راهبرد تجارت با همسایه ها در توفان سیاسی

ساعت 24 - دولت ابراهیم رییسی برای توسعه تجارت با کمترین هزینه سربار اقتصادی و نیز برای نشان دادن اینکه ایران در انزوای سیاسی قرارندارد راهبرد توسعه تجارت با همسایه ها را در دستور کار قرارداده و این را یک دستاورد بزرگ برای دولت می داند که از چشم دولت روحانی دور مانده بود. حالا پس از دوسال از سپری شدن این راهبرد شعاری به نظر می رسد تجارت با همسایه ها رونق چندانی ندارد و آینده آن نیز در ابهام است.

dir="RTL" style="text-align:right">از سوی دیگر می دانیم اقتصاد ایران بدون تجارت خارجی در کمترین زمان به نفس تنگی می افتد. نشانه های این تنگی نفس اکنون خود را در شکل کسری بودجه نشان می دهد که به دلیل فقدان یا کاهش جدی درآمدهای حاصل از صادرات نفت پدیدار شده است.. کسری بودجه بزرگ ، تورم شتابان و از دست رفتن قدرت خرید شهروندان نشانه های بی چون وچرای بسته شدن راه ورود در آمد نفت به اقتصاد ایران است. رییس دولت ایران پس از سپری شدن دوسال از عمر کابینه اش و همانند روزهای انتخابات و در روزهای پس از تحلیف هنوزبر تجارت با همسایه ها تاکید کرده وخواستار تجارت وصادرات بیشتر با همسایه ها با راهبرد خنثی کردن تحریم شده است. به نظر می رسد اما وضعیت بات همسایه ها حتی به خوبی دوسال پیش نیست. در غرب ایران با سرسختی و لج بازی کشور آذر بایجان روبه رو شده ایم که از هر فرصتی برای آسی ب زدن به ایران استفاده می کند و به همین دلیل راه تجارت با این کشور باز نیست. ترکیه نیز در وضعیت تازه ای قراردارد و با انتخاب دوباره اردوغان باید دید چه برنامه ای دارد. صادرات ایران به ترکیه چندان قابل اعتماد نیست و ایران کالایی جز گاز به ترکیه به میزان بالا صادرنمی کند. رهبر تازه عراق میز شرایطی بهتر اررهبران پیشین برای ایران فراهم نکرده است و توسعه تجارت با عراق در یک سقف مشخص راه رشد دارد. تجارت با افغانستان اگر چه هنوز تنها وتنها به دلیل نیاز طالبان کم وبیش ادامه دارد واین روزها سخت تراز گذشته شده است. در صورتی که ایران نتواند از نیروی دیپلماسی از پیش اندیشیده شده و برپایه سازگاری همراه با سرافرازی با همسایه ها کنار بیاید و آتش روشن شده در کشورهای همسایه را خاموش کند تجارت موجود نیز سوخته و خاکستر می شود . یادمان باشد تجارت ایران با اقلیم کردستان رقم بالایی است و ادامه تنش با این اقلیم می تواند با واکنش عراقی ها روبه رو شود و نیز ادامه تنش با آذربایجان می تواند تجارت ایران با ترکیه را با دشواری رووبه رو کند. در حال حاضر و بدون اینکه تنش های سیاسی از دیپلماسی فراتر برود ایران یکی از کشورهای پردافعه در جذب سرمایه خارجی است و کشور یا شرکتهای دیگر ازکشورهای آسیایی ، اروپایی و آمریکایی به ایران نمی آیند. اگر درجه ریسک سیاسی اایران به هردلیل که ادامه تنش ها با کشورهای همسایه یکی از آنهاست افزایش یابد ریسک تجارت ایران نیز افزون بر ریسک فعی تجارت ایران را با وضعیت بدتری روبه رو می کند. این وضعیت ایران را ممکن است یکسره به چین از نظر اقتصادی وبه روسیه از نظر سیاسی وابسته کرده و نیک می دانیم سابقه روس ها در بهره برداری از موقعیت ضعیف ایران چگونه است .