رفتن به محتوا
تلویزیون سام با ۲ سال ضمانت سام سرویس
کد خبر 457521

5 قبیله وحشی که سر انسان را شکار می کردند! + عکس

ساعت24-شکار سر برای اهداف مختلفی انجام می شد: ثابت کردن قدرت مردانگی، گرفتن قدرت حریف، تبدیل کردن فرد به برده خود در دنیای بعد از مرگ. گاهی هم جمع کردن سر کشته شدگان نشانه یادبود یا منظور و نشانه پیروزی داشت

خبر
شکار سر یا شکارچی سر تمرین و عملی هست که سر فرد را بعد از کشتن به خاطر اهداف و مراسم آییئی نگه می دارند.

شکار سر برای اهداف مختلفی انجام می شد: ثابت کردن قدرت مردانگی، گرفتن قدرت حریف، تبدیل کردن فرد به برده خود در دنیای بعد از مرگ. گاهی هم جمع کردن سر کشته شدگان نشانه یادبود یا منظور و نشانه پیروزی داشت. در این پست می خواهیم خشن ترین قبیله ها و گروه هایی را معرفی کنیم که شکارچی سر بودند:

1. مردم ناگا
مردم ناگا اختلاطی از چندین قبیله در شمال هندوستان و شمالغری میانمار بودند . هفده تا از این قبیله ها فرهنگ های مشابهی از ایلت ناگالند هندی داشتند.
قبیله های دیگر ناگا را در ایالت های همجوار مانیپور، آسام، و آروناچال پرادش و نیز میانمار می توان یافت. مردم قبیله های ناگا به عنوان یادگار پیروزی هایشان عادت داشتند سرهای دشنمان مغلوب شده را قطع کرده و برای خودشان حفظ کنند. قبیله Assam در شمالی ترین بخش کشور به عنوان یکی از وحشی ترین قبیله های ناگا شهرت دارد.

کلمه Assam در زبان منسوخ شده Ahom به معنای بی همتا است که معنی کامل برای گروهی بدطینت است که کسانی که اعتقاد داشتند از انها پایین تر هستند سرشان را شکار می کردند. این مردم در جنوب رودخانه برهماپوترا که پیشتر نیز شکارچی سر بودند زندگی می کردند.
اکثر شکارچیان سر مانند جنگجویان حمله می کردند، اما قبیله Assam با روش پنهان شدن و به ارامی نزدیک شکار خود می شدند. انها عادت داشتند با تاکتیک غافلگیر کردن دشمنان به آنها تاخته و سرشان را از بدنشان جدا کنند!

قبایل وحشی,شکارچی سر,تمدن باستانی,جنگجویان وحشی,قبیله های بدوی,مردم ناگا
مردم ناگا

2. سربازان شین
در تعدادی از قدیمی ترین گزارشات امده که شکار سر از ارتش شین در چین در طول فصل بهار و پاییز دوره (770 تا 776 قبل از میلاد و عصر دولت‌های جنگ‌طلب بین سالهای 475 تا 221 قبل از میلاد آمده است. جنجگویان شین شش حکومت دیگر را در این جنگ شکست داده و سلسله شین اولین حکومت متحد و متمرکز را در چین تشکیل دادند.
اکثر این سربازان برده هایی بودند که دنبال راهی برای آزادی و فرار خانواده هایشان می گشتند. سربازان سر دشمنانی که کشته بودند را جمع می کردند و گاهی در ازای این سرها آزادی شان را پس می گرفتند. این کار یک انگیزه قوی برای ارتش شین بود، اما دشمنانشان را می ترساند.

