی ها در آوریل و می 1915 ارتش ترکیه بسیاری از صومعه ها را مورد حمله قرار داد و آن ها را به آتش کشید. در این سال بعد از کشتار راهبان صومعه متروکه گردید و سپس تخریب کلیساهای آن آغاز شد و روستاییان با استفاده از سنگ‌های صومعه خانه های روستایی خود را ساختند. بعد از سال ۱۹۸۷میلادی روند تخریب سرعت بیشتری به خود گرفت تا جایی که در حال حاضر از هفت بنای اصلی این صومعه، سه بنا کاملاً محو شده‌اند. خوشبختانه در سال‌های اخیر روستاییان سعی در حفظ وضعیت فعلی آن کرده‌اند، زیرا گردشگران بسیاری برای بازدید از نقاشی‌های دیواری بسیار زیبای آن (متعلق به سده دهم میلادی) در تور های وان شرکت می کنند و به آن منطقه مسافرت می‌کنند. در سال 2012 دولت های محلی و استانی اعلام کردند که از حفظ و احیای صومعه حمایت می کنند. در ماه اکتبر 2012، هنرمند رافی بدروزیان، که به بازسازی کلیسای سنت گیراگوس در دیاربکر پراخته بود، اظهار داشت که امیدوار است موفق به بازسازی و مرمت صومعه شود. شهر های آنکارا و ون موافقت کردند که پروژه بازسازی را راه اندازی کنند، اما عوامل اجتماعی و طبیعی باعث به تاخیر افتادن این پروژه شده اند.
معماری و نسخ خطی:
این بنا به سبک معماری ارمنی ساخته شده است. این صومعه از 7 کلیسا و تعدادی ساختمان دیگر تشکیل شده است. کلیسا اصلی واراکاوانگ سورب آستواتساتسین (مادر مقدس الهی) نامیده می شود. در قرن 14 و 16 میلادی صومعه کاراواگانک به مرکز بزرگی برای نگهداری کتاب های دست نویس و نسخ خطی تبدیل شد. تعدادی از این نسخ خطی اکنون در ماتناداران (بنیاد دستنوشته های کهن ارمنستان) در ایروان ارمنستان نگهداری می شوند.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.