روندهای تخریب گر تحریم

ساعت 24 - حریم وتورم دست کم در سالهای تازه سپری شده و به ویژه دراوایل و اواخر دهه 1390 همزاد و همراه بوده اند. این همراهی و همسازی دو عنصر یادشده راه را برای گمانه زنی حتی از سوی شهروندان عادی ایرانی بازکرده است که انها را علت ومعلول بدانند. به این معنی که مردم باور دارند تورم کشنده ایران در این چند سال دستاورد شوم رژیم تحریم ها بوده است. البته روندهای اقتصادی نیز این را تایید می کنند. به این معنی که از دست رفتن درامد حاصل از صادرات نفت و پابرجاماندن هزینه های اداره کشور در امور امنیت داخلی و امنیت خارجی به کسری بودجه منجر شد و کسری بودجه به دست درازی دولتها به منابع بانکی و انتشار ورشد بالای نقدینگی و مترپیچ تورم.

html>

حالا ودر شرایطی که آخرین دور از گفت وگوهای صلح هسته ای بدون نتیجه ملموسی به حال خود رها شده و برخی از سخنان نشان می دهد در این دورنیز شاید به جایی نرسد ، شاید مدیران کشور باید درباره روندهای اقتصادی؛ سیاسی ، اجتماعی دهه تازه سپری شده بیشتر بیندیشند. نرخ رشد منفی سرمایه گذاری ، نرخ رشد صفر دریک دهه ، تورم های 30 درصدی و 40 درصدی در دهه 1390 وادامه وضعت موجود روندهای ناامید کننده ای اند که سازمان برنامه در یک جوابیه همه این روندها را تایید کرده والبته تاکید دارد این رخداد دستاورد دولتهای ضعیف قبلی بوده است. اما این روندهای اقتصادی نا امید کننده آرام آرام از سطح اقتصاد کلاان و آسیب به بخش های نیرومند تر عبور کرده و به نهاد خانواده و نهاد بنگاه رسیده است. شهروندان ایرانی این روزها با دلهره به خواربار فروشی ، قصابی و دیگر فروشگاههای مواد غذایی می روند و با بیم وامید به روندهای منفی وضعیت خود نگاه می کنند. همانطور که روند ناامید کننده نرخ رشد سرمایه گذاری اقتصاد کلان و بنگاهها را به سراشیبی می برد کاهش سرانه مصرف بیشتر مواد غذایی نیز به فاجعه درازمدت منجر خواهد شد.درچارچوب امروز آرایش و پخش قدرت درایران امروز بنگاههای ایرانی نیز روزگارشان ناخوش تر از روز پیش می شود و به گفته مدیران تشکل های کارفرمایی وضعیت بدتر از هرزمان دیگری شده است. دراین وضعیت است که اهمیت هر گفتار و رفتار مرتبط با تحریم ها شهرووندان را به لحاظ روحی و به لحاظ روانی با سرسام روبه رو می کند.نباید با نادیده گرفتن واقعیت های تلخ و دل به تقدیر سپردن و رها کردن کار ها در نیمه راه روندهای کاهنده را به دره مرگ پرتاب کنیم. هنر سیاست مداران این است که در بدترین وضعیت ها بهترین نتایج را برای شهروندان ایرتن به دست اورند . بدتر کردن وضعیت در بدترین وضضعیت هنر نیست.