قبایل وحشی,شکارچی سر,تمدن باستانی,جنگجویان وحشی,قبیله های بدوی,ارتش شین
ارتش شین

3. بومیان تایوانی
مردم بومی تایوان به قبیله ها ومنطقه های مختلفی تقسیم می شدند، اما تمام انها به جز مردم یامی (Yami) شکارچی سر بودند. مهاجران قدیمی تایوان و ژاپنی های اغلب اوقات قربانی تاخ و تازهای بومیان شکارچی سر می شدند. به خاطر اینکه این تازه واردین را مهاجم، دروغگو و دشمن می دانستند.
شکار سر در مناطق تحت تصرف ژاپنی های تایوان ادامه یافت و عاقبت در دهه 30 توسط دولت ژاپن متوقف شد.
قبل از اینکه تایوان مستعمره ژاپن شود، شکار سر مرتب انجام می شد و در مراسم های مختلف مثل تولدها، مراسم مذهبی و عروسی ها دیده می شد. تعدادی از سرها جوشانده و خشک می شد، امااغلب سرها را از درختان آویزان می کردند. وقتی یک گروهی با سر انسان بازمیگشت، این کار را بهانه ای برای جشن گرفتن می دانستند، چون بومیان فکر می کردند این سر برایشان خوش شانسی می اورد!

قبایل وحشی,شکارچی سر,تمدن باستانی,جنگجویان وحشی,قبیله های بدوی, بومیان تایوان
بومیان تایوان

4. سلتی ها
مردم اروپایی سلت در آغاز به خاطر دلایل مذهبی سر انسان را می بریدند. آنها معروف بودند به اینکه سر قربانیان را با میخ به دیوار می کوبیدند یا موقع سوارکاری از اسب هایشان آویزان می کردند. بعدها سلتی های توسط اسکاتلندی های نیمه سلتی به مسیحیت گرویدند، اما عمل شکار سر همچنان ادامه یافت.
بعد از مدتی به دلایل مذهبی جمع کردن سر توسط سلتی ها، مردم محلی و جنجگویان کمتر شد و بالاخره در پایان قرون وسطی در ایرلند به پایان رسید.

قبایل وحشی,شکارچی سر,تمدن باستانی,جنگجویان وحشی,قبیله های بدوی,سلتی ها
سلتی ها

5. مردم جیوارو (Jivaro)
مردم هندی آمریکای جنوبی که به نام جیوارو (Jivaro) شناخته می شدند در شرق سراشیبی های آند زندگی می کردند و وقتی صحبت از شکار سر انسان می شود، به عنوان وحشی ترین گروه ها از آنها نام برده می شود. جیواروها مردمی جنجگو بودند و به اینکه هیچ وقت کسی نتوانسته آنها را شکست بدهد افتخار می کردند.
این
گروه از قبیله هایی تشکیل شده بود که به شکارچی سر بودن و کوچک کردن سرهایی که شکار می کردند معروف بودند. اگر یک پرتغال را بردارید و در دستتان نگه دارید، دقیقا سایز و اندازه سرهایی که جیواروها کوچک می کردند دستتان می اید!

مردم جیوارو با دراوردن جمجمه سر دشمن شروع می کردند، و بعد با شن داغ پوست را حفظ و نگهداری می کردند. این کار کمک می کرد درعین حفظ شدن تتوها و شکل صورت، اندازه سر به اندازه سر یک میمون کوچک جمع شود. این قبیله اعتقاد داشتند جمع کردن سر دیگران به آنها قدرتهای فراطبیعی می دهد. آنها همچنین با آرزوی خونخواهی از کسانی که فکر می کردند لیاقتش را دارند انگیزه می گرفتند!

Shuar که سر شکار شده و کوچک شده را tsantsa می نامیدند، خطرناک ترین قبیله جیواروها بودند. آنها مدت زمان زیادی شکارچی سر نبودند، اما هنوز هم خودشان سرهای مشابه سرهای کوچک شده را تولید می کنند تا به توریست هایی که برای بازدید از منطقه می ایند بفروشند!

قبایل وحشی,شکارچی سر,تمدن باستانی,جنگجویان وحشی,قبیله های بدوی,جیوارو
مردم جیوارو (Jivaro)

سیمرغ

نظرات کاربران
نظر شما

ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.

تازه‌ترین خبرها