تحریم برطرف نشود چیزی حل نمی شود

ساعت 24 - روزگاری شده بود که نیروی انباشت شده در رمبه اندازه ای شده بود که توانایی نبرد با هر نیروی دیگری را داشت و هیچ رخدادی نبود که یک سر آن به رم پیوند نخورده باشد. از آن روزگار این عبارت برجا مانده است که : همه راهها به رم ختم می شوند" معنای این عبارت تاریخی این است که آدمی ونیز جامع آدمیان در هر سرزمین ودر هر روزگار به جای می رسد که یک چیز برای همه روشن است و همه راهها به آن می رسند. ایران امروز شوربختانه در غبار فرور فته و در این غبارگرفتگی دو گانه بزرگی دیده می شود.

dir="RTL" style="text-align:right">دوگانه ای که یک سر ان میلیونها ایرانی ناراضی از رفتار وتصمیم های نهادهای قدرت است و یک سر دیگر آن قدرتی که همه امکانات مادی ومالی و سیاسی را دراختیاردارد. کار ایران جوری گره خورده که دیگر جای رودربایستی ونگفتن ها نیست و هزاران نفر که در جامعه ایرانی مقبولیت دارند به نهادهای قدرت می گویند باید برای بازشدن گره های زندگی شهروندان ایرانی دنبال بازکردن یک گره ااصلی باشد و یاد آوری سرسختانه ای دارند که اگر این گره بازنشود بیراهه روی ادامه دارد و به جایی می رسیم که دیگر جز با ابزارهای سخت وخطرناک نمی توان راه را بازکرد. این راهبرد برای بازکردن راه بدتر از هر رخدادی است که می توان تصورکرد. آن گره اصلی در ایران امروز کجا است؟ نگاهی به ترکیب سنی جمعیت معترض بیندازیم می بینیم بیشتر آنها جوانانی اند که اتفاق در حال تحصیل در یک مرکز دانشگاهی اند و یا تازه از یک دانشگاه بیرون آمده اند . آنها باوردارند راهبرد نظام سیاسی برای آینده آنها ناکارآمد است و برای اثبات این ادعای خود به بیکاری دانش آموختگان اشاره می کنند. 50 درصد از میلیونها بیکار پیدا و پنهان ایران را جوانان وبه ویژه دختران دارای تحصیلات دانشگاهی تشکیل می دهند. این جمعیت بزرگ دیگر به وعده های مدیران جامعه اعتماد ندارند و باوردارند اگر کارآمدی وجود داشت این وضعیت ناخرسند کننده پدیدار نمی شد.

نهاد قدرت درایران شوربختانه به جایی رسیده است که برای بازکردن هرگرهی در هربخش از ارکان جامعه مثل سیاست ، اقتصاد ، فرهنگ و امور اجتماعی از زور وقدرت وتهدید استفاده می کند. این راهبرد برای شهروندانی که نه کار دارند ونه امیدی به آینده دارند که بتوانند زندگی عادی داشته باشند به کار نمی آید. پیشنهاد این نوشته و هزاران نوشته وسخن از همین جنس این است که باید گره اصلی را بازکرد . گره اصلی کارایران که از اقتصاد سرچشمه گرفته و دیگر پایه های زندگی را سست کرده است ادامه تحریم های اقتصادی است. داستان بسیار ساده است. نظام سیاسی ایران تا اواخر دهه 1390 می توانست سالانه میلیاردها دلار ئهزاران هزار میلیارد تومان از صادرات نفت به دست بیاورد و آن را به اقتصاد تزریق کند. دراین سالهای تازه سپری شده این درآمد نابود شده یا بسیار کاهش یافته یا دربدترین حالت به اقتصاد ایران تزریق نمی شود. به این ترتیب است که دولت کسری بودجه دارد و برای تامین آن تورم می سازد و شهروندان را رنجور می کند. سیاست خارجی تنش زا نیز بر ابعاد ووخامت اوضاع می افزاید و نظسیاسی از این سو به زیر تیغ برده می شود و زندگی عادی ازهم پاشیده تر می شود و این دور خبیث ادامه دارد. برای بازکردن گره باید تحریم ها برداشته شود. برای حذف تحریم ها باید با آمریکا به صورت مستقیم گفت وگو شود. معنای این دوکار بازشدن فضای سیاسی و برگزاری انتخابات آزاد نیز هست.نظام سیاسی باورکند همه راهها به تحریم ختم می شود.